Τη θυσία της Πολυξένης, σύμφωνα με τον Ευριπίδη, την απαίτησε το φάντασμα του ήρωα του Τρωικού Πολέμου, του νεκρού Αχιλλέα, ο οποίος στην παράδοση συνδέεται με την κόρη της Εκάβης με διάφορους τρόπους όχι πάντοτε σαφείς, καθώς άλλοτε είναι υποψήφιος σύζυγος και άλλοτε η αιτία του θανάτου της.
H καινοτομία του Ευριπίδη ως προς αυτό το θέμα φαίνεται ότι είναι η θαρραλέα απόφαση της Πολυξένης να θυσιαστεί αυτοβούλως, ένα θέμα που ο Ευριπίδης το έχει χρησιμοποιήσει και σε άλλες τραγωδίες του (η Μακαρία στους «Ηρακλείδες», ο Μενοικεύς στις «Φοίνισσες», η Ιφιγένεια στην ομώνυμη τραγωδία και βέβαια η Αλκηστις).
Μόνο που εδώ η Πολυξένη αποφασίζει να θυσιαστεί όχι για κάποιο γενικό ή ατομικό καλό, ούτε επειδή έτσι προβλέπει κάποιος θεϊκός χρησμός, αλλά επειδή έτσι απαιτεί η ματαιοδοξία ενός ήρωα και επειδή έτσι η Πολυξένη θέλει να διατηρήσει την αξιοπρέπειά της.
Σχολιάστε