Αγέραστες οι δίνες.Ο κύκλος αγέραστος σαν πνεύμα που περιφέρει τα ρόδια του από γενιά σε γενιά, αφήνοντας σαν χνάρι, το πουκάμισό του φιδιού, να περπατήσει ο απόγονος, να ξεγελάσει το Μινώταυρο και να αγκαλιάσει το φως και σένα!!!
Συγκεντρώνω τους πόθους μας, έτσι έξω από τους προμαχώνες έχω την πολιτεία μας στην καρδιά και έναν αόρατο στρατό με άρματα και άλογα βάζω στα δικά σου χέρια
Πήγαινε στην παραλία σκύψε στη θάλασσα … ξεκίνα να μετράς τις σταγόνες του νερού.... Τόσο πολύ σ’αγαπώ!!!
Γ.ΡΟϊΛΟΣ 1867-1928
Οι ποιητές (π. 1919)
Το DNA του Ποιητή
Μίνα Παπανικολάου
“Στα βιβλία της ζωής, που δεν γράφτηκαν ακόμα, στο αίμα των Ποιητών που θα ρέει πάντα ταγμένο στην Ουτοπία, στο θάνατο που νικήθηκε από το δάκρυ της αγάπης, στα παλάτια που χτίσαμε, αποκλείοντας τα σκοτάδια, στο Φως, Νυν και Αεί”
«Ο Πόλεμος των Άστρων», οι Ιάπωνες στρατιώτες δημιούργησαν ένα τεράστιο σχετικό γλυπτό που το ονόμασαν «Snow Star Wars».
Ανταπόκριση από το Σαπόρο: Ευγένιος Αγαθοκλέους
Το Γιούκι Ματσούρι (さっぽろ雪まつり), το Φεστιβάλ του Χιονιού διοργανώνεται κάθε Φεβρουάριο στο Σαπόρο, την πρωτεύουσα του Χοκάιντο του βορειότερου από τα τέσσερα κύρια νησιά της Ιαπωνίας.
H μέση θερμοκρασία τον χειμώνα στην περιοχή είναι υπό το μηδέν, ευνοϊκή για τη λειτουργία του φεστιβάλ. Φέτος ξεκίνησε στις 5 Συνέχεια →
Ιστορικά η χρήση της πρακτικής του σφραγίσματος ανατρέχει αιώνες πριν και συναντάται σε πολιτισμούς της Μεσοποταμίας, αλλά και της Νότιας Ασίας, όπου στην πρώιμη αυτή μορφή τους κατασκευάζονταν όχι από βουλοκέρι, αλλά από πηλό, στον οποίο χαράσσονταν κυκλικά ή κυλινδρικά σχέδια.
Η εξέλιξη της πρακτικής αυτής με τη χρήση βουλοκεριού χρονολογείται αργότερα γύρω στο Μεσαίωνα. Αρχικά αποτελούσε προνόμιο των λίγων και των ισχυρών της εποχής, ως μέσο πιστοποίησης της αυθεντικότητας των εγγράφων στα οποία ετίθετο η σφραγίδα από βουλοκέρι.
Σταδιακά όμως διευρύνθηκε η χρήση τους και από αποκλειστικό εργαλείο της αριστοκρατίας και της μοναρχίας, αναγορεύθηκε σε ευρύτατα διαδεδομένο μέσο επικύρωσης μίας συμφωνίας. Συνέχεια →
Ένα όργανο λέιζερ θα αποτελέσει το βασικό εργαλείο ενός μη επανδρωμένου αεροσκάφους- drone το οποίο προορίζεται να πετάξει πάνω από τη ζούγκλα του Αμαζονίου στη Βραζιλία αναζητώντας ίχνη παρουσίας αρχαίων πολιτισμών.
Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του BBC, το εγχείρημα, το οποίο θα έχει ως στόχο να διαπιστωθεί πόσο μεγάλες ήταν οι αρχαίες κοινότητες και σε τι επίπεδο προκάλεσαν μεταβολές στο έδαφος, ανακοινώθηκε στην ετήσια συνάντηση της American Association for the Advancement of Science στο Σαν Χοσέ. Το πρόγραμμα κέρδισε πρόσφατα χρηματοδότηση ύψους 1,7 εκατ. ευρώ από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας.
Ο Γιάννης Δήμου είναι ένας πολύ σημαντικός φωτογράφος. Δημιουργός και διευθυντής της Apeiron Photos και καθηγητής Φιλοσοφίας, Καλών Τεχνών και φωτογραφίας από το τέλος της δεκαετίας του ’60, έχει καταγράψει μοναδικά την Ελλάδα από τα πρώτα του βήματα και εξακολουθεί να την καταγράφει.
Το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Η Ελλάδα που Χάνεται» κυκλοφόρησε το 1976 και από τότε φωτογραφίες του υπάρχουν σε παγκόσμιες συλλογές και έχουν παρουσιαστεί σε ένα σωρό φεστιβάλ και σε εκθέσεις σε όλοκληρο τον κόσμο. Την σειρά «Πανηγύρια» που ήταν η αφορμή για αυτή την συνέντευξη, άρχισε να Συνέχεια →
Ας μάθουμε λίγα πράγματα για το έθιμο της Καπετανίας την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς στη ΣΕΡΙΦΟ.
Με τον ερχομό της Άνοιξης, την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς, λαμβάνει χώρα η γιορτή της Καπετανίας.
Το έθιμο αυτό φέρεται να έχει τις ρίζες του στον 16ο αιώνα και ονομαζόταν «λολοπανήγυρο» μέχρι το 1821.
Ύστερα από τους αγώνες του Ελληνικού Έθνους, επηρεάστηκε από τους Πελοποννήσιους Καπετάνιους που εδραιώθηκαν στο νησί και μετονομάστηκε σε «Καπετανία».
Αφού τον γελοιοποίησε, έχασε τον θρόνο του. Ήταν ο πατέρας του Βασιλιά Όθωνα
Ο πατέρας του Βασιλιά Όθωνα αγαπούσε την καλή ζωή και αφού ήταν Βασιλιάς της Βαυαρίας, η καλοπέραση δεν του έλειψε. Ονομαζόταν Λουδοβίκος και έμεινε γνωστός ως θαυμαστής της τέχνης, των γραμμάτων και πάνω απ’ όλα, υπήρξε θαυμαστής των γυναικών.
Στις 12 Οκτωβρίου του 1810 παντρεύτηκε την Θηρεσία της Σαξωνίας-Χιλντμποργκάουσεν και οι γάμοι τους αποτέλεσαν την πρώτη γιορτή μπύρας, γνωστή ως Οκτόμπερφεστ.
Απέκτησαν εννέα παιδιά και υπήρχε μεγάλη τρυφερότητα μεταξύ τους, αλλά ο βασιλιάς δεν
Παλιός ορισμός αλλά και σύγχρονος -θα έλεγα και πολύ επίκαιρος μάλιστα- της δυσχερούς καταστάσεως.
«Βρίσκομαι σε δύσκολη θέση».
Αλλά δεν είναι σαφώς καθορισμένη η πηγή της έκφρασης.
– Έτσι η πρώτη εκδοχή είναι, ότι την εποχή της καθόδου των Φράγκων, την Ακροκόρινθο διοικούσε ο Λέων Σγουρός. Το 1207 οι Φράγκοι άρχισαν μια πολιορκία που κράτησε μέχρι το 1210.
Οι πολιορκούμενοι αντιστάθηκαν ηρωικά παρ’ όλες τις αντίξοες συνθήκες. Η γυναίκα του Σγουρού ήταν κόρη του αυτοκράτορα Αλέξιου του Γ΄και ο λαός την έλεγε «Αλέξαινα».
Η Αλέξαινα λοιπόν, για να βοηθήσει τον άντρα της, έχτισε με δικά της….. χρήματα μερικές πολεμίστρες (στην Ακροκόρινθο), που ο λαός τις ονόμαζε
Η ανθολογία περιλαμβάνει δεκαέξι από τα πιο γνωστά ποιήματα του Καβάφη: «Όσο μπορείς», «Ιθάκη», «Περιμένοντας τους βαρβάρους», «Τείχη», «Μέρες του 1903», «Εις τα περίχωρα της Aντιοχείας», «Μύρης · Αλεξάνδρεια του 340 μ. Χ.», «Απολείπειν ο θεός Αντώνιον», «Η διορία του Νέρωνος», «Η Σατραπεία», «Η πόλις», «Θερμοπύλες», «Τρώες», «Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης», «Επέστρεφε», «Εν μεγάλη Ελληνική αποικία, 200 π.Χ.».
Υλοποιήθηκε σε συνεργασία με το Κέντρο Αποκατάστασης και Εκπαίδευσης Τυφλών (ΚΕΑΤ). Όπως ανακοινώνει το Αρχείο Καβάφη, «η ανθολογία είναι η πρώτη του είδους της και αποτελεί μια έκδοση αναφοράς η οποία θα χαράξει το δρόμο για ανάλογες πρωτοβουλίες. Η κίνηση αυτή έρχεται να αναπληρώσει σε μερικό βαθμό την έλλειψη βιβλίων ποίησης για μη βλέποντες».
Μια ευαίσθητη φοιτήτρια η Paulina Krolikowska και ο Daniel Baum με τη βοήθεια της τεχνολογίας και το μεράκι τους, κατάφεραν να φτιάξουν το πρώτο κόμικ με τίτλο “War Notebooks: The Sleep of Reason” που αφορά στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μπορεί να διαβαστεί με Κώδικα Μπράιγ!
Το ετήσιο Φεστιβάλ «Rapa das Bestas» διοργανώνεται στην Ισπανία εδώ και 400 χρόνια και στην ουσία πρόκειται για έναν περίεργο αγώνα πάλης μεταξύ ανθρώπων και άγριων αλόγων, προκειμένου τα τελευταία να σημανθούν και να… κουρευτούν οι χαίτες και οι ουρές τους.
Το Φεστιβάλ, που διαρκεί τρεις ημέρες, πραγματοποιείται κάθε Ιούλιο, ενώ όλα τα άλογα προέρχονται από τα βουνά της Γαλικίας. Συνήθως χρειάζονται τρεις άνθρωποι για να πιάσουν ένα άλογο και να το ρίξουν στο έδαφος, καθώς τα περισσότερα είναι ιδιαίτερα ατίθασα. Συνέχεια →
Το πρωινό της 4ης Ιανουαρίου 1885 ο Βρετανός προσωρινός επιτετραμένος της Αγγλίας στην Αθήνα Arthur Nicolson αποφάσισε να ανέβει με την σύζυγο του στον λόφο του Λυκαβηττού για να χαρεί την απρόσμενη (για την εποχή) ηλιοφάνεια του Αττικού ουρανού.
Πλησιάζοντας προς την κορφή του λόφου συνάντησαν τρεις χωροφύλακες που τους υποδείκνυαν με φωνές και με νοήματα να ακολουθήσουν ένα διαφορετικό μονοπάτι καθώς απαγορευόταν να περάσουν από το σημείο εκείνο επειδή είχε γίνει πρόσφατα η δενδροφύτευση του. Συνέχεια →
Μεταφορικά είναι αυτός στον οποίον ρίχνουμε την ευθύνη, το εξιλαστήριο θύμα.
Κυριολεκτικά η έκφραση αυτή αναφέρεται στο εβραϊκό έθιμο της εκδίωξης ενός τράγου στην έρημο, αφού προηγουμένως είχαν μεταφερθεί σε αυτόν συμβολικά όλες οι αμαρτίες του ισραηλιτικού λαού. Η νεότερη έκφραση (από το 1880) προέκυψε με επίδραση του αρχαίου ρήματος ἀποδιοπομπέομαι.
Η λέξη αποδιοπομπαίος ενσωματώνει δύο ιστορικά στοιχεία, τα οποία συγκλίνουν στη σημασία <<εκδίωξη με σκοπό τη κάθαρση, τον εξαγνισμό>>.
Σήμερα πήγα για καφεδάκι εκεί και είπα να ξαναθυμηθούμε το Διογένη και το Μνημείο του Λυσικράτη!
Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.
Το Μνημείο του Λυσικράτη είναι μνημείο της Αθήνας, γνωστό και ως Φανάρι του Διογένους. Βρίσκεται στο κάτω άκρο του ανατολικού κλίτους της Ακρόπολης, στη σημερινή πλατεία του Λυσικράτη και κατά τους αρχαίους επί της οδού των Τριπόδων. Πρόκειται περί χορηγικού μνημείου, δηλαδή μνημείου επί του οποίου φερόταν ο τρίποδας που δινόταν ως τιμητικό έπαθλο στον χορηγό, που αναλάμβανε τη συγκρότηση του χορού αλλά και τα έξοδα διεξαγωγής χορευτικών αγώνων κατά τις επίσημες τελετές.
Για να μη ξεχνάμε κάποιους ΕΛΛΗΝΕΣ που τίμησαν τη Χώρα μας!!!!!
Ο Λυσίμαχος Καυτανζόγλου, ο ίδιος υπέγραφε ως Καυτανζόγλος , νομικός, διπλωμάτης και εθνικός ευεργέτης, γεννήθηκε το 1870 στη Θεσσαλονίκη και πέθανε στις 15 Φεβρουαρίου 1932 στην Αθήνα.
Με τη διαθήκη του στις 4 Νοεμβρίου 1931, [4] «κατέλιπεν άπασαν την περιουσίαν του διά την ανέγερσιν εν Θεσσαλονίκη «Πανελληνίου Ηρώου» των από της αλώσεως του Βυζαντινού Κράτους μέχρι τότε και εφεξής αγωνισθέντων και μαρτυρησάντων υπέρ της Ελληνικής Ελευθερίας, επιστήμης και φυλής, συμπεριλαμβανομένων και των μελών της Φιλικής Εταιρείας, μεταξύ των οποίων μέλος και χρηματοδότης υπήρξεν ο πάππος αυτού Ιωάννης Γούτα Καυτανζόγλου». Συνέχεια →
Το χρήμα «ζυγίζει» – έχει βάρος. Έχει διαδρομή. Έχει ταυτότητα. Το διαδικτυακό χρήμα όμως;Ο ψηφιακός κόσμος χρησιμοποιεί για χρήματα μόνο αριθμούς. Αγοράζουμε και πουλάμε με αντάλλαγμα ψηφιακές μονάδες. Ακόμη και διαδικτυακά νομίσματα έχουν κάνει την εμφάνισή τους για να υποστηρίξουν πολλές φορές δραστηριότητες οι οποίες κινούνται έξω από τα όρια των ποινικών νόμων ή της οργάνωσης της (διαδικτυακής) κοινωνίας.
Επομένως, ο ψηφιακός κόσμος με το ηλεκτρονικό χρήμα (e-cash) που διακινείται σε αυτόν, αλλά και με το διαδικτυακό νόμισμα (bitcoin, amazon coin) που «γεννήθηκε» και η χρήση του διαδίδεται με ταχύτατους ρυθμούς σε αυτόν αποτελεί ένα παράλληλο σύμπαν με τον πραγματικό κόσμο, στον οποίο το χρήμα έχει υλική μορφή, διαστάσεις, βάρος, συγκεκριμένα χαρακτηριστικά γνωρίσματα και προέλευση.
ΙΙ. Bitcoin – νόμισμα στο διαδίκτυο
Το Bitcoin1 είναι ένα ψηφιακό – διαδικτυακό νόμισμα που το τελευταίο διάστημα Συνέχεια →
Η βιβλιοθήκη Clementinum (Klementinum στα Τσέχικα) είναι ένα ιστορικό συγκρότημα κτηρίων στην Πράγα που φιλοξενεί την Εθνική και τη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης αλλά και Πανεπιστήμιο. Η ιστορία του χρονολογείται από τον 11ο αιώνα ως ένα παρεκκλήσι του Αγιου Κλήμεντος για να γίνει στη μεσαιωνική περίοδο ένα Δομινικανό μοναστήρι που το 1556 μετατράπηκε σε ένα κολέγιο Ιησουιτών. Οι Ιησουίτες παρέμειναν εκεί μέχρι το 1773, όταν δημιουργήθηκε η βιβλιοθήκη και το πανεπιστήμιο στον ίδιο χώρο από την αυτοκράτειρα Μαρία Τερέζα της Αυστρίας.
‘Οπως ισχύει και για τους ανθρώπους έτσι είναι και για τα κτίρια. Μακάρι να είναι καλότυχα. Το ιστορικό μπαρ «Στάβλος» στον πεζόδρομο της Ηρακλειδών στο Θησείο έκλεισε τον κύκλο του ως εμβληματικό βραδινό στέκι, πριν από λίγο καιρό. Και μεταμορφώθηκε, από τον Ιανουάριο, σε έναν ελκυστικό πολυχώρο με έμφαση στον καφέ, στα ποτά και στη γεύση.
Λοξοκοιτάζει όμως προς την τέχνη, τη μουσική, το ντιζάιν και τον κινηματογράφο. Φιλοξενεί συναυλίες –πρωταγωνιστούν η τζαζ και τα μικρά ευέλικτα μουσικά σχήματα–, φεστιβάλ, προβολές, σεμινάρια. Και μέσα στα 1.000 τετραγωνικά του μέτρα, η ζωή κυλάει με άλλους ρυθμούς, προσκαλώντας αυτόν που θα σταματήσει για έναν εσπρέσο ή ένα μικρό γεύμα να δει μια έκθεση τέχνης ή να αγοράσει ένα βινύλιο.
Πήγαμε στο Θέατρο Διάνα για να παρακολουθήσουμε την πρωτότυπη μουσικοθεατρική παράσταση , με τίτλο «9:05» (εννέα και πέντε), που ετοίμασαν ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Χρήστος Θηβαίος και ο Οδυσσέας Ιωάννου, σε σκηνοθεσίαΠαντελή Βούλγαρη.
Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.
Ο ραδιοφωνικός παραγωγός Οδυσσέας Ιωάννου, βρίσκεται σε ένα σταθμό τραίνου και γράφει τα κείμενα της εκπομπής του. Μέσα «από πληγές και χαρές, από χαμένα και κερδισμένα», με ευαισθησία και λυρισμό, επιχειρεί μία μουσικήαναδρομή στην ιστορία της Ελλάδας, ρίχνοντας παράλληλα εύστοχες «βολές» στην σύγχρονη κοινωνική, οικονομική και πολιτική πραγματικότητα. Τα γλυκόπικρα κείμενά του -τα οποία αφηγείται ο ίδιος- σταματούν σε πέντε βασικούς “σταθμούς”, από τη μεταπολίτευση και μετά, με κάποιες αναφορές και σε παλαιότερες εποχές. Το τρένο καθυστερεί και η μπάντα των οκτώ μουσικών ξεκινάει την “περιοδεία” της στο χρόνο.
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και ο Χρήστος Θηβαίος, με ρoκ διάθεση και δυναμισμό, ενώνουν τις φωνές και τις
Η Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου καθιερώθηκε με απόφαση της UNESCO στις 29 Σεπτεμβρίου 2011, έπειτα από πρόταση της Ισπανικής Ακαδημίας Ραδιοφώνου.
Αρχικά, η πρόταση των Ισπανών ήταν να τιμάται η Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου στις 30 Οκτωβρίου, σε ανάμνηση της περίφημης εκπομπής του Όρσον Ουέλς το 1938, που έμεινε στην ιστορία ως ο Πόλεμος των Κόσμων. Η UNESCO, όμως, αποφάσισε διαφορετικά και πρόκρινε τη 13η Φεβρουαρίου, ημερομηνία κατά την οποία το 1946 πρωτολειτούργησε το ραδιόφωνο του ΟΗΕ.
Σκοπός εορτασμού της
Σκοπός της Παγκόσμιας Ημέρας Ραδιοφώνου είναι ο εορτασμός του ραδιοφώνου ως Μέσου Μαζικής Επικοινωνίας, η
Το βιβλίο είναι μια σκανδαλιάρικη αλληγορία που κατακερματίζει το χρόνο και παίζει με τα φαινόμενα και με τους αναγνώστες.
Στη Βαλκανική που περιγράφει βασιλεύει το Ναδίρ, ένα ιδιόρρυθμο νυχτερινό κέντρο, που με το προκλητικό του πρόγραμμα έχει εκθρέψει τις φαντασιώσεις των κατοίκων της Χερσονήσου. Στο θρυλικό Μπουντουάρ του Ναδίρ, που είναι τα πολυτελή Συνέχεια →
Η νέα ταινία ονομάζεται «’Ενας Άλλος Κόσμος» και πρόκειται για μια ερωτική τριλογία η οποία εξελίσσεται στην Ελλάδα του σήμερα μέσα από τρεις διαφορετικές ιστορίες που φέρνουν κοντά Έλληνες και ξένους. Η ταινία αναμένεται να κυκλοφορήσει το Φθινόπωρο ενώ στο εξωτερικό θα προβληθεί υπό τον τίτλο «Worlds apart».
Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο J.K. Simmons ο οποίος βραβεύθηκε με Χρυσή Σφαίρα Β’ ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία «Whiplash», ενώ είναι υποψήφιος στην ίδια κατηγορία για Oscar.
Ο Ελληνικός Κόσμος σας προσκαλεί στα εγκαίνια της έκθεσης «Toy Stories» την Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015 και ώρα 19:00, στο Κέντρο Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος.
Μια έκθεση σπάνιων και πολύτιμων παιχνιδιών απ’ όλο τον κόσμο, με τίτλο «Τοy Stories» παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος». Η έκθεση περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, περισσότερα από 100 σπάνια και μοναδικά παιχνίδια από τη συλλογή του Ιδρύματος Σ.Ο.Φ.Ι.Α. (Σύνδεσμος Οργανωμένων Φιλολογικών και Ιστορικών Αρχείων), μία από από τις μεγαλύτερες συλλογές παιχνιδιών του κόσμου.
ΚΑΘΕ ΟΜΟΙΟΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΥΧΑΙΑ …
«Διά της παρούσης μου δηλώ εντός στη δήλωσή μου λαβών γνώσιν ο έφορος και άνευ χαρτοσήμου ότι δεν έχω κότερον και ούτε λιμουζίνα άνεργος όντος πάσχοντος συνήθως από πείνα. Η μήτηρ η γεννήσαντος προσφέρων τας θηλάσεις ζει εκ δανείων δωρεών και πρόθυμος διά βάσεις και η μικρά μου αδελφή βαρύνας να νηστεύει, έχει εξάγει τα χαρτιά διά να μεταναστεύει. Όντες πολλάκις νηστικών και πάσχων η μητέρα είναι βολεύων εναλλάξ, αλλάζοντος πατέρα. Έχοντος πρώτον Βρετανόν, μετά Αμερικάνον νυν θα συζεί με Γερμανόν και άνθρωπον τσογλάνον, όστις βιάσας την μαμά, ελλείποντες οι άλλοι τώρα τα θέλει και αυτή μη έχοντος κεφάλι. Η φιλαρέσκεια αυτής και θέλων να αρέσει, προσέχει πάντα εις λεφτά κι αν έχει καλή θέση, ων ερωτύλος εις βαθμόν ανώτερον τυγχάνων ποθεί ενδύσεις εκλεκτάς, τα τέκνα της ξεχάνων ξεχάνοντες κι εμείς αυτήν, που πάντας προσκυνεί εξέρχεται στην Αγοράν διά να γινεί Κοινή με Ευρωπαίους συζητεί κι ενώ την αποθώσι, αρκεί που είναι δυτικοί, απεχθανεί τους Ρώσοι. Κέρδη δηλώνουν άπαντα μικρά-μεγάλα κράτη, και η μαμά μας δόσεων δίδει διά το κρεβάτι, το «λίκνον του πολιτισμού», έτσι αυτή το λέει, κι όλον αυτό μας κοπανεί και κάθεται και κλαίει, ενώ δυο λόγια να της πουν, κι αν δει ότι αρέσει, ξανά μανά διά Ζάλογγον και στη φωτιά θα πέσει, Όθεν το κέρδος μας μηδέν, μηδέν δηλώ εισπράξεις πάσχων μαζί με την μαμά και άπαντες οι τάξεις. Είναι μυστήρια μαμά! Ίσως κι εμείς να φταίμε, είναι αυτό που λέγουσι, Θε μου συγχώρεσέ με».
/γράφτηκε την εποχή που η Ελλάδα επεδίωκε να συνδεθεί με την κοινή αγορά τη σημερινή ΕΕ … των αγορών. Πολλά χρόνια αργότερα αυτή η σύνδεση έμελλε να αποβεί μοιραία γεμίζοντας «πειναλέοντες» το τόπο, άνεργους, άστεγους, ελαστικά εργαζόμενους, με συντάξεις πείνας …
Η αλήθεια είναι πως στην πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ NON OMNIS MORIAR (δηλαδή δεν θα πεθάνω ολόκληρος, κάτι θα μείνει από εμένα.) προσήλθα …προκατειλημμένη . Γνώριζα πως η ταινία ακολουθεί την εξέλιξη της εννιάμηνης απεργίας στην «Χαλυβουργία Ελλάδος». Γνώριζα επίσης , διαβάζοντας τις συνεντεύξεις των δημιουργών πως το ντοκιμαντέρ «NON OMNIS MORIAR» ολοκληρώθηκε μετά από δυο χρόνια προσπάθειας από την κολεκτίβα «Λοκομοτίβα». Συνέχεια →
Ο ‘Κόρδακας’, είναι ένας προκλητικός, άσεμνος χορός ,της ελληνικής κωμωδίας από την αρχαιότητα .
‘Κορδίζομαι’ και ‘κόρδαξ’
‘Κορδακίζειν’ λεγόταν η εκτέλεση ενός άσεμνου χορού, του κόρδακα, που χορευόταν στις αρχαίες κωμωδίες και ‘Κορδακιστής’ λεγόταν ο χορευτής αυτού του χορού.’Κορδακισμός’ και ‘κορδάκισμα’, λεγόταν τα αστεία και οι κωμικοί τρόποι των μίμων». Στην διάλεκτο της περιοχής Πραισού όπως και σε άλλες περιοχές της Κρήτης και της άλλης Ελλάδας υπάρχει η έκφραση για κάποιο που περιαυτολογεί, αυτοεπαινείται και παριστάνει τον σπουδαίο: Αυτός κορδίζεται ή κορδακίζεται. Όπως σε πάρα πολλές λέξεις της νέας ελληνικής και εδώ, υπάρχει ανάμνηση μιας πανάρχαιας Ελληνικής παράδοσης.
Ο χορός πρέπει στην αρχική του μορφή, να παρίστανε ένα προδωρικό χθόνιο χορό, αφιερωμένο στη λατρεία της θεάς
Αρτέμιδος. Ήταν όμως και ο κατ’εξοχήν χορός της κωμωδίας και χαρακτηρίζεται ως γομφικής όρχησης, δηλαδή αισχρώς κινούσα την οσφύν, εξ ού και στην Ελλάδα θεωρείται ως πρόδρομος του γομφικού χορού, δηλαδή του ‘χορού της κοιλιάς’. Για πρώτη φορά εμφανίζεται η λέξη “κόρδαξ” το έτος 423 π.Χ, στην κωμωδία “Νεφέλες” του Αριστοφάνη. Συνέχεια →
Η καρδιά της Τσικνοπέμπτης χτυπάει φέτος στην Πλάκα, η οποία στις 12 Φεβρουαρίου θα μετατραπεί σε ένα ολοήμερο ζωντανό αποκριάτικο πάρτι με πρωταγωνιστές τη μουσική, τους αποκριάτικους ρυθμούς, αλλά και καρναβαλιστές που θα μας απογειώσουν σε ένα ξέφρενο αποκριάτικο ξεφάντωμα.
Τι ακριβώς ήταν τα Φαλληφόρια στην αρχαία Ελλάδα και σε ποιες περιοχές εορτάζονταν;
Τα Φαλληφόρια ονομάζονταν μία εορτή που επιτελούνταν στην Αττική στα πλαίσια των κατ’άγρους Διονυσίων. Γενικότερα όμως οι Φαλλικές τελετουργίες ήταν άμεσα συνυφασμένες με την Λατρεία του Διονύσου, άρα όπου συναντάμε τελετές Διονυσίων συναντάμε και Φαλληφορίες εφόσον αυτές αποτελούν αναπόσπαστο μέρος αυτών των εορτών.
Με το γεγονός ότι οι διονυσιακές τελετουργίες ήταν ευρέως διαδεδομένες σε όλη την γεωγραφική επικράτεια του ελληνισμού αντιλαμβανόμεθα το εκτεταμένο μέγεθος και την ισχύ των φαλληφορικών εορτών. Το κυρίαρχο μέρος της εορτής ήταν η περιφορά του φαλλού εν πομπή γι αυτό και μια εξίσου γνωστή ονομασία της τελετής ήταν και Φαλλαγώγια. Κατά την πορεία της πομπής άντρες μεταμφιεσμένοι σε Σιληνούς, Συνέχεια →
Είναι γνωστή και ευρέως αποδεκτή η σχέση της Αποκριάς με τα πανάρχαια Διονυσιακά Μυστήρια. Ο Διόνυσος γεννιέται στην Αρκαδία. Και μαζί του γεννιέται το θέατρο. Η τραγωδία έχει τις απαρχές της στους θρησκευτικούς θιάσους του Διονύσου. Με τη χρήση της μάσκας οι μύστες δεν παρίσταναν απλά τον Θεό, γινόντουσαν αυτός ο ίδιος ο Θεός.Η διονυσιακή λατρεία όρισε τη θρησκευτικότητα της Αρκαδίας. Ειδικό τάγμα ιερέων, οι Μελιαστές, ήταν επιφορτισμένο με το καθήκον να διαμοιράζει τον ιερό οίνο. Γυναικεία τάγματα, οι περίφημες Συνέχεια →
Κατά τους Γαλλικούς κανονισμούς, τους οποίους η Ελληνική Κυβέρνησις δια να διοργανώση την θαλάσσίαν της δύναμιν παρεδέχθη και καθιέρωσεν, οι αξιωματικοί του Ναυτικού υποτίθενται πολυμαθείς και επιστήμονες. Αξιωματικοί όμως τοιούτοι, κατά δυστυχίαν, εις τον Βασιλικόν Στόλον υπάρχουσι πολλά ολίγοι, ή μάλλον εξ ημών ουδείς άλλος δύναται να θεωρηθή κατά πάντα εντελής και δόκιμος ναυτικός, ει μη μόνον εκείνοι όσοι έλαβον μέρος ενεργόν εις τον υπέρ ανεξαρτησίας αγώνα· διότι μόνον αυτοί, μαθητεύσαντες εις το μέγα της πείρας σχολείον, απέδειξαν εμπράκτως ότι και την ναυτικήν υπέρ πάντα άλλον γνωρίζουσι κάλλιον και των ναυμαχιών την τέχνην καλώς εξέμαθον.
ΡΑΦΑΗΛ: Stanza della Segnatura:Δικαιοσύνη ( Tondo της οροφής) (1511)
Η προσωποποίηση της δικαιοσύνης κρατά, ως σύμβολα της, το ζυγό και ένα σπαθί. Τα μάτια της κατευθύνονται στην τοιχογραφία του από κάτω τοίχου, στην οποία οι αρετές Ανδρεία, Σοφία, και Εγκράτεια απεικονίζονται με τη μορφή τριών γυναικών.
Στο σύνολό τους, οι τέσσερις προσωποποιήσεις αντιπροσωπεύουν τις Θεμελιώδεις αρετές.
Η περίοπτη θέση της Δικαιοσύνης εξηγείται από το γεγονός ότι ειπώθηκε από τον Πλάτωνα πως διαδραματίζει αποφασιστικό ρόλο μεταξύ των αρετών.
Δύο ζεύγη ερωτιδέων κρατούν την επιγραφή με τα λόγια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού,Ius suumcuique tribuit «Απονέμεται δικαιοσύνη σε όλους.»
“Το πρώτο από αυτά τα πέπλα κρύβει την καταπίεση της Θεάς, σκεπάζει το σεξουαλικό πρόσωπο του πλανήτη, καλύπτει τον αρχαίο θεμέλιο λίθο του ερωτικού τρόμου που στηρίζει την θρησκεία του σύγχρονου ανθρώπου”
Το δεύτερο πέπλο “διαχωρίζει ένα ον από το μεταμορφωτικό φως της ελευθερίας, από την
Εκεί ψηλά στην κορυφή της Πάρνηθας, ανάμεσα σε καμένους κορμούς δέντρων και μία φύση που παλεύει να ξαναφυτρώσει, υπάρχει ένα πάρκο διαφορετικό από τα άλλα. Αυτό το πάρκο δεν είναι για παιχνίδι, είναι για νοσταλγία για μνήμη.
Πρόκειται για το έργο του δασικού υπαλλήλου Σπύρου Ντασιώτη και υπάρχει εκεί εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο. Στέκεται απέναντι από το εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο «Ξενία». Ένα κτήριο που λίγοι θα θυμούνται ότι η αρχική του χρήση ήταν να λειτουργήσει ως σανατόριο από το 1912 και για τα επόμενα 30 χρόνια.
Ένα σανατόριο για ασθενείς με φυματίωση που νοσηλεύονταν εκεί, κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά, στην κορυφή του όρους.
Ο Αλέξης Καρρέλ είχε πει: «Το μέλλον ανήκει σ’ εκείνους που κάνουν τα πάντα για ένα ιδανικό». Εννοείται για ένα πραγματικά σωστό ιδανικό.
Στις 24 Ιουνίου 1894 δολοφονήθηκε στη Λυών ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Σαντί Καρνό (Marie François Sadi Carnot) (1837 – 1894). Δολοφόνος ήταν ένας Ιταλός αναρχικός, ο αρτοποιός Τζερόνιμο Σάντο Καζέριο (Geronimo Santo Caserio). Ο πρόεδρος και η ακολουθία του εκείνο το πρωί (ο Καρνό είχε εγκαινιάσει μια Διεθνή Έκθεση) κατευθυνόταν προς το Grand Theatre, όπου επρόκειτο να δοθεί επίσημη παράσταση προς τιμή των επισήμων ξένων. Μπροστά στο Χρηματιστήριο ένας νέος πηδάει στην προεδρική άμαξα. Στο χέρι του κρατάει ένα γράμμα, ίσως μια αίτηση χάριτος ή κάτι τέτοιο και ο στρατηγός Βουαζέν, που κάθεται δίπλα στον Καρνό, έχει για μια στιγμή την εντύπωση ότι ο άγνωστος αυτός θέλει να
«Είμαστε κάθε λέξη από το Σύνταγμα αυτής της χώρας και θα το υπερασπιστούμε μέχρι τέλους»
Μεγάλη κουβέντα…
Τα τοπικά πολιτεύματα της επαναστατικής περιόδου
Με την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του 1821 στην Ελλάδα, ιδρύθηκαν τα πρώτα τοπικά πολιτεύματα: η «Μεσσηνιακή Γερουσία», ο «Οργανισμός της Πελοποννησιακής Γερουσίας», «η Βουλή της Θετταλομαγνησίας», ο «Οργανισμός της Γερουσίας της Δυτικής Ελλάδος» και η «Νομική Διάταξις της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος» ή «Οργανισμός του Αρείου Πάγου, Γερουσίας της Ανατολικής Ελλάδος».
Τα πολιτεύματα αυτά, ψηφισμένα κατά το πρώτο έτος της επανάστασης, το 1821, από τοπικές Συνελεύσεις προκρίτων των επαρχιών, είχαν ως σκοπό την προσωρινή διοικητική και στρατιωτική οργάνωση, προέβλεπαν δε τη μελλοντική σύσταση «Βουλής του Έθνους», στην οποία θα ανήκε η νομοθετική εξουσία και από την οποία θα εξηρτώντο οι κατά τόπους ιδρυθείσες «Διοικήσεις», δηλαδή οι Γερουσίες της Πελοποννήσου και της Δυτικής Ελλάδας και ο Άρειος Πάγος της Ανατολικής Ελλάδας.
Κατά τη διάρκεια της επαναστατικής περιόδου ψηφίσθηκαν από συνελεύσεις του επαναστατημένου λαού και τα συνταγματικά σχέδια της Σάμου και της Κρήτης. Συγκεκριμένως, το Μάιο του 1821, επικυρώθηκε η «Έκθεσις του Τοπικού Συστήματος της Σάμου» και το Μάιο του 1822 το «Προσωρινόν Πολίτευμα της νήσου Κρήτης».
Θα πρέπει να σημειωθεί, πως η ίδρυση των τοπικών αυτών πολιτευμάτων ήταν ιδιαιτέρως σημαντική, Συνέχεια →
Η πρώτη δανειστική βιβλιοθήκη διεθνών και ελληνικών κόμικς είναι γεγονός. Πρόκειται για την Athens Comics Library, που προσφέρει πρόσβαση σε 2.000 τίτλους κόμικς όλων των ειδών (ευρωπαϊκά, αμερικανικά, manga κ.ά.) για όλες τις ηλικίες.Στους χώρους της θα διενεργούνται εκθέσεις, ομιλίες, παρουσιάσεις και σεμινάρια (απευθυνόμενα σε εκπαιδευτικούς και κοινό) με στόχο την ενημέρωση, τη δημιουργική αλληλεπίδραση και την εξοικείωση των ενδιαφερομένων, αποτελώντας χώρο συνάντησης για την εγχώρια κοινότητα δημιουργών κόμικς. Συνέχεια →
Το Αθέατο Μουσείο παρουσιάζει, είναι η νέα δράση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου που προβάλλει επιλεγμένες αρχαιότητες από τον κόσμο των αποθηκών. Κάθε δύο μήνες ένα αντικείμενο θα παρουσιάζεται στους επισκέπτες για πρώτη φορά.
Το Αθέατο Μουσείο αποκαλύπτει, είναι η νέα, ανοιχτή πρόσκληση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου για την αφήγηση της άγνωστης ιστορίας που κρύβει το επιλεγμένο έκθεμα.
Τη δράση εγκαινίασε το δαχτυλίδι του Θησέα, το χρυσό σφραγιστικό δαχτυλίδι, που εντοπίστηκε τυχαία στα χώματα των εκσκαφικών εργασιών της Ακρόπολης τη δεκαετία του 1950. Ένα αριστουργηματικό εύρημα, που περιλαμβάνει μια σπάνια συνάντηση του μύθου με την αρχαιολογία. Στις 8 και 15 Φεβρουαρίου (ημέρα Κυριακή) και στις 20 και 27 Φεβρουαρίου
“Ξεσηκωθείτε όλοι σας, μπήκε το Καρναβάλι κι ως πάντα η Λευκάδα μας πρωτοστατεί στην ζάλη. Και από Πόντε σ’ Άη Μηνά, στο βίντσι στη ντουγάνα να χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Λευκάδα, Άγια Μαύρα μας, Καρναβαλιού η χώρα όπως εγλένταγες παλιά έτσι γλέντα και τώρα…“
Αρχικά οι βενετσιάνικες μάσκες είχαν ως στόχο να μείνει μυστική η ταυτότητα των ανθρώπων που τις φορούσαν, παρότι ήταν μια όλως επιπόλαιη συμπεριφορά, άγνωστη για τα συντηρητικά ήθη του Μεσαίωνα. Η Γαληνοτάτη Δημοκρατία (Serenissima Republic) της Βενετίας δεν επέτρεπε τέτοιες συμπεριφορές με τις εξαιρετικά αυστηρές της νομοθεσίες. Η ανάγκη που έφερε στο προσκήνιο τις μάσκες ήταν το εξοντωτικό κυνήγι που υφίσταντο από τους πιστωτές τους οι μανιώδεις τζογαδόροι. Τα χαμηλά στρώματα ανέκαθεν έτρεφαν τις φρούδες ελπίδες τους στις λοταρίες και στα τυχερά (άτυχα στην ουσία) παίγνια : “όπου φτώχεια και λαχείο”.
Τον κρύο χειμώνα του 1692, στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης, δύο κορίτσια, η κόρη του αιδεσιμότατου Σάμιουελ Πάρις, Μπέτι, και η κηδεμονευομένη του, Άμπιγκειλ Ουίλιαμς, άρχισαν να παρουσιάζουν περίεργη συμπεριφορά. Μιλούσαν παράξενα, κρύβονταν κάτω από πράγματα και σέρνονταν στο πάτωμα. Κανένας γιατρός δεν μπορούσε να εξηγήσει τα συμπτώματα, μέχρι που ένας εξ αυτών απεφάνθη στις 8 Φεβρουαρίου ότι τα κορίτσια ήταν δαιμονισμένα. Έτσι ο πάτερ Σάμιουελ και άλλοι ευλαβείς συμπολίτες του άρχισαν να πιέζουν τα δύο κορίτσια -και άλλα παιδιά που αργότερα παρουσίασαν ανάλογη συμπεριφορά- να κατονομάσουν τους ανθρώπους που τους οδήγησαν στα μονοπάτια του διαβόλου. Συνέχεια →
Στη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου εμφανίστηκε ένα ρεύμα αναζήτησης θεμάτων και περιεχομένου για τη ζωγραφική από τον κόσμο της φαντασίας. Η Ζυρίχη, στην ουδέτερη Ελβετία, ήταν ένα σημαντικό καλλιτεχνικό κέντρο, στο οποίο αναπτύχθηκε μια ζωγραφική, λογοτεχνία, ακόμη και μουσική του φανταστικού και του παράλογου. Στην πόλη αυτή έτυχε να συναντηθούν το 1915 πολλοί νεαροί καλλιτέχνες, σχεδόν όλοι σε ηλικία μεταξύ 20 και 30 ετών, εξόριστοι λόγο του πολέμου που σάρωνε την Ευρώπη.
Ανάμεσά τους ήταν οι Γερμανοί συγγραφείς HugoBall και RichardHuelsenbeck, οι Ρουμάνοι TristanTzara ( ποιητής ) και MarcelJanco (ζωγράφος – γλύπτης), ο Αλσατός ζωγράφος, γλύπτης και ποιητής Jean (Hans) Arp και ο γερμανός ζωγράφος Hans Richter, που θα γινόταν ένας σημαντικός πειραματικός κινηματογραφιστής. Με το ντανταϊσμό της Ζυρίχης συνδέθηκαν πολλοί άλλοι ποιητές και ζωγράφοι, αλλά αυτοί ήταν οι ηγέτες του κινήματος. Συνέχεια →
500μ πάνω από την έρημο του Νέου Μεξικό, το Shiprock ήταν το κοινωνικό κέντρο των ιθαγενών Αμερικάνων της κοινότητας των Navajo (το οποίο ακόμα διοικείται από το Navajo Nation). Αν και το όνομα ταιριάζει σε πλοίο το οποίο αρμενίζει την έρημο, Shiprock είναι το όνομα της κοντινότερης πόλης περίπου 17χλμ μακριά.
Έχει αναφερθεί σε πολλές ταινίες και βιβλία και παραμένει σημείο με πολύ ενδιαφέρον για αναρριχητές και φυσικά φωτογράφους.
«Γενικός Ταμίας» και «Πρόβουλος Οικονομικών» -δηλαδή Υπουργός Οικονομικών- του Καποδίστρια διετέλεσε ο Hπειρώτης έμπορος Ιωάννης Δομπόλης (1769-1850). Εύπορος ομογενής της Ρωσίας, κινείτο στην αυτοκρατορική αυλή και γνώρισε τον Καποδίστρια το 1809, αναλαμβάνοντας τη διαχείριση της περιουσίας του.
Του ανατέθηκε η ευθύνη του ταμείου της Φιλομούσου Εταιρείας (1815-1820) και όταν ο Καποδίστριας ανέλαβε Κυβερνήτης εγκαταστάθηκε μαζί του στην Ελλάδα.
Υπήρξε ίσως ο μόνος υπουργός Οικονομικών της νεότερης Ελλάδας, ο οποίος όχι μόνον κατέθετε στο κοινό ταμείο τους μισθούς του, αλλά πρωτοστάτησε στην ίδρυση της Εθνικής Χρηματικής Τράπεζας προσφέροντας εξ ιδίων επτακόσια (700) δίστηλα. Επέστρεψε για λόγους υγείας στην Ρωσία, όπου έζησε τιμημένος με τίτλους ευγενείας.
Καλές εμφανίσεις πραγματοποίησαν οι Έλληνες αθλητές στο πρώτο αγώνισμα της δεύτερης ημέρας του διεθνούς μίτινγκ καταδύσεων, που διεξάγεται στο Αϊντχόβεν της Ολλανδίας και ολοκληρώνεται την Κυριακή 8 Φεβρουαρίου.
Οι Δήμήτρης Μόλβαλης και Κωνσταντίνος Κουτσιούμπης συμμετείχαν στα 3μ (Α΄κατηγορίας) και κατέλαβαν την 11η και 13η θέση αντίστοιχα, ανάμεσα σε 18 αθλητές.
Ο Μόλβαλης βαθμολογήθηκε με 435,60 και ο Κουτσιούμπης συγκέντρωσε 400,05 βαθμούς.
Το αγωνιστικό πρόγραμμα είναι εν εξελίξει, καθώς αυτή την ώρα Αθανάσιος Τσιρίκος και Μίνως Γιαννόπουλος παίρνουν μέρος στα 3μ (Γ’ κατηγορία). Αργότερα, ο Ανδρόγεως Σαμψάκης- Μπακόπουλος θα μετάσχει στο 1μ (Β’ κατηγορία).
Shaolin είναι ίσως οι πιο γνωστοί βουδιστικοί ναοί σε ολόκληρη την Κίνα.
Εκεί βρίσκεται το δάσος με τις παγόδες στην περιοχή Song Shan, στην επαρχία Henan. Πρόκειται για 228 παγόδες κατασκευασμένες από πέτρα ή τούβλα.
Οι παγόδες αυτές χτίστηκαν το 791 μ.Χ. κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Τανγκ και των δυναστειών Σονγκ, Γιουάν, Μινγκ και Κινγκ.
Κάθε παγόδα πρέπει να έχει μονό αριθμό επιπέδων (από ένα έως επτά) και αναφέρονται στα επιτεύγματα του Βουδιστή δασκάλου, για τον οποίο χτίστηκε η παγόδα.
Γάλλοι και Ιταλοί αρχαιολόγοι προσπάθησαν να ανασυνθέσουν την τραπεζαρία του Νέρωνος στην Ρώμη, η οποία κατά τα γραφόμενα του ιστορικού Σουετωνίου στο έργο του «Βίοι Δώδεκα Καισάρων» ήταν μια από πολλές, αλλά ήταν επίσης η κύρια, είχε σχήμα στρογγυλό και περιστρεφόταν μέρα νύχτα γύρω από τον εαυτό της, μιμούμενη την κίνηση της Γης.
‘Ενα ταξίδι σε μια περιοχή γεμάτη συμβολισμούς, αρχέγονους μύθους, μαγευτικά τοπία και ιστορίες από το… Κάμα Σούτρα
Μια νύχτα με πανσέληνο 1.300 χρόνια πριν η νεαρή Hemvati, κόρη του αρχιερέα Mani Ram του Μπεναρές – που τότε λεγόταν Κατσί – διάλεξε να κάνει το λουτρό της σε μια μικρή λιμνούλα ανάμεσα σε άνθη του λωτού.’Ηταν τόσο θεάρεστη η ομορφιά της που το ολόγιομο φεγγάρι – ο θεός Chandrama – που ασήμιζε τα νερά της λίμνης, βαθιά λαβωμένος από τα ανθοστόλιστα βέλη του θεού Kama (Ερωτα) κατέβηκε στη γη και την έκανε με το ζόρι δικιά του.
Εκείνη τον απείλησε με την κατάρα της, όμως της υποσχέθηκε ότι το παιδί που θα γεννηθεί από τον έρωτά τους θα γίνει μεγάλος βασιλιάς. Το αγόρι ονομάστηκε Chandravarman, ήταν γενναίο και δυνατό και ο θρύλος λέει ότι από έφηβος δεν δίσταζε να σκοτώνει τίγρεις και λιοντάρια με τα γυμνά του χέρια. Οταν αργότερα έγινε βασιλιάς, ο θεός τού αποκάλυψε το μυστικό πώς να μετατρέπει το σίδερο σε χρυσάφι, κάτι που μόνο οι γιογκίν ασκητές κατέχουν, μια και ο χρυσός είναι το τέλειο ηλιακό μέταλλο, συμβολίζοντας με την αθανασία την ένωση του πνεύματος, της ελευθερίας και της πνευματικής αυτονομίας.
Οι 103 μικρές δέλτοι – σε μέγεθος παλάμης- περιγράφουν με σφηνοειδή γραφή, τις συναλλαγές και τα συμβόλαια μεταξύ των Ιουδαίων που υποχρεώθηκαν ή πείστηκαν να φύγουν από την Ιερουσαλήμ από τον βασιλιά Ναβουχοδονόσορα, γύρω στο 600 π.Χ.
Η συλλογή με τις πήλινες δέλτους, που βρέθηκαν στο σημερινό Ιράκ, ανήκε σε εύπορο Ισραηλινό συλλέκτη που ζει μόνιμα στο Λονδίνο. Οι αρχαιολόγοι είχαν την ευκαιρία να τις δουν πριν από περίπου δύο χρόνια και εξεπλάγησαν ευχάριστα.
«Ήταν σαν να κερδίσαμε το τζακπότ», είπε ο έφορος της έκθεσης στο Μουσείο των Χωρών της Βίβλου, στην Ιερουσαλήμ -όπου εκτίθενται για πρώτη φορά- ο Φίλιπ Βουκοσάβοβιτς, ειδικός σε θέματα που αφορούν τη Βαβυλωνία, τη Σουμερία και την Ασσυρία.
«Αρχίσαμε να διαβάζουμε τις δέλτους και μέσα σε λίγα λεπτά μας συνάρπασαν. Καλύπτουν ένα κρίσιμο κενό στις γνώσεις μας για τη ζωή των Ιουδαίων στη Βαβυλώνα πριν από 2.500 χρόνια», πρόσθεσε. Συνέχεια →
Το Ινστιτούτο Σμιθσόνιαν ιδρύθηκε το 1829, όταν ένας εκκεντρικός Βρετανός εκατομμυριούχος ονόματι Τζέημς Σμίθσον (James Smithson), πέθανε αφήνοντας το ποσό των 515.169 δολαρίων για τη δημιουργία ενός ινστιτούτου «για την αύξηση και τη διάδοση της γνώσης στους ανθρώπους». Δυστυχώς, υπάρχουν στοιχεία σύμφωνα με τα οποία το Σμιθσόνιαν τα τελευταία εκατό χρόνια ασχολείται περισσότερο με την απόκρυψη παρά με τη διάδοση της γνώσης.
Το Ρέικσμουζεουμ (Εθνικό Μουσείο) είναι το διασημότερο μουσείο της Ολλανδίας και το 2013 πέτυχε νέο ρεκόρ επεκτασιμότητας με 2.2 εκατομμύρια επισκέπτες.
Ιδρύθηκε το 1800 στην Χάγη και μετακόμισε το 1808 στο Άμστερνταμ όπου και αρχικά στεγάζονταν στο Βασιλικό Παλάτι επί της πλατείας Νταμ. Στην παρούσα τοποθεσία στεγάζετε από το 1885 ενώ ο αρχιτέκτονας (Pierre Cuypers) είναι ο ίδιος που σχεδίασε και τον επιβλητικό Κεντρικό Σιδηροδρομικό Σταθμό του Άμστερνταμ (Centraal Station).
Το Εθνικό Μουσείο Ολλανδίας είναι αφιερωμένο στα έργα τέχνης, στα αντικείμενα και στην ιστορία με πολλά εκθέματα από αντικείμενα των αποικιών, αναπαράσταση των αποικιακών πλοίων και κυρίως την τέχνη της εποχής.
Πιο συγκεκριμένα το μουσείο παρουσιάζει περίπου 8.000 ιστορικά εκθέματα και έργα τέχνης από μια συλλογή που περιλαμβάνει πάνω από 1 εκατομμύριο εκθέματα από το 1200 έως και το 2000.
Το πιο σημαντικά εκθέματα είναι αναμφίβολα οι πίνακες των σημαντικότερων Ολλανδών καλλιτεχνών (κυρίως της Χρυσής Εποχής της Ολλανδίας κατά των 17ο αιώνα) όπως το «The Night Watch» (Η Νυχτερινή Περίπολος) του Ρέμπραντ και το «The Milkmaid» (Η Γαλατού) του Γιοχάνες Βερμέερ.
Επιπλέον 10 χιλ. νέες ποικιλίες φυτών απ’ όλο τον κόσμο προστέθηκαν στο Παγκόσμιο Θυσαυροφυλάκιο Σπόρων της Νορβηγίας, σε μια προσπάθεια να διασφαλιστεί η παγκόσμια σίτιση και να διασωθούν δείγματα όλων των ποικιλιών σπόρων, που γνωρίζει ο άνθρωπος. Στην «αποθήκη» της Αρκτικής, η οποία μπορεί να «φιλοξενήσει» πάνω από 100 εκατομμύρια δείγματα σπόρων, έχουν αποθηκευτεί ήδη 825 χιλ. δείγματα σπόρων, αντιπροσωπεύοντας 13 χιλ. χρόνια αγροτικής ιστορίας.
Το Διεθνές Svalbard Seed Vault (SISV), που είναι επίσης γνωστό και ως «Θησαυροφυλάκιο για την επόμενη ημέρα της Κρίσεως (The doomsday vault)», αποτελεί δικλίδα ασφαλείας επιπροσθέτως του δικτύου τραπεζών σπόρων σε όλο τον κόσμο, αλλά απειλούνται σε μεγαλύτερο βαθμό από πολέμους, ατυχήματα και φυσικές καταστροφές. Συνέχεια →
Η εταιρία PostScriptumδιοργανώνει σε συνεργασία με το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα[ΠΛΙ] και την ΕΕΛ/ΛΑΚ τη δράση «Μαραθώνιος Εμπλουτισμού της Βικιπαίδειας για την Ελληνική Μόδα και τις Ελληνικές Τοπικές Ενδυμασίες με επίκεντρο τις Συλλογές του Ιδρύματος» στο πλαίσιο της υλοποίησης του προγράμματος ΕΣΠΑ «Το ΠΛΙ στην ψηφιακή εποχή» που υλοποιεί σε συνεργασία με την εταιρία CITE.
Η δράση, που απευθύνεται σε διδάσκοντες και φοιτητές διαφόρων πανεπιστημιακών τμημάτων (θεατρολογίας, κοινωνιολογίας, ιστορίας, λαογραφίας κλπ.), επιμελητές μουσείων μόδας και Συνέχεια →
Στο… σφυρί βγαίνει το κτίριο όπου στεγάζεται το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων «Μαντάμ Τισό» στο Λονδίνο, ένα ακόμη στοιχείο ότι η αγορά ακινήτων στη βρετανική πρωτεύουσα ανθεί, καθώς η τιμή πώλησης αναμένεται να ξεπεράσει τα 400 εκατομμύρια ευρώ.
Ο Βρετανός επιχειρηματίας ακινήτων και διαχειριστής του κτιρίου μέσω της εταιρίας Prestbury Holdings, Νικ Λέσλο, ανέθεσε στην εμπορική κτηματομεσιτική εταιρία CBRE να συλλέξει προσφορές -άνω των 400 εκατ. ευρώ- για την κτήση της πλήρους και αποκλειστικής κυριότητας του κτιρίου στην οδό Μεριλμπόουν στον κεντρικό Λονδίνο, το οποίο στεγάζει το μουσείο «Μαντάμ Τισό». Συνέχεια →
Ο Φρανσουά και οι καθηγητές συνάδελφοι του, προετοιμάζονται για την καινούργια σχολική χρονιά, στο γυμνάσιο μιας σκληρής, εργατικής συνοικίας. Οπλισμένοι με τις καλύτερες προθέσεις, δεν πτοούνται από τις δύσκολες συνθήκες εργασίας και θα προσπαθήσουν με όλες τους τις δυνάμεις να μεταδώσουν γνώση, στους μαθητές τους.
Κουλτούρες και συμπεριφορές έρχονται σε αντιπαράθεση μέσα στη τάξη, σε έναν μικρόκοσμο που αντιπροσωπεύει τη Γαλλία του σήμερα. Συνέχεια →
Το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ) σχεδίασε και υλοποιεί ένα πρωτότυπο, διαδραστικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα το οποίο θα φιλοξενείται, από τις 21 Ιανουαρίου 2015, στο Ίδρυμα Ευγενίδου (Λ. Συγγρού 387, Παλαιό Φάληρο).
Τίτλος του προγράμματος είναι «Τα 7 κλειδιά» αφού επιδιώκει να… ξεκλειδώσει μυστικά της παραγωγικής ιστορίας της χώρας μας. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο εκπαιδευτικό εγχείρημα καθώς συνδυάζει παιχνίδια γνώσεων και νέες τεχνολογίες, βοηθώντας τα παιδιά να καταλάβουν, μέσα από το παιχνίδι, διαδικασίες και μηχανισμούς του τεχνικού πολιτισμού.
Κατανοώντας την έλλειψη χρόνου που εμποδίζει πολλούς να ψάξουν πληροφορίες μέσα σε ένα blog με πολλές εγγραφές δημοσιεύεται αυτή η εγγραφή που παρουσιάζει συμπυκνωμένα όλα τα links για ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ πράγματα.
Με κρατάς ανάμεσα στα δάχτυλά σου κι ονειρεύεσαι… Δεν είναι μόνο η ομορφιά μου που ρουφάς με τα μάτια σου. Ούτε μονάχα η τέχνη που είχαν τα όποια χέρια έφτιαξαν τις χάντρες μου και τις πέρασαν σε μια μεταξωτή κλωστή.
Είναι κι η μουσική που χαρίζω στ’ αυτιά σου. Οι μυστικές μελωδίες της θάλασσας στις κοραλλένιες χάντρες μου. Οι ψίθυροι του κεχριμπαριού, που φέρνουν τις αύρες και τις μυρωδιές πανάρχαιων δασών, που πέτρωσαν τα ρετσίνια τους. Οι ρυθμικοί ήχοι των πετραδιών από τόπους μακρινούς, που έγιναν κι αυτά χάντρες και το τραγούδι τους σου κρατά τώρα συντροφιά…
Κι είναι το χάδι μου… Αυτή η απτή παρουσία στη μοναξιά σου, στη χαρά σου, στη λύπη σου. Παίρνοντας ζεστασιά απ’ την παλάμη σου, σ’ αγγίζω απαλά, γλιστρώ τρυφερά ανάμεσα στα δάχτυλά σου, γλυκαίνω όλες τις στιγμές σου.
Μα πάνω απ’ όλα, γλυκαίνω την ψυχή σου. Αδημονείς, σε υπομονεύω. Αγωνιάς, σε γαληνεύω. Γλεντάς, σου κάνω παρέα. Έχεις καημό, σε παρηγορώ.
ΔΑΚΤΥΛΙΔΙΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ
ΣΕ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΑΠΟ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΕΙΑ ΣΤΟ ΚΟΣΜΗΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΧΕ ΚΥΡΙΩΣ ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΑΚάνε κλικ ΕΔΩ ….
Την ελληνική αυτή ιδιωματική φράση τη λέμε και στις μέρες μας. Εκείνη την εποχή όμως αυτό σήμαινε κάτι άλλο.Να η ιστορία του: Το υγρό πυρ ήταν μια απόκρυφη και θαυμαστή εφεύρεση του Καλλίνικου, καλόγερου από τη Συρία. Τον 7ο αι. την έφερε στο Βυζάντιο. «Τότε Καλλίνικος ἀρχιτέκτων ἀπὸ Ἡλιουπόλεως Συρίας προσφυγὼν τοῖς Ῥωμαίοις πῦρ θαλάσσιον κατασκευάσας τὰ τῶν Ἀράβων σκάφη ἐνέπρησεν, καὶ σύμψυχα κατέκαυσεν.
Η Βρετανία μπορεί να παραμένει όσο θέλει ιδιοκτήτης των Γλυπτών του Παρθενώνα, ποτέ όμως δεν θα μπορέσει να γίνει η πατρίδα τους. Οι Βρετανοί μπορεί να θαυμάζουν τα Γλυπτά του Παρθενώνα, πότε όμως δεν θα δακρύσουν από υπερηφάνεια, όπως κάνουμε εμείς οι Έλληνες όταν τα αντικρίζουμε.
Η κίνηση του Βρετανικού Μουσείου να δανείσει ένα μέρος των μαρμάρων του Παρθενώνα σε μουσείο της Ρωσίας έφερε εκ νέου στην επιφάνεια το γνωστό θέμα της επιστροφής των μαρμάρων στην Ελλάδα.
Τα Γλυπτά μετεφέρθησαν στο Βρετανικό Μουσείο στις αρχές του 19ου αιώνα από τον τότε πρέσβη της Βρετανίας στην Κωνσταντινούπολη και τοποθετήθησαν ως μουσειακό έκθεμα το 1936. Συνέχεια →
Την έκθεση «Ο Δημήτρης Μυταράς και οι συνεργάτες του στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών» φιλοξενεί από τις 5 Φεβρουαρίου ώς τις 8 Μαρτίου το Μουσείο Μπενάκη.
Η έκθεση είναι μία πρωτοβουλία των συνεργατών του Δημήτρη Μυταρά στην ΑΣΚΤ και παρουσιάζει ένα σύνολο έργων που αντανακλά όλες τις σημαντικές περιόδους της καλλιτεχνικής του πορείας από τα εφηβικά του χρόνια έως σήμερα, όπως οι «Καθρέφτες 1960-1964, η «Δικτατορία» 1966-1970, τα «Επιτύμβια» 1971-1976, τα «Πορτρέτα» 1977-1987 και οι «Σκηνές θεάτρου» 1988-1991.
Ο Δημήτρης Μυταράς τίμησε με την παρουσία του τόσο την εικαστική ζωή σε εθνικό και διεθνές Συνέχεια →
Τοποθετημένη ανάμεσα στα πλούσια τροπικά δάση της Marysville στην Αυστραλία ζει μια συλλογή γλυπτών από χαρακτήρες και πλάσματα, όλα χειροποίητα από το γλύπτη και ζωγράφο Bruno Torfs !
Ο Μπρούνο έχει δημιουργήσει αυτό το μαγικό κόσμο, με φαντασία και διορατική ομορφιά, εδώ και αρκετό καιρό τώρα. Αλλά, δυστυχώς, στις αρχές του 2009 μια δασική πυρκαγιά που μαινόταν στην περιοχή, αποδεκάτισε τα πάντα στο πέρασμά της.
«..πως θα ξαναπιστέψουμε στον κόσμο
τι ώρα νάναι;»
Αφορά δύο παιδιά που στη σκιά του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου στη γαλλική επαρχία οργανώνουν τα δικά τους μακάβρια παιχνίδια, μακριά από τους μεγάλους.
Σκηνοθεσία: Rene Clement
H Ρωσία πήρε και τις τρεις θέσεις του βάθρου για δεύτερη φορά με τους Yuko Kavaguti και Alexander Smirnov να παίρνουν το χρυσό στα ζευγάρια
Το δίδυμο βρισκόταν στη 2η θέση πίσω από τους επίσης Ρώσους Ksenia Stolbova και Fedor Klimov μετά το σύντομο πρόγραμμα της Παρασκευής. Με την εμφάνισή του όμως στο ελεύθερο πρόγραμμα που απέφερε 137,81 βαθμούς, βρέθηκαν στην κορυφή της κατάταξης με σύνολο 207,67. Οι Stolbova και Klimov βρέθηκαν στη 2η θέση συγκεντρώνοντας 129,73 βαθμούς στο ελεύθερο πρόγραμμα και 201,11 στο σύνολο. Οι επίσης Ρώσοι Evgenia Tarasova και Vladimir Morozov ήταν το δίδυμο με τη μεγαλύτερη βελτίωση ανεβαίνοντας από την 5η θέση του σύντομου προγράμματος στην 3η με σύνολο 125,89 βαθμούς στο ελεύθερο πρόγραμμα.
Το Κέντρο Μελέτης Νεώτερης Κεραμεικής – Ίδρυμα Oικ. Γ. Ψαρόπουλου (K.M.N.K.) ιδρύθηκε το 1987 από τη Mπέττυ Ψαροπούλου, με πυρήνα τη συλλογή αντικειμένων και πληροφοριών που συγκεντρώθηκαν από την ίδια στη διάρκεια του πολύχρονου ερευνητικού οδοιπορικού της στον ελλαδικό χώρο.
Έκτοτε, το K.M.N.K. είναι ένας μουσειακός, ερευνητικός και εκπαιδευτικός οργανισμός, αφιερωμένος στην έρευνα, τη διάσωση και την προβολή της ελληνικής χρηστικής κεραμικής των νεότερων χρόνων, από τις αρχές του 19ου έως τα μέσα του 20ού αιώνα.
Για την ξεχωριστή αγωνίστρια του λαού, της ζωής και της Τέχνης η επισήμανση του Γ. Παπανικολάου:
Ελευθερία Δροσάκη : «το έργο της το κυοφορεί με το σπέρμα της πολιτιστικής κληρονομιάς και της Ιστορίας μας και σε κάθε φάση το έργο της κυοφορείται βαθμιαία και επώδυνα, για να βαδίσει στο επόμενο».
Οικονομικές δυσκολίες-Σκάνδαλα και πτωχεύσεις-“Λιτότητα” στη Πύδνα… Η υποτίμηση του τετράδραχμου…
Ο σύγχρονος Έλληνας κάνει συχνά επίκληση στους προγόνους του και τη προσφορά τους στον ανθρώπινο πολιτισμό. Θαυμάζει με δέος τα έργα τους και αναπαράγει συνέχεια σε -θεωρητικό επίπεδο- τη διδασκαλία τους, σε οποιοδήποτε τομέα αυτή αναφέρεται. Το διάστημα αυτό που η πατρίδα μας δοκιμάζεται λόγω της κακής διαχείρισης των οικονομικών του κράτους (σε πολλαπλά επίπεδα), αυτό το φαινόμενο έχει γίνει ακόμα πιο συχνό.
Σπανίως όμως γίνεται αναφορά στις “οικονομικές περιπέτειες” των αρχαίων προγόνων μας και προπαντός στο τρόπο αντιμετώπισης τους. Η οικονομική κρίση δεν είναι ένα πρωτόγνωρο φαινόμενο στην ελληνική ιστορία, ούτε βεβαίως και τα φαινόμενα διαφθοράς ενώ δεν λείπουν και οι “διορθωτικές” δημοσιονομικές παρεμβάσεις από την οικονομική ιστορία κάθε πόλης-κράτους. Συνέχεια →
«Αφιερωμένο στη φροϊλαϊν Μέρκελ»
Μικροί είχαμε παίξει το γνωστό παιδικό παιχνίδι : δύο ομάδες αντιπαρατιθέμενες, εναλλάξ να εφορμούν η μία της άλλης ψελλίζοντας ακαταλαβίστικα λόγια, που όλοι νομίζαμε αποκυήματα παιδικής φαντασίας και κουταμάρας (μετέπειτα πήρε την μορφή: «έλα να τα βγάλουμε»)
«Ά μπε, μπα μπλόν, του κείθε μπλόν, ά μπε μπα μπλόν του κείθε μπλόν, μπλήν-μπλόν.»
Ως «βόες της Εθνικής Τραπέζης» παρουσιάζονται οι ξένοι τραπεζίτες της «Χάμπρο» και των «Σκριπ» στη γελοιογραφία που δημοσιεύθηκε στον «Νέο Αριστοφάνη» το 1893 (από το βιβλίο του Δημήτρη Σαπρανίδη «Ιστορία της ελληνικής γελοιογραφίας», εκδόσεις Ποταμός).
Καρπός έρευνας 25 ετών, η Ιστορία του δημοσιογράφου Δημήτρη Σαπρανίδη αποτελεί το πανόραμα της ελληνικής γελοιογραφίας από τις απαρχές της στην αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας. Πλουτισμένη με περισσότερες από 2000 εικόνες – όλες σχολιασμένες και τεκμηριωμένες, αποθησαυρισμένες από εκατοντάδες έντυπα, μακροβιότατα ή βραχύβια, διάσημα ή λησμονημένα – η παρουσίαση του ακάματου συγγραφέα αποτελεί συνάμα και μια πρωτότυπη μορφή ιστοριογραφίας των Ελλήνων, ένα παιχνίδι εξιστόρησης με σκωπτικό ύφος.
Το πέτρινο κτίριο του παλαιού σχολείου της Πυρσόγιαννης, που χτίστηκε το 1927, ανακαινίστηκε πρόσφατα με σκοπό να στεγάσει το Εθνολογικό Μουσείο Ηπειρωτών Μαστόρων, το οποίο και αποτελεί μια σημαντική συνεισφορά στην άγνωστη ιστορία των Ηπειρωτών μαστόρων της πέτρας.
Το Μουσείο φιλοξενεί πάνω από 2500 φωτογραφίες, σχέδια, αποτυπώσεις, χαρτογραφήσεις, Συνέχεια →
Το σύνολο της ελληνικής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής φτιάχτηκε από τους λαϊκούς, ανώνυμους αρχιτέκτονες. Αυτοί οι παραδοσιακοί τεχνίτες, οργανωμένοι σε ομάδες, ταξίδευαν από περιοχή σε περιοχή και έχτιζαν τα κτίρια, τις γέφυρες, τις βρύσες, τους μύλους και κάθε άλλη κατασκευή των παραδοσιακών οικισμών. Το γεγονός ότι οι ίδιοι άνθρωποι δημιουργούσαν, σε όλο τον ελληνικό χώρο, εξηγεί, εν μέρει, τα κοινά χαρακτηριστικά τα οποία εμφανίζονται στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική διαφορετικών περιοχών.
Η Ήπειρος είναι κοιτίδα των μαστόρων, οι οποίοι προέρχονται από τρεις περιοχές: τα χωριά της Κόνιτσας, τα Τζουμέρκα και τους Χουλιαράδες. Τα παλιότερα μαστοροχώρια είναι η Πυρσόγιαννη και η Βούρμπιανη (Κόνιτσα).
Στις 3 Φεβρουαρίου του 1959 σκοτώθηκαν κατά την πτώση ενός μικρού αεροπλάνου, δύο από τις πρωτοπόρες δυνάμεις του ροκ ‘ν’ ρολ: ο Μπάντι Χόλι και ο Ρίτσι Βάλενς, στην Αϊόβα των ΗΠΑ. Στο ατύχημα σκοτώθηκαν επίσης ο Τζ. Π. Ρίτσαρντσον και ο πιλότος Ρότζερ Πίτερσον. Η μέρα αυτή έμεινε γνωστή ως «Η Μέρα, που Πέθανε η Μουσική», λόγω της αναφοράς της στους στίχους ενός τραγουδιού-μεγάλης επιτυχίας της εποχής του Ντον Μακλίν «American Pie».
Η Γαλλίδα Etienne Lavie,δημιούργησε μια ιδιαίτερη συλλογή από φωτογραφίες, που απεικονίζουν πώς θα ήταν το Παρίσι και το Μιλάνο,αν υπήρχαν πίνακες μεγάλων ζωγράφων, αντί για μεγάλες διαφημιστικές αφίσες. Το σχέδιό της τοονόμασε «Θεέ μου, ποιος έκλεψε τις διαφημίσεις μου;». Η επιλογή αυτών των πόλεων δεν ήταν τυχαία, καθώς η Lavie πιστεύει ότι oi πόλεις αυτές είναι στενά συνδεδεμένες αρχιτεκτονικά και ιστορικά με την κλασική τέχνη.
Αφιέρωμα στους δώδεκα μήνες του χρόνου μέσα από ελληνικά παραμύθια, έθιμα, παροιμίες, τραγούδια και σύμβολα στην Εστία Βελιγραδίου του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού
Ένας γέρος και μια γριά βρίσκουν μια δεκάρα στην αυλή τους, οι μοίρες μοιραίνουν μια κόρη να γίνει η ωραία του κόσμου, ένα ρεβίθι σκάει και πετιέται ένα παιδί. Ένα κορίτσι γεύεται της ελιάς το δάκρυ και από το σμίξιμό τους γεννιέται ένα ατρόμητο αγόρι, τα ρούχα του φτωχού παιδιού τα φαίνει μια αράχνη και όταν η καλή γριά συναντά δώδεκα παλικάρια που τη ρωτούν ποιο είναι το καλύτερο, εκείνη τους ζεσταίνει με το λόγο της τον αγαπητικό: «Όλοι οι μήνες είν’ καλοί, όλοι να ’χουν την ευχή».
Ένα αφιέρωμα στους δώδεκα μήνες του χρόνου, ένα ταξίδι με παραμύθια, έθιμα, παροιμίες, τραγούδια και σύμβολα μέσα από την ελληνική λαϊκή παράδοση παρουσιάζεται στην Εστία του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού στο Βελιγράδι από τις 15 Δεκεμβρίου και μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου 2015, με αφορμή τα εγκαίνια του νέου της χώρου. Συνέχεια →
Η τέχνη του origami… Μία τεχνική που εφαρμόζεται σε διαφορετικούς τομείς παρουσιάζοντας εξαιρετικές μορφές που εκφράζουν μία ιδιαίτερη ιδεολογία και αισθητική. Περί τίνος ακριβώς πρόκειται…; Είναι απλά και μόνο το δίπλωμα ενός χαρτιού! Σίγουρα δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται, αρκεί όμως να κατανοήσει κανείς τη λογική που διέπει αυτή την τέχνη και να αφήσει τη φαντασία του ελεύθερη…!
Σκοπός αυτού του post δεν είναι, στην ουσία, να μάθουμε την τεχνική, αλλά να περιπλανηθούμε σε εντελώς διαφορετικούς κόσμους μέσα από ποικίλες μορφές και πρακτικές, και γιατί όχι μιας και τα Χριστούγεννα είναι καθ’ οδόν, να δούμε και κάποια παραδείγματα χριστουγεννιάτικων εφαρμογών με τη χρήση ενός και μόνο χαρτιού…
Αρκεί ίσως να γνωρίζουμε πως όταν το χαρτί εμφανίστηκε στην Κίνα, οι άνθρωποι άρχισαν να του δίνουν διάφορα σχήματα και στη συνέχεια όταν μοναχοί βουδιστές μετέφεραν τα μυστικά του στην Ιαπωνία, το δίπλωμα του χαρτιού έγινε παράδοση και
Η ανθρώπινη μορφή είναι κύριο θέμα στην τέχνη των Ολμέκων. Στο μυαλό των ανθρώπων, οι κολοσσιαίες κεφαλές συνδέονται με τον πολιτισμό των Ολμέκων όπως οι αιγυπτιακές πυραμίδες με τον φαραωνικού πολιτισμό. Είναι το σήμα κατατεθέν, το πιο θεαματικό στοιχείο τους, εκείνο που υποκίνησε διάφορες ακραίες ερμηνείες.
Τα γλυπτά αυτά ονομάζονται «κολοσσιαία» εξ αιτίας του μέγεθος τους (1,45 m έως 3,40 m) και του βάρους τους (μέχρι πενήντα Συνέχεια →
Το Φεστιβάλ της Ερήμου του Τζαϊσαλμέρ είναι ένα πολύχρωμο πανηγύρι που πραγματοποιείται τον Φεβρουάριο κάθε έτους.
Πολιτιστικές εκδηλώσεις, αγώνες με καμήλες, διαγωνισμοί δεσίματος στο τουρμπάνι.
Τα πάντα είναι εξωτικά μέσα στη χρυσή άμμο της ερήμου Thar.Το φεστιβάλ λήγει με μια μουσική παράσταση με λαϊκούς τραγουδιστές υπό τον φεγγαρόλουστο ουρανό στους αμμόλοφους της Σαμ, λίγο έξω από το Τζαϊσαλμέρ.
Ο Τζόνι Ντεπ αφήνει… μουστάκι για να ερμηνεύσει τον Τσάρλι Μορντεκάι, έναν σικάτο όσο και κατεργάρη έμπορο τέχνης που αναλαμβάνει να βρει έναν κλεμμένο πίνακα του Γκόγια για λογαριασμό των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών.
Ο γλύπτης Νίκος Φλώρος είναι ένα παράδειγμα νέου καλλιτέχνη που έχει ξεπεράσει τα σύνορα της Ελλάδας, επιδεικνύοντας αρκετή δουλειά και αγάπη για την τέχνη. Tα γλυπτά του είναι αναγνωρίσιμα στο εξωτερικό και ο ίδιος με το ήθος του και φυσικά το έργο του έχει καταφέρει να συμπεριληφθεί ανάμεσα στους σημαντικότερους γλύπτες του κόσμου.
Η ιστορία του Νίκου αρχίζει πριν από 30 χρόνια, όταν το 1983 συμμετείχε σε έναν διαγωνισμό ζωγραφικής στο Αρκαδικό Φεστιβάλ με έναν ιδιαίτερο πίνακα, για τον οποίο η αείμνηστη Μελίνα Συνέχεια →
Αν μείνουνε τα πράγματα όπως είναι
είσαστε χαμένοι.
Φίλος σας είναι η αλλαγή
η αντίφαση είναι σύμμαχός σας.
Από το Τίποτα
πρέπει κάτι να κάνετε, μα οι δυνατοί
πρέπει να γίνουνε τίποτα.
Αυτό που έχετε, απαρνηθείτε το και πάρτε
αυτό που σας αρνιούνται.
Αυτό το ποίημα του Μπρεχτ, του πατέρα του επικού θεάτρου, δείχνει τον τρόπο με τον οποίο μέσα στο έργο του συνδέεται η ποίηση και η μαρξιστική θεωρία. Στα χρόνια της αυτοεξορίας του από το ναζιστικό καθεστώς της Γερμανίας, από το 1933 έως το 1945, που είναι και τα χρόνια της ωριμότητάς του, γράφει τα καλύτερά του έργα. Ανάμεσα σε αυτά και τον «Καλό άνθρωπο του Σετσουάν».
Ένα φεστιβάλ διαφορετικό από τα άλλα είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν όσοι βρέθηκαν στην Ελβετία αυτές τις ημέρες. Πρόκειται για ένα φεστιβάλ…αερόστατου.
Ένα φεστιβάλ διαφορετικό από τα άλλα είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν όσοι έσπευσαν στο Chateau-d’Oex της Ελβετίας την περασμένη εβδομάδα.
Και τούτο διότι στην πολύχρωμη γιορτή συμμετείχαν …αερόστατα με τους πιλότους τους. Και μάλιστα από 20 διαφορετικές
χώρες του κόσμου.
Οι φωτογραφίες που δόθηκαν στη δημοσιότητα είναι πράγματι εντυπωσιακές, αφού τα 80 και πλέον αερόστατα διαφόρων
Το Durga Puja φεστιβάλ σηματοδοτεί τη νίκη της θεάς Durga για το κακό δαίμονα βουβάλι Mahishasura . Έτσι, το Durga Puja φεστιβάλ συνοψίζει τη νίκη του καλού εναντίον του κακού.
Ινδός καλλιτέχνης δημιουργεί πήλινα αγάλματα, με αφορμή το φεστιβάλ Durga Puja
Η Ilana Goor είναι μια εκκεντρική καλλιτέχνης αλλά εκπληκτικά ταλαντούχα! Επίσης λίγο «μαύρη» στην τέχνη της … λέει πως όταν μιλάμε για τέχνη …. είναι σαν να λέμε ο ωκεανός έχει λίγο νερό μέσα του …
Η ίδια η γκαλερί αξίζει ούτως ή άλλως μόνο και μόνο για το κτίριο. Ήταν ένα παλιό πέτρινο κτίριο, που μετατράπηκε σε γκαλερί τέχνης, αλλά είναι επίσης προσωπική κατοικία της! Ζει, μαγειρεύει και δημιουργεί σε αυτό το καταπληκτικό κτίριο το οποίο διαθέτει επίσης μια απίστευτη θέα στη Μεσόγειο Θάλασσα.
Αν θα θέλετε να δείτε περισσότερα από το έργο της, μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ http://www.ilanagoor.com
Αν περπατήσει κανείς την Trubarjeva θα χαζέψει τα… παπούτσια που κρέμονται από σύρματα πάνω από το δρόμο.
Λέγεται ότι ρώτησαν ένα τσαγκάρη και εξήγησε ότι το πρώτο ζευγάρι παπούτσια το κρέμασε ο ίδιος και αμέσως αυξήθηκε η δουλειά του.
Το δεύτερο ζευγάρι το κρέμασε ένας δικηγόρος και την επόμενη μέρα πήρε την πρώτη του δουλειά.
Το τρίτο ένας χορευτής μπαλέτου, και τα υπόλοιπα ακολούθησαν.
Το έθιμο εξαπλώθηκε γρήγορα και σήμερα κανείς δεν ξέρει αν τελικά είναι καλοτυχία ή απλή σύμπτωση όλη αυτή η τελετουργία, το μόνο σίγουρο είναι ότι αποτελεί πόλο έλξης για τους τουρίστες!!!
Ήταν το έτος 1347. Η πανώλη (πανούκλα) είχε ήδη σπείρει τον όλεθρο στην Άπω Ανατολή. Τώρα είχε φτάσει στο κατώφλι των ανατολικών άκρων της Ευρώπης.
ΟΙ ΜΟΓΓΟΛΟΙ πολιορκούσαν τον οχυρωμένο γενοβέζικο εμπορικό σταθμό της Κάφα, που τώρα ονομάζεται Φεοντόσιγια, στην Κριμαία. Αποδεκατισμένοι από τη μυστηριώδη νόσο, οι Μογγόλοι ματαίωσαν την επίθεσή τους. Αλλά προτού υποχωρήσουν, έδωσαν ένα ύπουλο θανατηφόρο χτύπημα. Χρησιμοποιώντας γιγαντιαίους καταπέλτες, πέταξαν τα κορμιά των θυμάτων της πανώλης, που ήταν ακόμα ζεστά, πάνω από τα τείχη της πόλης. Όταν κάποιοι από τους Γενοβέζους υπερασπιστές επιβιβάστηκαν αργότερα στις γαλέρες τους για να ξεφύγουν από την πόλη που τώρα πια τη θέριζε η πανώλη, άρχισαν να μεταδίδουν τη νόσο σε κάθε λιμάνι όπου σταματούσαν.
O Φωτογράφος Roman Veillon έχει εμμονή να απαθανατίζει την εξαθλίωση εγκαταλελειμμένων κτιρίων. Ενώ τα κατάφυτα αρχοντικά του και οι ερειπωμένες ντισκοτέκ είναι σίγουρα μαγευτικά θέματα, το απόκοσμο και ταυτόχρονα φουτουριστικό μνημείο – φάντασμα «Buzludzha» στη Βουλγαρία, προκαλεί ρίγη.
Ο καταρράκτης Baatara βρίσκεται στο Tannourine στο Λίβανο και συγκεκριμένα στο όρος Trail.Είναι ένας ιδιαίτερος καταρράκτης καθώς το νερό του πέφτει από 255 μέτρα ύψος σε μία σπηλιά από ασβεστόλιθο που χρονολογείται από την Ιουρασική εποχή. Ανακαλύφθηκε το 1952 από τον Γάλλο βίο-σπηλαιολόγο Henri Coiffait και χαρτογραφήθηκε πλήρως το 1980 από το Spéléo club du Liban. Συνέχεια →
Ο Gregory Kloehn ψάχνει στα σκουπίδια, αλλά όχι για το λόγο που οι περισσότεροι φαντάζονται. Δεν είναι άστεγος. Στην πραγματικότητα, είναι ένας καλλιτέχνης από το Oakland που προσπαθεί να βοηθήσει τους άστεγους και να αναπτύξει την τέχνη του ταυτόχρονα. Αντί για γλυπτά που θα πουλούσε στους πλούσιους για να τα προσθέσουν στα ογκώδη σπίτια τους, αποφάσισε να εστιάσει τις προσπάθειές του βοηθώντας στο να στεγάσει τον άστεγο πληθυσμό της Καλιφόρνια.
Μια έδρα πανεπιστημίου έγινε αφορμή για να προτάξουν τα όπλα…
Είναι 18 Ιουνίου του 1904, όταν ο υπουργός Σπυρίδων Στάης, καλεί σε μονομαχία τον βουλευτή Τρικάλων, Κωνσταντίνο Χατζηπέτρο, μετά από φραστική επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον του στη Βουλή. Αιτία ήταν πως ο φίλος του βουλευτή Χατζηπέτρου, Μελισσηνός, δεν πήρε, εξαιτίας του Στάη, τη θέση του καθηγητή Ανατομίας που ο Χατζηπέτρου του είχε προεκλογικά υποσχεθεί ….Συνέχεια →
Έντεκα προσωπικότητες των γραμμάτων και των τεχνών, ανάμεσά τους και ο Μίκης Θεοδωράκης, συγκροτούν την επιτροπή διεκδίκησης του τίτλου της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης το έτος 2021, για την πρωτεύουσα της Πελοποννήσου και της Αρκαδίας.
Στη διακήρυξη της επιτροπής διεκδίκησης επισημαίνεται: «Η Τρίπολη, ως πρωτεύουσα της Αρκαδίας, είναι η ελληνική υποψηφιότητα που μπορεί να αναπτύξει μια πολιτιστική αφήγηση και έναν πολιτιστικό διάλογο με οικουμενικό περιεχόμενο και διεθνή απήχηση. Ο θεσμός της Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Πρωτεύουσας αποτελεί μια μεγάλη ευκαιρία για τον δήμο της Τρίπολης να αναδείξει στο ευρωπαϊκό και το παγκόσμιο κοινό τον πολιτιστικό πλούτο του τόπου της Αρκαδίας, καθιστώντας τον συμμέτοχο στην αναπτέρωση του αρκαδικού ιδεώδους.
“ΠΟΛΗ από χαρτί;” θα ρωτήσετε. Ναι, δεν είναι όμως πραγματική πόλη αλλά μακέτα. Πρόκειται για την Πράγα, την πρωτεύουσα της Τσεχίας, και η μακέτα φυλάσσεται στο Δημοτικό Μουσείο της Πράγας. Δημιουργός του έργου ήταν ο Άντονιν Λάνγκβαϊλ, ο οποίος αφιέρωσε σε αυτό 11 συναπτά έτη, από το 1826 ως το 1837, τη χρονιά που πέθανε. Πώς αποφάσισε να καταπιαστεί με ένα τόσο δύσκολο εγχείρημα;
Ο Λάνγκβαϊλ γεννήθηκε το 1791 στο Πόστολοπρτι, στη σημερινή Τσεχία. Αφού σπούδασε λιθογραφία στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στη Βιέννη, άνοιξε το πρώτο εργαστήρι λιθογραφίας στην Πράγα. Ήταν καλός λιθογράφος αλλά όχι και επιχειρηματίας, και έτσι η επιχείρησή του είχε άδοξο τέλος. Το 1826, σε μια έκθεση στην Πράγα, πρόσεξε μια γύψινη μακέτα της πόλης του Παρισιού. Γοητευμένος από αυτό που είδε, αποφάσισε να κατασκευάσει μια μακέτα της Πράγας χρησιμοποιώντας χαρτόνι και λίγο ξύλο.
Mια επίσκεψη στο Μουσείο Chopin, το οποίο άνοιξε τις πόρτες του το 2010. Θα σας εντυπωσιάσουν τα διαδραστικά εκθέματα που προσκαλούν τον επισκέπτη να συμμετέχει σε μια διαδικασία εμβύθισης στο μαγικό μουσικό σύμπαν του σημαντικότερου Πολωνού συνθέτη.
Υπολογίστε αρκετή ώρα, διότι στο υπόγειο μπορείτε να απολαύσετε συνθέσεις απ’ όλο το εύρος της λαμπρής του διαδρομής (πόλκες, μαζούρκες, σονάτες, βαλς). Το εκδοτήριο εισιτηρίων είναι εκτός του κεντρικού κτιρίου και απέναντι βρίσκονται το museum shop και το εστιατόριο-café-wine bar Tamka 43.
Το ντοκιμαντέρ «Οικογενειακή Υπόθεση» της Αγγελικής Αριστομενοπούλου απέσπασε το Χρυσό Bραβείο στην κατηγορία Μουσική και Θέαμα στην 28η διοργάνωση του διεθνούς φεστιβάλ οπτικοακουστικών προγραμμάτων Fipa που ολοκληρώθηκε στις 25 Ιανουαρίου στο Μπιαρίτζ της Γαλλίας.
To ντοκιμαντέρ αφορά στη δύναμη της οικογένειας και της μουσικής, όπως
Το φεστιβάλ του Σίδνεϊ διοργανώνεται συστηματικά από το 1977 στην Αυστραλία, παρουσιάζοντας περισσότερα από 100 θεάματα και εκδηλώσεις από όλες τις τέχνες σε διάφορα σημεία της πόλης. Στην τωρινή διοργάνωση ο κινέζος καλλιτέχνης Ζανγκ Χουάν έφτιαξε δύο γλυπτά ύψους πέντε μέτρων που αντικρίζουν το ένα το άλλο. Το ένα γλυπτό είναι φτιαγμένο από αλουμίνιο και λειτουργεί ως καλούπι για το δεύτερο, που έχει δημιουργηθεί από στάχτη από τους βουδιστικούς ναούς της Κίνας.
Η εγκατάσταση «Inside the Falls» είναι έργο της Βρετανίδας Μίρα Κέιλιξ. Είναι φτιαγμένη από ταπετσαρίες τοίχου. Το κοινό καλείται να εξερευνήσει μόνο του τα μυστικά που κρύβει αυτό το έργο.
Η εβδομηκοστή επέτειος της κατάληψης του στρατοπέδου συγκέντρωσης στο Άουσβιτς της Πολωνίας σημαδεύτηκε από την έκκληση, που έκαναν οι επιζώντες προς τους ηγέτες όλου του κόσμου για να σταματήσουν οι ρατσιστικές και οι αντισημιτικές επιθέσεις.
Με τις ομιλίες τους θύμισαν τις φρικιαστικές εμπειρίες τους και τόνισαν ότι το τελευταίο διάστημα τα φαινόμενα μισαλλοδοξίας, διακρίσεων και φανατισμού έχουν λάβει μεγάλες διαστάσεις, κάτι, που θα πρέπει να εξαλειφθεί.
«Τίποτα δεν σου θύμιζε οτιδήποτε ανθρώπινο. Βρισκόσουν εκεί για να μην είσαι σε
Άγγιξέ με και μην απορείς που έχω αιμάτινο βλέμμα. Μα δεν είδα ποτέ την αυγή' θα είναι η πρώτη με εσένα...
Ίσως να σαι και συ μια μικρή τρυφερή αυταπάτη, μα στο χάος που είναι η ζωή το μικρό είναι κάτι...
Θα χαρώ να βρω μήνυμά σου...
Τα φεγγάρια δεσμεύτηκαν να μικραίνουν σκιές να φέρνουν περισσότερο φως στις καμάρες στις αδοκίμαστες πλεύσεις στων κατακλυσμών τα γυρίσματα να προστατεύουν την κιβωτό των δακρύων κλείνοντας σε ασκούς νέφη Αιόλεια σ’ όλους τους πορθμούς συμπαντικών ταξιδιών για τα πλεούμενα της αγάπης.
ΠΛΕΥΣΕΙΣ - ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ
Άγγελος Πετρουλάκης - Συνάζω τις θύμησες...
Έναν ήλιο που έγερνε έγκοπος, έναν ορίζοντα που μάτωνε, έναν γλάρο που επέμενε να χορεύει ζεϊμπέκικο πάνω απ’ τα ιστία των τρεχαντηριών.
http://www.hamogelo.gr/
http://www.wwf.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=31&Itemid=65
Που ακούμπησες τα λευκά σου φτερά και έγιναν γκρίζα; ρώτησε τον γλάρο μια πεταλούδα.
- Πέρασα από την σκέψη ενός πικραμένου...
ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ ΤΩΝ ΑΝΩΓΕΙΩΝ
Ι. Εισαγωγή
Τάδε έφη... ΕΦΗ 