• Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάω

    Ξεχάστε με στη θάλασσα.....

    GAIVOTAS

    Να’ μουν πουλί θαλασσινό
    να ‘ρχόμουνα όπου είσαι…


    Choose your language
    to translate

    Πάνω από τις πατημασιές που αφήνουν οι οπλές των αλόγων

    καθώς οι άνθρωποι έφιπποι καλπάζουν

    ακολουθώντας τα τύμπανα της παραφροσύνης

    θα σκορπίζω τις στιγμές μας αγάπη μου σβήνοντας έτσι

    -αν και με πόνο- τα ίχνη από το μάταιο τούτο σπαραγμό.

    Για τους μακρινούς απόγονούς μας,

    όταν από ανάγκη κάποτε θα θελήσουν να μας πάρουν το κατόπι….

    μη και ματώσουν σε τούτους τους θρυμματισμένους καιρούς που αγαπηθήκαμε….

    Β.Π

  • free counters

    ΕΦΗ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ efigeo63@gmail.com

  • Blog Stats

    • 1.040.344 hits
  • Στον καθρέφτη του νερού Δυσπιστείς Την ίδια σου την όψη

  • ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ

  • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ…

  • Μπορεί αυτός ο κόσμος να είναι ένα λάθος αλλά οι κερασιές ανθίζουν

  • ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ – SOS 1056

  • Αγέραστες οι δίνες. Ο κύκλος αγέραστος σαν πνεύμα που περιφέρει τα ρόδια του από γενιά σε γενιά, αφήνοντας σαν χνάρι, το πουκάμισό του φιδιού, να περπατήσει ο απόγονος, να ξεγελάσει το Μινώταυρο και να αγκαλιάσει το φως και σένα!!!

  • WWF

  • Συγκεντρώνω τους πόθους μας, έτσι έξω από τους προμαχώνες έχω την πολιτεία μας στην καρδιά και έναν αόρατο στρατό με άρματα και άλογα βάζω στα δικά σου χέρια

  • Αρχείο

  • XAMOΓΕΛΑΣΤΕ

  • Πήγαινε στην παραλία σκύψε στη θάλασσα … ξεκίνα να μετράς τις σταγόνες του νερού.... Τόσο πολύ σ’αγαπώ!!!

  • Γ.ΡΟϊΛΟΣ 1867-1928

    Γ.ΡΟϊΛΟΣ 1867-1928 Οι ποιητές (π. 1919)

    Το DNA του Ποιητή

    Μίνα Παπανικολάου

    “Στα βιβλία της ζωής, που δεν γράφτηκαν ακόμα, στο αίμα των Ποιητών που θα ρέει πάντα ταγμένο στην Ουτοπία, στο θάνατο που νικήθηκε από το δάκρυ της αγάπης, στα παλάτια που χτίσαμε, αποκλείοντας τα σκοτάδια, στο Φως, Νυν και Αεί”
     
  • Κικλήσκω μέγαν, αγνόν, εράσμιον, ηδύν έρωτα, τοξαλκή, πτερόεντα, πυρίδρομον, εύδρομον ορμή, συμπαίζοντα θεοίς ηδέ θνητοίς ανθρώποις, ευπάλαμον, διφνή, πάντων κληίδας έχοντας

  • SYNC BLOGS

  • γλάροςΠου ακούμπησες τα λευκά σου φτερά και έγιναν γκρίζα; ρώτησε τον γλάρο μια πεταλούδα. - Πέρασα από την σκέψη ενός πικραμένου... ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ ΤΩΝ ΑΝΩΓΕΙΩΝ

  • Σώπασε…
    ένα σκυλί αλυχτάει μέσα στη νύχτα..
    Σώπασε…
    ένας κάδος απορριμμάτων
    λεηλατείται στα μουλωχτά έξω από την πόρτα μας.
    Σώπασε....
    Ένα κλάμα παιδιού σέρνεται στο δρόμο σα φίδι.
    Σώπασε…
    Δεν έχω πια λέξεις.
    Τις σκόρπισα όλες σε μικρές-μικρές φλογίτσες
    και περιμένω, βουβά να με αγκαλιάσεις απόψε…..
    ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
  • ΑΝΕR' S TATTOO

    ΝΕΡΑΪΔΑ ΜΟΥ

    Kοιτώ τα μάτια σου και ταξιδεύω σε χίλιες παραμυθιένες λίμνες....

    μα πάντα μια η νεράϊδα....

    ΕΣΥ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ!!!!!!!

  • ''Άς χαρίσουμε στην λογική αλήτικες φτερούγες''

    Π.Ελυάρ

    Kι΄αμα πηδάω κάθε νύχτα

    από την κορυφή της λύπης μου δεν είναι απο συνήθεια ειναι γιατί η αλήθεια, κύριοι, προϋποθέτει ύψος.

    Γ.Στίγκας

    ΤΟ ΦΕΥΓΙΟ ΤΟΥ ΠΕΛΑΡΓΟΥ

    Μου μοιάζουνε οι πελαργοί

    σαν την ψυχή του ποιητή

    που και να θέλει δεν μπορεί

    στον τόπο του να μένει...

  • το πρώτο μου βραβείο

    ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΞΙΑΓΑΠΗΤΟΥ BLOG http://www.sync.gr/takis012/

«Το πάρκο των ψυχών στην Πάρνηθα»

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Εκεί ψηλά στην κορυφή της Πάρνηθας, ανάμεσα σε καμένους κορμούς δέντρων και μία φύση που παλεύει να ξαναφυτρώσει, υπάρχει ένα πάρκο διαφορετικό από τα άλλα. Αυτό το πάρκο δεν είναι για παιχνίδι, είναι για νοσταλγία για μνήμη.

Πρόκειται για το έργο του δασικού υπαλλήλου Σπύρου Ντασιώτη και υπάρχει εκεί εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο. Στέκεται απέναντι από το εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο «Ξενία». Ένα κτήριο που λίγοι θα θυμούνται ότι η αρχική του χρήση ήταν να λειτουργήσει ως σανατόριο από το 1912 και για τα επόμενα 30 χρόνια.

Ένα σανατόριο για ασθενείς με φυματίωση που νοσηλεύονταν εκεί, κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά, στην κορυφή του όρους.


Εκατοντάδες άνθρωποι άφησαν εκεί την τελευταία τους πνοή και αυτούς ακριβώς θέλει να τιμήσει το συγκεκριμένο πάρκο.
Η αίσθηση που αποπνέει στον επισκέπτη είναι σίγουρα βαριά, ακόμα και στον καθαρό αέρα που έχει η κορυφή της Πάρνηθας.

Παρόλα αυτά όποιος και να περπατήσει ανάμεσα στα φτιαγμένα από καμένους κορμούς έργα τέχνης δεν μπορεί παρά να συλλογιστεί συνοφρυωμένος τα όσα θα έχουν διαδραματιστεί λίγες δεκάδες μέτρα πιο πέρα στους τοίχους του εγκαταλελειμμένου σανατορίου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ένας από τους «επισκέπτες» του σανατόριου ήταν ο μεγάλος έλληνας ποιητής Γιάννης Ρίτσος, ο οποίος νοσηλεύτηκε εκεί για περίπου έξι μήνες στη διάρκεια του 1937, οπότε και εμπνεύστηκε και έγραψε την «Εαρινή Συμφωνία».

Το σίγουρο είναι πως πρόκειται για ένα μέρος που αξίζει κάποιος να επισκεφτεί και να σκεφτεί.

Πηγή : http://www.newsbeast.gr/…/to-parko-ton-psuhon-stin-parnith…

Σχολιάστε