Κατά τη γνώμη μου είναι η πιο όμορφη μεταφορά του κλασικού παραμυθιού της Χιονάτης των αδερφών Γκριμ, πρόκειται για ένα βουβό ποίημα σε άσπρο-μαύρο. Είναι ένα έργο τέχνης με εικόνες χωρίς λόγια, που λες και βγήκαν από πίνακα ζωγραφικής! Το ασπρόμαυρο μοτίβο δίνει μια γοτθική ατμόσφαιρα και η μουσική του Alfonso de Vilallonga σε παρασέρνει με τα ισπανικά φλαμέγκο κομμάτια.
Η ιστορία μας πάει στην Ισπανία του 1920, όπου η Καρμενσίτα είναι η κόρη ενός διάσημου ταυρομάχου, ο οποίος τραυματίζεται στην αρένα και χάνει τη γυναίκα του στη γέννα. Η Καρμενσίτα μεγαλώνει με τη γιαγιά της, αλλά μετά το θάνατό της πάει στο σπίτι του πατέρα, όπου η κακιά μητριά κακομεταχειρίζεται κι εκείνη και τον ανάπηρο πατέρα της. Στα κρυφά πάει και βλέπει τον πατέρα της, που την διδάσκει την τέχνη της ταυρομαχίας.
Μετά το θάνατό του, γλυτώνει από τη μητριά της και το σκάει, όπου βρίσκει τους νάνους ταυρομάχους και γίνεται διάσημη!!! Η συνέχεια είναι περίπου σαν το παραμύθι, ωστόσο το τέλος – χωρίς τον πρίγκιπα του παραμυθιού – απροσδόκητο.
Η ταινία, παρά την σκληρότητα της ιστορίας των Γκριμ και τις μέχρι τώρα κινηματογραφικές μεταφορές της, εκπέμπει μια αθωότητα, μια απέραντη ειλικρίνεια. Με τη μουσική σαν ομιλία και σαν ατμοσφαιρικό στοιχείο, και με την ασπρόμαυρη αισθητική ο σκηνοθέτης οδηγεί τους ηθοποιούς σε κορυφαίες ερμηνείες. Ό,τι δεν εκφράζεται με διαλόγους, εκφράζεται με τα βλέμματα, τις κινήσεις των σωμάτων, τη μουσική. Η απουσία του χρώματος δεν μας λείπει καθόλου, το αντίθετο μάλιστα, συμπυκνώνει την ατμόσφαιρα και αναδεικνύει τις ερμηνείες.
Η ταινία τιμήθηκε με βραβεία και διακρίσεις σε αρκετά φεστιβάλ, όπως του Σαν Σεμπαστιάν (καλύτερη γυναικεία ερμηνεία για την Μακαρένα Γκαρσία, ένώ ήταν υποψήφιο στα Tallinn Black Nights Film Festival κ.α.
–
Σκηνοθεσία- Σενάριο: Πάμπλο Μπέργκερ
Πρωταγωνιστούν: Μαριμπέλ Βερντού, Ντανιέλ Χιμένεθ Γκάτσο, Άντζελα Μολίνα, Μακαρένα Γκαρσία
Διάρκεια: 104′
**
http://www.eyelands.gr
Σχολιάστε