δεν έχει σημασία τι και ποιόν
σημασία έχει να περιμένεις.
Αυτό που θα ‘ρθει, που έρχεται
που πάντα τελειώνει.
Το να περιμένεις δεν τελειώνει
και δίνει στο απρόσμενο
το σπουδαίο ρόλο του θυμάμαι.
Του θυμάμαι
αυτού του αναμφισβήτητου
για το νερό που κύλισε,
για το πολύτιμο του ανώφελου,
για του έρωτα τη σκοτεινή διαύγεια.
Και μη περιμένεις με φόβο
τον φόβο τον ανύπαρκτο.
Δεν θα τον συναντήσεις ποτέ.
Μην τον περιμένεις.
Από τη νέα συλλογή «Μεταμορφώσεις»
Reblogged στις ΕfiSoul63.