Αγέραστες οι δίνες.Ο κύκλος αγέραστος σαν πνεύμα που περιφέρει τα ρόδια του από γενιά σε γενιά, αφήνοντας σαν χνάρι, το πουκάμισό του φιδιού, να περπατήσει ο απόγονος, να ξεγελάσει το Μινώταυρο και να αγκαλιάσει το φως και σένα!!!
Συγκεντρώνω τους πόθους μας, έτσι έξω από τους προμαχώνες έχω την πολιτεία μας στην καρδιά και έναν αόρατο στρατό με άρματα και άλογα βάζω στα δικά σου χέρια
Πήγαινε στην παραλία σκύψε στη θάλασσα … ξεκίνα να μετράς τις σταγόνες του νερού.... Τόσο πολύ σ’αγαπώ!!!
Γ.ΡΟϊΛΟΣ 1867-1928
Οι ποιητές (π. 1919)
Το DNA του Ποιητή
Μίνα Παπανικολάου
“Στα βιβλία της ζωής, που δεν γράφτηκαν ακόμα, στο αίμα των Ποιητών που θα ρέει πάντα ταγμένο στην Ουτοπία, στο θάνατο που νικήθηκε από το δάκρυ της αγάπης, στα παλάτια που χτίσαμε, αποκλείοντας τα σκοτάδια, στο Φως, Νυν και Αεί”
Αφού τον γελοιοποίησε, έχασε τον θρόνο του. Ήταν ο πατέρας του Βασιλιά Όθωνα
Ο πατέρας του Βασιλιά Όθωνα αγαπούσε την καλή ζωή και αφού ήταν Βασιλιάς της Βαυαρίας, η καλοπέραση δεν του έλειψε. Ονομαζόταν Λουδοβίκος και έμεινε γνωστός ως θαυμαστής της τέχνης, των γραμμάτων και πάνω απ’ όλα, υπήρξε θαυμαστής των γυναικών.
Στις 12 Οκτωβρίου του 1810 παντρεύτηκε την Θηρεσία της Σαξωνίας-Χιλντμποργκάουσεν και οι γάμοι τους αποτέλεσαν την πρώτη γιορτή μπύρας, γνωστή ως Οκτόμπερφεστ.
Απέκτησαν εννέα παιδιά και υπήρχε μεγάλη τρυφερότητα μεταξύ τους, αλλά ο βασιλιάς δεν
Για να μη ξεχνάμε κάποιους ΕΛΛΗΝΕΣ που τίμησαν τη Χώρα μας!!!!!
Ο Λυσίμαχος Καυτανζόγλου, ο ίδιος υπέγραφε ως Καυτανζόγλος , νομικός, διπλωμάτης και εθνικός ευεργέτης, γεννήθηκε το 1870 στη Θεσσαλονίκη και πέθανε στις 15 Φεβρουαρίου 1932 στην Αθήνα.
Με τη διαθήκη του στις 4 Νοεμβρίου 1931, [4] «κατέλιπεν άπασαν την περιουσίαν του διά την ανέγερσιν εν Θεσσαλονίκη «Πανελληνίου Ηρώου» των από της αλώσεως του Βυζαντινού Κράτους μέχρι τότε και εφεξής αγωνισθέντων και μαρτυρησάντων υπέρ της Ελληνικής Ελευθερίας, επιστήμης και φυλής, συμπεριλαμβανομένων και των μελών της Φιλικής Εταιρείας, μεταξύ των οποίων μέλος και χρηματοδότης υπήρξεν ο πάππος αυτού Ιωάννης Γούτα Καυτανζόγλου». Συνέχεια →
Η φιλοδοξία του Μπένθαμ ήταν η δημιουργία του «Πανόμιου»( Pannomion), ενός πλήρους ωφελιμιστικού κώδικα νόμων. Δεν πρότεινε μόνο ένα πλήθος νομικών και κοινωνικών ανακατατάξεων αλλά παρουσίαζε και το ηθικό τους έρεισμα.
Η συγκεκριμένη φιλοσοφία του ωφελιμισμού, υποστήριζε ότι ορθή πράξη ή τακτική ήταν εκείνη που θα μπορούσε να προσφέρει «μεγαλύτερη ευτυχία σε μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων».Υποστήριζε ότι «η Φύση έχει θέσει τους ανθρώπους υπό την κυριαρχία δύο ισχυρών αφεντάδων, του πόνου και της ευχαρίστησης.
Μόνο από αυτούς εξαρτάται τι πρέπει να κάνουμε όπως επίσης αυτοί θα καθορίσουν το τι θα κάνουμε. Από τη μία πλευρά η σταθερά του σωστού και του λάθους, από την άλλη η αλυσίδα των αιτίων και των αποτελεσμάτων, είναι δεμένες στο θρόνο τους. Μας ορίζουν σε ό,τι κάνουμε , λέμε, σκεφτόμαστε…». Στο βιβλίο του «Οι αρχές των ηθών και της νομοθεσίας» υποστηρίζει ότι το θεμέλιο των ηθών και της νομοθεσίας είναι η επιδίωξη μεγαλύτερης ευτυχίας για μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων.
Σαν σήμερα το 1824 στο Λονδίνο είχαμε υπογράψει ένα από τα πολλά δυσβάσταχτα δάνεια της ιστορίας μας. Και όπως γίνεται συνήθως, έχει σχέση ΚΑΙ ΜΕ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥΣ!
Η ιστορία που θα διαβάσετε ,αν αφαιρέσουμε τις ημερομηνίες θα μπορούσε να είναι και σημερινή. Αποδεικνύει ότι στην Ελλάδα, «όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν»! Διαβάστε για ένα από τα πρώτα δάνεια αλλά και τις πρώτες «εξοπλιστικές» παραγγελίες που επιχείρησε το Έθνος,αλλάξτε ονόματα και ημερομηνίες και πιστέψτε μας ,θα εκπλαγείτε από τις ομοιότητες!
Στις 12 Απριλίου 1823 η έκθεση της δωδεκαμελούς επιτροπής, που είχε ορίσει η Β’ Εθνοσυνέλευση για να συντάξει ένα πρόχειρο προϋπολογισμό του επαναστατημένου Έθνους δεν άφηνε κανένα περιθώριο για την κρισιμότητα της κατάστασης:
«Τα έξοδα του πρώτου εξαμήνου του 1823 θα ανέρχονταν σε 38 εκατομμύρια γρόσια και τα έσοδα σε μόλις 12 εκατομμύρια γρόσια. Η φορολογία, οι τελωνειακοί δασμοί, οι λείες, τα λάφυρα, τα λύτρα, ο εσωτερικός δανεισμός, οι εισφορές ντόπιων και φιλελλήνων, δεν ήταν ικανές να ισοσκελίσουν τον προϋπολογισμό. Η έκθεση της Επιτροπής κατέληγε με την προτροπή να γίνεται καλύτερη διαχείριση του δημόσιου χρήματος από τους τοπικούς άρχοντες και την ανάγκη να αναζητηθούν νέοι πόροι. Η ανάγκη εξωτερικού δανεισμού ήταν πλέον μονόδρομος.
Στις 2 Ιουνίου 1823 το Εκτελεστικό (Κυβέρνηση) εξουσιοδότησε τους Ιωάννη Ορλάνδο, Ανδρέα Ζαΐμη και Ανδρέα Λουριώτη να μεταβούν στο Λονδίνο και να συνάψουν δάνειο 4.000.000 ισπανικών ταλλήρων. Η επιτροπήΣυνέχεια →
Τον κρύο χειμώνα του 1692, στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης, δύο κορίτσια, η κόρη του αιδεσιμότατου Σάμιουελ Πάρις, Μπέτι, και η κηδεμονευομένη του, Άμπιγκειλ Ουίλιαμς, άρχισαν να παρουσιάζουν περίεργη συμπεριφορά. Μιλούσαν παράξενα, κρύβονταν κάτω από πράγματα και σέρνονταν στο πάτωμα. Κανένας γιατρός δεν μπορούσε να εξηγήσει τα συμπτώματα, μέχρι που ένας εξ αυτών απεφάνθη στις 8 Φεβρουαρίου ότι τα κορίτσια ήταν δαιμονισμένα. Έτσι ο πάτερ Σάμιουελ και άλλοι ευλαβείς συμπολίτες του άρχισαν να πιέζουν τα δύο κορίτσια -και άλλα παιδιά που αργότερα παρουσίασαν ανάλογη συμπεριφορά- να κατονομάσουν τους ανθρώπους που τους οδήγησαν στα μονοπάτια του διαβόλου. Συνέχεια →
Στη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου εμφανίστηκε ένα ρεύμα αναζήτησης θεμάτων και περιεχομένου για τη ζωγραφική από τον κόσμο της φαντασίας. Η Ζυρίχη, στην ουδέτερη Ελβετία, ήταν ένα σημαντικό καλλιτεχνικό κέντρο, στο οποίο αναπτύχθηκε μια ζωγραφική, λογοτεχνία, ακόμη και μουσική του φανταστικού και του παράλογου. Στην πόλη αυτή έτυχε να συναντηθούν το 1915 πολλοί νεαροί καλλιτέχνες, σχεδόν όλοι σε ηλικία μεταξύ 20 και 30 ετών, εξόριστοι λόγο του πολέμου που σάρωνε την Ευρώπη.
Ανάμεσά τους ήταν οι Γερμανοί συγγραφείς HugoBall και RichardHuelsenbeck, οι Ρουμάνοι TristanTzara ( ποιητής ) και MarcelJanco (ζωγράφος – γλύπτης), ο Αλσατός ζωγράφος, γλύπτης και ποιητής Jean (Hans) Arp και ο γερμανός ζωγράφος Hans Richter, που θα γινόταν ένας σημαντικός πειραματικός κινηματογραφιστής. Με το ντανταϊσμό της Ζυρίχης συνδέθηκαν πολλοί άλλοι ποιητές και ζωγράφοι, αλλά αυτοί ήταν οι ηγέτες του κινήματος. Συνέχεια →
«Γενικός Ταμίας» και «Πρόβουλος Οικονομικών» -δηλαδή Υπουργός Οικονομικών- του Καποδίστρια διετέλεσε ο Hπειρώτης έμπορος Ιωάννης Δομπόλης (1769-1850). Εύπορος ομογενής της Ρωσίας, κινείτο στην αυτοκρατορική αυλή και γνώρισε τον Καποδίστρια το 1809, αναλαμβάνοντας τη διαχείριση της περιουσίας του.
Του ανατέθηκε η ευθύνη του ταμείου της Φιλομούσου Εταιρείας (1815-1820) και όταν ο Καποδίστριας ανέλαβε Κυβερνήτης εγκαταστάθηκε μαζί του στην Ελλάδα.
Υπήρξε ίσως ο μόνος υπουργός Οικονομικών της νεότερης Ελλάδας, ο οποίος όχι μόνον κατέθετε στο κοινό ταμείο τους μισθούς του, αλλά πρωτοστάτησε στην ίδρυση της Εθνικής Χρηματικής Τράπεζας προσφέροντας εξ ιδίων επτακόσια (700) δίστηλα. Επέστρεψε για λόγους υγείας στην Ρωσία, όπου έζησε τιμημένος με τίτλους ευγενείας.
‘Η παίζουμε ή δεν παίζουμε, σαν τα παιδιά, με την ίδια σοβαρότητα, την ίδια μάταιη απεγνωσμένη ελπίδα. Ε ναι, αυτό είναι το καλύτερο αναμενόμενο φινάλε. Μα το αίνιγμα και με το άνοιγμα. Στο επερχόμενο. Ας είμαστε περίεργοι, σάμπως και κάτι άλλο μας απομένει; Θα υπάρχει πάντα η Ποίηση.
Κι αυτή η ανήκουστη, ανίδωτη, Ποιητικότητα του Κόσμου.
Στις 3 Φεβρουαρίου του 1959 σκοτώθηκαν κατά την πτώση ενός μικρού αεροπλάνου, δύο από τις πρωτοπόρες δυνάμεις του ροκ ‘ν’ ρολ: ο Μπάντι Χόλι και ο Ρίτσι Βάλενς, στην Αϊόβα των ΗΠΑ. Στο ατύχημα σκοτώθηκαν επίσης ο Τζ. Π. Ρίτσαρντσον και ο πιλότος Ρότζερ Πίτερσον. Η μέρα αυτή έμεινε γνωστή ως «Η Μέρα, που Πέθανε η Μουσική», λόγω της αναφοράς της στους στίχους ενός τραγουδιού-μεγάλης επιτυχίας της εποχής του Ντον Μακλίν «American Pie».
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Άμστερνταμ αποφάσισε να επιβάλει φόρο στις αρχές του μήνα για την ταφή των ανθρώπων και υπέρ των επιχειρήσεων που συμμετείχαν σε κηδείες.
Οι άνθρωποι που είχαν υποστεί και προηγούμενους άδικους φόρους εξεγέρθηκαν κατά του νέου φόρου. Στις 31 του Γενάρη 1696 μπήκαν στην οικία του τότε Δημάρχου Jacob Boreel στο Herengracht.
Πέταξαν όλα τα υπάρχοντά του στο κανάλι. Το Δημοτικό Συμβούλιο άρχισε να πυροβολεί κατά του πλήθους.
Η εξέγερση σταμάτησε όσο ξαφνικά είχε αρχίσει. Το τελικό αποτέλεσμα όμως ήταν ότι ο φόρος επί των νεκρών καταργήθηκε.
Ο Ντέμης Ρούσσος, ένας θρύλος της παγκόσμιας μουσικής σκηνής δεν είναι πλέον ανάμεσά μας. Σε ηλικία 68 χρονών άφησε την τελευταία του πνοή τα ξημερώματα της Δευτέρας σε μεγάλο νοσοκομείο της Αθήνας. Ο Ντέμης Ρούσσος , γνωστός στα στέκια της Γλυφάδας, αφού του άρεσε πάρα πολύ η πόλη είχε αντιμετωπίσει και το 2013 κάποιο πρόβλημα υγείας και είχε εισαχθεί στο Mediterraneo Hospital της Γλυφάδας, όχι για κάτι επείγον αλλά για μια υπόθεση ρουτίνας, ένα προγραμματισμένο τσεκ απ.
Υπήρξε ο τραγουδιστής που έγινε γνωστός στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Οι γονείς του Γεώργιος και Όλγα ήταν Έλληνες της Αιγύπτου. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια. Χάσανε τα πάντα και ήρθανε στην Ελλάδα με τις αναταραχές του Σουέζ. Η μητέρα του, Όλγα, ήταν γνωστή καλλιτέχνις με το ψευδώνυμο Νέλλη Μασλούμ.
Πιεζόμενοι από τους εφοριακούς να πληρώσουν τους φόρους επιτηδεύματος και οικοδομών, οι κάτοικοι των Τρικάλων προβαίνουν σε διαδήλωση και προξενούν καταστροφές σε δημόσια κτίρια.
Το ξεχάσαμε και φέτος! Όπως και τα προηγούμενα χρόνια…
Ποτέ δεν πρόκειται να… γιάνει η ασθενής μνήμη μας!
Γι’ αυτό δεν διδασκόμαστε και στα χρόνια του Μνημονίου …ψυχοπλακωνόμαστε!!!
1908: Ο αντιστράτηγος του βρετανικού στρατού Ρόμπερτ Μπέιντεν Πάουελ δημιουργεί στην Αγγλία το κίνημα του προσκοπισμού.
Ο Προσκοπισμός στην Ελλάδα
Ο ιδρυτής του Ελληνικού Προσκοπισμού, ο Αθανάσιος Λευκαδίτης γνώρισε την ύπαρξη του Προσκοπισμού στο Λονδίνο κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1908. Ο ιδρυτής του, στρατηγός Μπέϊντεν Παόυελ, είχε συλλάβει την ιδέα του Προσκοπισμού κατά τον Αγγλομποερικό πόλεμο της Νότιας Αφρικής (1899-1901).
Ελληνοαμερικανός σχεδιαστής αυτοκινήτων. Κορυφαία δημιουργία του, το θρυλικό μοντέλο “Tucker 48”, ένα από τα εμβληματικά επιβατικά στην ιστορία του αυτοκινήτου.
Ο Αλέξανδρος Τρεμούλης (Alex Tremulis) γεννήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 1914 στο Σικάγο. Οι γονείς του, Σαράντος και Αντωνία, κατάγονταν από τη Λακωνία. O πατέρας του ήταν γιατρός και του μετέδωσε την αγάπη για τα αυτοκίνητα και την ταχύτητα. Σε ηλικία 19 ετών έπιασε δουλειά στην αυτοκινητοβιομηχανία Auburn – Cord – Duesenberg και γρήγορα εξελίχθηκε σε ένα από τους βασικούς σχεδιαστές της εταιρείας, αν και αυτοδίδακτος. Μεταξύ των δημιουργιών του, τα περίφημα και κλασικά πλέον αυτοκίνητα Cord 810 και 812, καθώς και το σπορ διθέσιο χειροποίητο Duesenberg. Παρέμεινε στην εταιρεία μέχρι την πτώχευσή της, το 1937. Συνέχεια →
Γεννήθηκε 28 Σεπτεμβρίου του 1893 και «απόδρασε» στις 21 Ιανουαρίου του 1984. Έζησε στη Χαλκίδα. Κάτι τα «τρελά νερά» κάτι ο ιδιόρρυθμος χαρακτήρας του, κάτι τα χρόνια που του έλαχαν, δημιούργησαν μια προσωπικότητα ικανή όχι μόνο να εισάγει υπερρεαλιστικά στοιχεία στη λογοτεχνία μας, αλλά και να βιώνει την πραγματικότητα με έναν ανάλογο τρόπο.
Έγραψε ποίηση, πεζογραφία, θέατρο και κατάθεσε και μία δική του άποψη για τη σύγχρονη Ελληνική ιστορία. Όλα τα γραπτά του και όλη η ζωή του σημαδεύονται από μια αντιπαλότητα με τις παραδεκτές αξίες του νεοελληνικού πολιτισμού. Ταξίδεψε ελάχιστα, αλλά το μυαλό του έφευγε και η ψυχή του δεν βολευόταν πουθενά. Χρόνια μετά τον θάνατο του τα «τρελά νερά» εξακολουθούν να μας τον θυμίζουν…san-simera/giannis-skarimpas…Φυγη προς τα μπρος
Τι δεν ξέρουμε για τον γρήγορο, ανώδυνο και θεαματικότατο τρόπο θανάτωσης
Την ώρα που η Γαλλική Επανάσταση στέκει εμβληματική για την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας στην Ευρώπη, εγκαινιάζοντας ταυτοχρόνως τη μοντέρνα εποχή για τη Δύση, το πλέον πασίγνωστο σύμβολό της δεν είναι άλλο από την αποτρόπαιη γκιλοτίνα.
Η μηχανή αυτή του θανάτου διαδραμάτισε κεφαλαιώδη ρόλο στα ταραγμένα χρόνια της λαϊκής εξέγερσης του 1789 και ήταν το πλέον προβεβλημένο μέσο εκτέλεσης.
Με τη βοήθεια της λαιμητόμου εξάλλου η Γαλλία απαλλάχθηκε από τη βασιλεία, και πλέον η γκιλοτίνα προσιδιάζει μόνο σε προθήκες μουσείων. Και με λίγη καλή τύχη, θα παραμείνει κλεισμένη εκεί!
Παρά το γεγονός ωστόσο ότι όλοι ξέρουμε την γκιλοτίνα και τη μακάβρια δράση της στα αιματηρά γεγονότα της Γαλλικής Επανάστασης, αγνοούμε πολλά για την εφεύρεση που έσπειρε τον τρόμο !
Ο Άρειος Πάγος, το Ζ΄ Τμήμα του σε Συμβούλιο αριθ. 1675/2010, μετά από ταλαντεύσεις δύο περίπου χρόνων, εξέδωσε απόφαση με την οποία έπαυσε την ποινική δίωξη κατά των έξι (οκτώ) ως παραγεγραμμένη. Υπενθυμίζεται ότι πρόκειται για τους πέντε πολιτικούς Γούναρη Δ., Πρωτοπαπαδάκη Π., Στράτο Ν., Θεότοκη Ν., Μπαλτατζή Γ. και τον Στρατηγό Γ. Χατζανέστη, που το Επαναστατικό Δικαστήριο καταδίκασε και εκτελέστηκαν το 1922 ως υπεύθυνοι της Μικρασιατικής Καταστροφής. Σε ισόβια είχε καταδικαστεί ο Ξ. Στρατηγός και ο Μ. Γούδας, στρατιωτικοί και Υπουργοί στη Κυβέρνηση Δ. Γούναρη.
Αυτό σημαίνει, στη νομική γλώσσα, όπως πάγια έχει αποτυπωθεί στη θεωρία και τη νομολογία, ότι τερμάτισε την ποινική δίωξη και όχι ότι αθώωσε τους κατηγορούμενους.
Ο Βασιλιάς Όθων και τα μέλη της Αντιβασιλείας φτάνουν στο Ναύπλιο με την αγγλική φρεγάτα Μαδαγασκάρη. Τους συνοδεύουν 4.000 βαυαροί στρατιώτες.
Ο Όθωνας γεννήθηκε στο κάστρο Μίραμπελ (Schloss Mirabell) του Σάλτσμπουργκ, όταν αυτό αποτελεσε, για μικρό χρονικό διάστημα, τμήμα της Βαυαρίας, την 1η Ιουνίου 1815. Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Διαδόχου και μετέπειτα Βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου Α΄, και της Θηρεσίας, κόρης του δούκα του Ζάξεν-Χιλντμπουργκχάουζεν (Sachsen-Hildburghausen).
Γιατί να πάω: «Ακούω την αγάπη και δεν ακούω
τις σκέψεις μου», τραγουδούσε κάποτε ο Γιάννης
Αγγελάκας. Παραφράζοντάς τον, λοιπόν, εσείς
θα τραγουδήσετε «ακούω τα τύμπανα και δεν ακούω τις σκέψεις μου…».
Τι πρέπει να ξέρω: Τα μεσάνυχτα της 19ης προς
20ή Ιανουαρίου, ο δήμαρχος της πόλης υψώνει τη
σημαία στην Konstituzio Plaza (Πλατεία Συντάγ-
ματος).
Από εκείνη τη στιγμή και για 24 ώρες,
ομάδες κατοίκων, ντυμένες είτε ως μάγειρες
είτε ως στρατιώτες, περιδιαβαίνουν τα στενά
της Παλιάς Πόλης, χτυπώντας ακατάπαυστα τα
τύμπανά τους.
Οι επισκέπτες δεν συμμετέχουν
ουσιαστικά, αλλά έχουν τη χαρά να βρίσκονται
στην καρδιά του πιο «φασαριόζικου» φεστιβάλ
της Ευρώπης.
Αναβιώνει σήμερα το έθιμο της «Μπάμπως» ή «Βρεξούδια» σε πολλές περιοχές του νομού Σερρών στη Ν. Πέτρα, στη Μονοκκλησιά, στην Α. Καμήλα και στο Χαρωπό Σιντικής.
Το έθιμο έχει τις ρίζες του στην Ανατολική Ρωμυλία. Το μετέφεραν οι Θρακιωτες, και έκτοτε το αναβιώνουν κάθε χρόνο σε πολλά σημεία της Ελλάδας.
Σύμφωνα με την παράδοση «μπάμπω» ονομαζόταν η γηραιότερη γυναίκα του χωριού, που ήταν παράλληλα και η μαμή της μικρής κοινωνίας. Την πρώτη εβδομάδα του νέου χρόνου είχε την τιμητική της. Στο πρόσωπο της γιορταζόταν η γονιμότητα, η ζωή και η γυναίκα.
«Με μία λέξη, ο διαβήτης της λογικής δεν πρέπει ποτέ να εγκαταλείπει το πνεύμα της αρχιτεκτονικής που πάντα θα πρέπει να ακολουθεί το εξής ωραίο αξίωμα : «τίποτα δεν είναι όμορφο αν δεν είναι και φρόνιμο».
Στις 29 Ιανουαρίου του 1975 πέθανε στην Αθήνα ο σπουδαίος ηθοποιός του ελληνικού κινηματογράφου, Ορέστης Μακρής. Συμμετείχε σε περίπου 40 ταινίες της μεγάλης οθόνης, από το 1931 έως το 1968, ενώ ανεπανάληπτη είναι η ερμηνεία του στην ταινία «Ο μεθύστακας», σε τέτοιο βαθμό που το όνομά του καλλιτέχνη ταυτίστηκε στην ελληνική γλώσσα με την λέξη «μπεκρής».
Το Ράλι Μόντε Κάρλο είναι αγώνας αυτοκινήτων ράλι του παγκοσμίου πρωταθλήματος ράλι. Διοργανώνεται, με εξαίρεση τα διάστημα 1913-1923, 1940-1948, 1957 και 1974, κάθε χρόνο από το 1911 στο Μόντε Κάρλο.
Οι ειδικές διεξάγονται στα βουνά γύρω από το Μονακό, οι οποίοι, σε πολλές περιπτώσεις, είναι καλυμμένοι με χιόνι. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους αγώνες αυτοκινήτου παγκοσμίως.
A man is truly ethical only when he obeys the compulsion to help all life which he is able to assist, and shrinks from injuring anything that lives. -Albert Schweitzer
O Σβάιτσερ Άλμπερτ έστησε ένα νοσοκομείο στα βάθη της Αφρικής για να περιθάλψει τους ασθενείς που έπασχαν από λέπρα και από ελονοσία. Το 1952 κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Πέθανε το 1965.
Απόσπασμα ενός δοκίμιου του!
*Αναπλέαμε σιγά-σιγά, έχοντας αντίθετο το ρεύμα του ποταμού και αναζητούσαμε με δυσκολία το δρόμο μας ανάμεσα σε στενές διαβάσεις από άμμο. Ήτανε η εποχή της ξηρασίας. Καθισμένος στο κατάστρωμα του ενός ρυμουλκού και αδιαφορώντας για ό,τι συνέβαινε γύρω μου, προσπαθούσα να συλλάβω εκείνη τη βασική και παγκόσμια έννοια της ηθικής που δεν μας δίνει καμία φιλοσοφία.
Γέμιζα τη μία σελίδα πίσω από την άλλη με μοναδικό σκοπό να συγκεντρώσω το μυαλό μου στο πρόβλημα που πάντα μου ξέφευγε. Πέρασαν έτσι δύο μέρες. Το βράδυ της τρίτης μέρας, όταν με την δύση του ήλιου προχωρούσαμε, διασκορπίζοντας μια αγέλη ιπποπόταμων, μου ήρθαν ξαφνικά, χωρίς να τις προαισθανθώ ή να τις ζητήσω, οι λέξεις «Ο σεβασμός της ζωής». Συνέχεια →
Τον Φεβρουάριο του 1846, πριν 166 χρόνια, γεννιόταν στο Σκοτ Κάουντυ της Αϊόβα ο Γουίλιαμ Φρέντρικ Κόντυ. Ο πατέρας του Ισαάκ και η μητέρα του Μαίρη Αν κατάγονται από το Οχάιο. Η γέννηση του τέταρτου γιού της οικογένειας συμπίπτει με τον πόλεμο των Ηνωμένων Πολιτειών κατά του Μεξικού, όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες εκδικούνται τη σφαγή του Φορτ Άλαμο με την προσάρτηση του Νέου Μεξικού και τη Καλιφόρνιας.
Ήμαστε στα 1849 την εποχή που θα ξεσπάσει η «μανία του χρυσού». Απ’ αυτήν δεν ξεφεύγει και η οικογένεια Κόντυ, η οποία Συνέχεια →
Πήρε το όνομά του από τον Κολτ, αλλά εφευρέθηκε από τον Μπράουνινγκ. Οι αδικίες της Ιστορίας είναι μεγάλες, ακόμη και όταν μιλάμε για περίστροφα ή πιστόλια, όπως άδικες είναι και οι «αποφάσεις» που λαμβάνουν οι κάτοχοί τους.
Αν το Καλάσνικοφ έμεινε στην Ιστορία ως το αυτόματο τουφέκι που συντρόφευσε εκατομμύρια στρατιώτες και αντάρτες, το 45άρι Κολτ είναι το αντίστοιχο συνώνυμo στα όπλα χειρός, πιστόλια ή περίστροφα, για αστυνομικούς, στρατιωτικούς αλλά και παρανόμους. Συνέχεια →
Οι παρεμβάσεις των μεγάλων δυνάμεων στα εσωτερικά της χώρας μας ξεκίνησαν αμέσως σχεδόν με την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους, εξαιτίας και του τρόπου που επετεύχθη η απελευθέρωση του Γένους. Ένα τέτοιο γεγονός ήταν η υπόθεση Πατσίφικο και τα επακολουθήσαντα «Παρκερικά».
Τον Απρίλιο του 1849, κατά τη διάρκεια των εορτών του Πάσχα, απαγορεύθηκε από τις αρχές το έθιμο του καψίματος του Ιούδα. Εξαγριωμένοι Αθηναίοι επέδραμαν επί της οικίας ενός Συνέχεια →
Ο Antoine-Joseph ‘Adolphe’ Sax γεννήθηκε το 1814 στο Βέλγιο και πέθανε σαν σήμερα στο Παρίσι , το 1894.
Ο Sax, πολύ καλός κλαρινετίστας και σχεδιαστής μουσικών οργάνων, πέρασε στην αθανασία ως ο εφευρέτης του σαξόφωνου.
Το 1842 ο ΄Εκτορ Μπερλιόζ εντυπωσιάστηκε από μία σειρά κλαρινέτων που είχε επινοήσει ο Σαξ, αλλά ο ενθουσιασμός του έφτασε στο απόγειο , όταν άκουσε τον ήχο του σαξόφωνου και ενθάρρυνε το νεαρό μουσικό να το πατεντάρει, πράγμα που έγινε το 1846. Συνέχεια →
Ο φωτογράφος Robert Capa στη διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου, Μάης 1937. Φωτογραφία της Gerda Taro.
Ο Ρόμπερτ Κάπα, που το πραγματικό του όνομα ήταν Έντρε Έρνο Φρήντμαν (22 Οκτώβριου, 1913 – 25 Μαΐου, 1954) ήταν ένας Ούγγρος πολεμικός φωτογράφος και φωτορεπόρτερ που κάλυψε 5 διαφορετικούς πολέμους: τον Ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, τον 2ο Σινο-Ιαπωνικό πόλεμο, τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο σε όλη την Ευρώπη, τον Αραβο-Ισραηλινό πόλεμο του 1948, και τον Πρώτο Πόλεμο της Ινδοκίνας. Κατέγραψε την πορεία του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου στο Λονδίνο, τη Βόρειο Αφρική, την Ιταλία, τη μάχη της Νορμανδίας στην ακτή Ομάχα και την απελευθέρωση του Παρισιού. Συνέχεια →
«Οι Χαρτοπαίκτες» του 1895 είναι πλέον το ακριβότερο έργο του κόσμου, αφού πωλήθηκε από τους κληρονόμους του Γιώργου Εμπειρίκου στη βασιλική οικογένεια του Κατάρ έναντι του αστρονομικού ποσού των 250 εκατ. ευρώ.
Ο Πωλ Σεζάν(19 Ιανουαρίου 1839 – 22 Οκτωβρίου 1906) ήταν σημαντικός Γάλλος ζωγράφος. Το έργο του αντιπροσωπεύει την μετάβαση από τον ιμπρεσιονισμό στο κίνημα του κυβισμού.
Η πρώτη του επαφή με μουσικό όργανο ήταν με το βιολί, αν και γρήγορα στράφηκε στην κιθάρα και στο πιάνο. Υπήρξε φοιτητής αρχικά στη Φαρμακευτική, μετέπειτα στην Ανωτάτη Εμπορική και, τέλος, της Σχολής Βακαλό – έφτασε να διακοσμεί και ταβέρνες.Παράλληλα σχεδίαζε καρτούν για διαφημιστικά σποτ που προβάλλονταν στους κινηματογράφους κατά την έναρξη και τα διαλείμματα των ταινιών, ενώ στις αρχές του 1961 μελοποίησε το «Τραγούδι του δρόμου» του Λόρκα που ανακάλυψε στο περιοδικό «Επιθεώρηση τέχνης», σε μετάφραση Νίκου Γκάτσου. Συνέχεια →
Γάλλος διπλωμάτης, συγγραφέας, εθνολόγος και κοινωνικός στοχαστής, που θεωρείται ο πατέρας του «επιστημονικού φυλετισμού» (ρατσισμού). Το πλήρες όνομά του ήταν Ζοζέφ Αρτύρ Κόμης του Γκομπινό (Joseph Arthur Comte de Gobineau).
Γεννήθηκε στην πόλη Βιγ Ντ’ Αβρέ στις 14 Ιουλίου 1816 από οικογένεια βασιλοφρόνων. Ο πατέρας του ήταν ανώτερος δημόσιος υπάλληλος και η κρεολή μητέρα του κυρία επί των τιμών της πριγκίπισσας Παυλίνας Βοναπάρτη (αδελφής του Ναπολέοντα) και συγγραφέας αισθηματικών μυθιστορημάτων. Το 1930 παράτησε τον πατέρα του και μαζί με τον γιο της μετακόμισε στην Ελβετία. Εκεί, ο νεαρός Αρτύρ άρχισε να ενδιαφέρεται για τον Οριενταλισμό. Συνέχεια →
Ένας ποιητής του 18ου αιώνα ταξιδεύει στο χρόνο αναζητώντας την θεία επιφοίτηση. Σε μια μυστηριώδη χώρα συναντά συμβολικούς χαρακτήρες όπως ο Οιδίποδας, η Ευρυδίκη και ο Ορφέας οι οποίοι επιφέρουν το θάνατο και την ανάστασή του.
Η τελευταία ταινία του Ζαν Κοκτό με την οποία ο πολυμήχανος καλλιτέχνης θέλησε να ρίξει τους τίτλους τέλους στην λαβυρινθώδη καριέρα του. Αν και 30 χρόνια μετά το «Αίμα του Ποιητή» η «Διαθήκη του Ορφέα» μοιάζει λες και ήρθε να ολοκληρώσει αυτό που άφησε στη μέση η πρώτη ταινία του Γάλλου δημιουργού. Συνέχεια →
Η πολύκροτη Υπόθεση Ντρέιφους υπήρξε ένα τεράστιο στρατιωτικοπολιτικό σκάνδαλο κατασκοπείας και ταυτόχρονα έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις μεγαλύτερες δικαστικές πλάνες, αποτελώντας το επίκεντρο μιας έντονης αντιπαράθεσης, που ταλάνισε τη γαλλική κοινωνία επί δώδεκα χρόνια, στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα.
Το όνομα της υπόθεσης αυτής λήφθηκε από το κεντρικό πρόσωπο αυτής, που ήταν ο Γάλλος λοχαγός Αλφρέδος Ντρέιφους. Συνέχεια →
Τυχοδιώκτης ή φιλάνθρωπος; Εγκληματίας ή σωτήρας; Αποτυχημένος ή ευεργέτης; Καλός ή κακός;
Ό,τι από τα παραπάνω και να ήταν ο Όσκαρ Σίντλερ, οι σελίδες της ιστορίας τον έχουν κατατάξει σε αυτούς που βοήθησαν τους Εβραίους κατά την περίοδο της ναζιστικής κατοχής και μάλλον έτσι θα μείνει.
Μπορεί πολλοί πρώην συμπολίτες του από το τσέχικο πια, Τσβίταου, να τον θεωρούν ναζί και κατάσκοπο που έδρασε σε βάρος της Τσεχοσλοβακίας, ο Γερμανός επιχειρηματίας όμως πέρασε σαν ήρωας στη συνείδηση του κόσμου με τη βοήθεια της αριστουργηματικής ταινίας του Στίβεν Σπίλμπεργκ, «Η λίστα του Σίντλερ». Συνέχεια →
Δεν ξέρω αν το έχετε αντιληφθεί, αλλά ο Σαβοναρόλα έχει έρθει και πάλι στη μόδα. Η εκκλησία μπερδεύεται με το κράτος, η πίστη με την πολιτική και τα παιδιά με το προπατορικό αμάρτημα. Και το χειρότερο, έχουμε δει και σημάδια.
‘Οπως εκείνη την 1η Νοεμβρίου του 1494, όταν ένα τεράστιο γεράκι πέταξε πάνω από την Πιάτσα Σινιορία στη Φλωρεντία. Χτύπησε μ’ ορμή πάνω στην πόρτα του Παλάτσο Βέκιο και έπεσε νεκρό. Συνέχεια →
Ο Mario Lanza γεννήθηκε Alfredo Arnold Cocozza στη Φιλαδέλφεια, στις 31 Ιανουαρίου 1921. Γιος μεταναστών ήταν παιδί-θαύμα, χωρίς ιδιαίτερη μουσική μόρφωση.
Τον ανακάλυψε ο Serge Kousevitzky σε μια ακρόαση στην Φιλαδέλφεια και τον προσέλαβε να υποδυθεί τον Fenton σε μία παράσταση της όπερας “The merry wives of Windsor” τον Αύγουστο του ’42.
Ο Δημήτρης Φωτιάδης περιγράφει πως ξεκίνησε να γράφει η Μαρία Ιορδανίδου τη ΛΩΞΑΝΔΡΑ :
Συχνά μας έλεγε ιστορίες της Πόλης σκιαγραφώντας τη γιαγιά της, τη Λωξάντρα.
-Μαρίκα, δεν κάθεσαι να τα γράψεις όλ’ αυτά που μας ανιστοράς, της έλεγα.
-Λωλάθηκες! μου αποκρινόταν. Εγώ το μόνο που έμαθα να κάνω είναι να γράφω αιτήσεις.
-Γράψε τα όπως τα λες, κι αυτό φτάνει.
Η Μαρίκα τίποτα. Αμετάπειστη! Μια μέρα με παίρνει στο τηλέφωνο.
-Δημήτρη, έγραψα τη Λωξάντρα. Συνέχεια →
Ιταλός εγκληματολόγος. Εμπνεόμενος από τις θετικιστικές θεωρίες, ο Λ. κατέληξε στην υπόθεση ότι ο εγκληματίας είναι ένας αταβιστικά φρενοβλαβής και, ακριβέστερα, ένας ιδιαίτερος ανθρωπολογικός τύπος. Υπήρχε συνεπώς η δυνατότητα μιας ταξινόμησης των φυσικών χαρακτηριστικών του εγκληματία (εγκληματολογική ανθρωπολογία).
Έτσι «το έγκλημα εμφανίζεται …ως φυσικό φαινόμενο, ένα φαινόμενο, όπως θα Συνέχεια →
Σαν σήμερα, στις 6/11/1925, ο Sidney Reilly, ο μυθικός κατάσκοπος, εκτελέστηκε στην Ρωσία, από σοβιετικούς μυστικούς πράκτορες της OGPU (διαδόχου της «Τσεκά και πρόδρομου της KGB) που τον πυροβόλησαν πισώπλατα. Ο επισήμως επονομαζόμενος Sigmund Georgievich Rosenblum, κατ’ άλλους Shlomo Rosenblum, γεννήθηκε στις 24/3/1874 στην Οδυσσό της κάποτε Ρωσικής Αυτοκρατορίας (νυν Ουκρανία). Ηταν Εβραϊκής καταγωγής και μοναχογιός ενός ιατρού και μιας πιανίστας.
Αυτός, ο Sidney Reilly, όπως αργότερα μετονομάστηκε από την Βρεττανική Κατασκοπεία, υπήρξε ο πραγματικόςΤζέϊμς Μπόντ (James Bond) . Συνέχεια →
«Aν επιτρέψεις σε ένα παιδί να μεγαλώσει χωρίς καμία εκπαίδευση, εν καιρώ θα συνδυάζει τη λογική νηπίου με τα πάθη ενήλικα και θα στραγγάλιζε τον πατέρα του και θα κοιμόταν με την μητέρα του»
Όπως πολλοί διαφωτιστές συγγραφείς, ο Ντιντερό δίδασκε το δικαίωμα του ατόμου να καθορίζει την πορεία της ζωής του. όμως το είδος της ελευθερίας που περιγράφει διαφέρει σημαντικά από την σημερινή κοινότοπη κατανόηση της ελευθερίας. Το μήνυμά του αφορούσε στην διανοητική χειραφέτηση από τις δεδομένες αυθεντίες – θρησκευτικές, πολιτικές, κοινωνικές- και πάντα υπέρ του γενικότερου συμφέροντος της κοινωνίας. Συνέχεια →
Το Ρολάν Γκαρός (γαλλικά: Internationaux de France ή Tournoi de Roland-Garros) ή Γαλλικό Όπεν (από το 1968 και μετέπειτα) είναι τουρνουά τένις που διεξάγεται κάθε χρόνο στο Παρίσι. Το τουρνουά διεξάγεται από το 1891 ενώ από το 1925 επιτράπηκε για πρώτη φορά η συμμετοχή ξένων παικτών.
Το Ρολάν Γκαρός διεξάγεται κάθε χρόνο ανάμεσα στα τέλη Μαΐου και αρχές Συνέχεια →
Ο Νίκος Πουλαντζάς ήταν από τους κορυφαίους μαρξιστές θεωρητικούς του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Οι αναλύσεις του για το Δίκαιο και το Κράτος, για τον καπιταλισμό και τον δημοκρατικό σοσιαλισμό θεωρούνται ακόμη έργα μείζονος σημασίας. Από τη φαινομενολογική σκέψη και τον υπαρξισμό των ανθρωπιστικών αξιών περνά σταδιακά σε μια ηθική θεωρία του Δικαίου. Συνέχεια →
Στις 2 Οκτωβρίου 1968, μερικές μέρες πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων,στρατός και αστυνομία άνοιξαν πυρ εναντίον της φοιτητικής διαδήλωσης στην πλατεία της συνοικίας Τλατελόλκο, στην καρδιά της πόλης του Μεξικού. Οι νεκροί ήταν πάνω από 300, ωστόσο η τραγωδίααυτή παραμένει μέχρι σήμερα η ξεχασμένη ιστορία του 1968.
Στο Μεξικό το αποκαλούν «ελ 68» και σήμανε την πρώτη μεγάλη αμφισβήτηση της αυταρχικής εξουσίας του Επαναστατικού Θεσμικού Κόμματος (ΡRΙ), που Συνέχεια →
Ο Αναστάσιος Χρηστομάνος, Έλληνας χημικός Πανεπιστημιακός καθηγητής και θεμελιωτής της Χημείας στην Ελλάδα, γεννήθηκε στις 8 Μαρτίου 1841 στη Βιέννη και πέθανε στις 2 Οκτωβρίου 1906 στην Αθήνα. Παντρεύτηκε το 1866, με την Αθηνά Lindermayer, κόρη του Βαυαρού γιατρού του βασιλιά Όθωνα και της Αικατερίνης Προκοπίου Μπενιζέλου, και απέκτησαν πέντε παιδιά, τέσσερις γιους μεταξύ των οποίων τον μετέπειτα λογοτέχνη Κωνσταντίνο και τον γιατρό και Πανεπιστημιακό καθηγητή Αντώνιο Χρηστομάνο και μία κόρη, την Αικατερίνη, μετέπειτα σύζυγο Λασκαρίδου.
H Ελένη Χατζηαργύρη ήταν μία από εκείνες τις ελάχιστες γυναίκες που ήξεραν να συνδυάζουν την τέχνη με τη ζωή. ‘Εχοντας συμπληρώσει έξι δεκαετίες στο θέατρο, έχοντας ερμηνεύσει «όλους» τους ρόλους, παρέμεινε ένας άνθρωπος γεμάτος ενδιαφέροντα για τα μικρά και τα μεγάλα, μια ξεχωριστή Δασκάλα.
Δύσκολα να σκεφθεί κανείς το θέατρο χωρίς την παρουσία της στο σανίδι ή στην πλατεία, αφού παρακολουθούσε παραστάσεις όποτε δεν Συνέχεια →
Σε τούτο το κλασικό έργο του Τζόναθαν Σουίφτ, που έχει ως ήρωα τον Γκιούλιβερ, ένα γιατρό που λατρεύει την περιπέτεια, τους εξωτικούς τόπους και τα θαλάσσια ταξίδια, ξεδιπλώνονται μπροστά στα μάτια σας πράγματα αδιανόητα με έναν τρόπο άμεσο, πιστευτό και συναρπαστικό.
Ταξιδεύοντας προς τις θάλασσες του Νότου, θα βρεθεί σε μια χώρα που έμοιαζε με κήπο και ο κάτοικοί της δεν ξεπερνούσαν σε ύψος τα δεκαπέντε εκατοστά, τη Λιλιπούτη! Στη συνέχεια, θα βρεθεί σε μια χώρα όπου οι Συνέχεια →
«Το γράμμα σου ήταν μια απόλαυση πολύ σύντομη» έγραψε ο Καπότε σε ένα φίλο του. Στο «Τρούμαν Καπότε, Η Αλληλογραφία του» (εκδόσεις Μεταίχμιο) αντιλαμβανόμαστε πως γι’ αυτόν οι επιστολές ήταν όχι μόνο μια σύντομη απόλαυση αλλά μηνύματα αγάπης, φθόνου και ανάγκης προς όσους πέρασαν από τη ζωή του.
Πολυαγαπημένε Εσύ… Ναι, ο Τρούμαν Καπότε είναι αναμφίβολα από τις προσωπικότητες που δεν φέρουν πλέον κανένα ενεργό κώδικα ιδιωτικότητας. Συνέχεια →
Πέρσης ποιητής και δάσκαλος θεολογίας στο Ικόνιο. Σπουδαία έργα του το «Ντιβάν», συλλογή λυρικών ποιημάτων και το «Μενσεβί» που περιέχει 40.000 δίστιχα που αναφέρονται σε ηθικά και ασκητικά θέματα, μέσα από μυστικισμό και αλληγορίες. Ίδρυσε το Σουφικό τάγμα των Μεβλεβί…
Το 1853, το κυνήγι χρυσού στην Καλιφόρνια ήταν στην ακμή του, και, στις ερήμους της πολιτείας, όπου αυτό λάμβανε χώρα, τα υλικά αγαθά ήταν σπάνια και, ως εκ τούτου, πολύτιμα.
Ο 24χρονος Levi Straus, μετανάστης από τη Γερμανία, έφυγε από τη Νέα Υόρκη με προορισμό το San Francisco με ένα μικρό απόθεμα εμπορευμάτων της επιχείρησης του αδερφού του. Λίγο μετά την άφιξή του στην Καλιφόρνια, ένας από τους χρυσωρύχους ρώτησε τον νεαρό τι πούλαγε. Συνέχεια →
Ο ‘Ερνστ Γκράφενμπεργκ (γερμανικά: Ernst Gräfenberg, 26 Σεπτεμβρίου 1881 – 28 Οκτωβρίου 1957) ήταν ένας Γερμανός κλινικός γιατρός και επιστήμονας.
Ο Γκράφενμπεργκ σπούδασε ιατρική στο Γκέτιγκεν και στο Μόναχο και πήρε το διδακτορικό του στις 10 Μαρτίου του 1905.
Ξεκίνησε να εργάζεται σαν οφθαλμίατρος στο Πανεπιστήμιο τουΒούρτζμπουργκ αλλά σύντομα μετακινήθηκε στο τμήμα μαιευτικής και γυναικολογίας του Πανεπιστημίου του Κίελου, όπου και πρωτοδημοσίευσε τις εργασίες του για τη μετάσταση του καρκίνου (Gräfenberg theory) και την φυσιολογία της εμφύτευσης ωαρίων. Συνέχεια →
– Δεν θέλω να με αγαπάς ως μ΄αγαπούν οι άλλοι, μ΄αγάπην ομοιάζουσαν της αύρας τας ριπάς. Το αίσθημα του έρωτος στιγμήν, ως άνθος, θάλλει. Εδώ υπάρχει θάνατος. αλλού να μ΄αγαπάς!
«Η βουή και η μανία», το πρώτο από τα αριστουργήματα του Γουίλιαμ Φώκνερ, το αυθεντικότερο και το πλέον βασανισμένο, διαδραματίζεται στην επαρχία Γιοκναπατάουφα, την οποία είχε επινοήσει ο συγγραφέας για να τοποθετήσει τις ιστορίες του από τον αμερικανικό Νότο, στις αρχές του 20ου αιώνα.
Το βιβλίο περιγράφει τον ξεπεσμό μιας αριστοκρατικής οικογένειας και έμμεσα μιας ολόκληρης κοινωνικής δομής την προτεραία της μεγάλης οικονομικής κρίσης που Συνέχεια →
«Πατρίδα, έχεις γεννηθεί από ξυλοκόπους, από τέκνα αβάφτιστα, από μαραγκούς,
από κείνους που δώσαν σαν παράξενο πουλί
μια σταγόνα αίμα πετούμενο
και σήμερα θα γεννηθείς και πάλι σκληρή,
μες από εκεί που ο προδότης και ο δεσμοφύλακας
σε πιστεύανε παντοτινά θαμμένη.
Σήμερα, όπως και τότε, θα γεννηθείς απ’ το λαό».
Μνήμες από τη «διαδρομή» του «CANTO GENERAL»
‘Εργο, με «ιδιαίτερη ατμόσφαιρα», που υμνεί τη φύση και τους ανθρώπους της Λατινικής Αμερικής, τους αγώνες τους για ελευθερία, από την εποχή των αποικιοκρατών μέχρι την εποχή της σύγχρονης αμερικανικής οικονομικο-πολιτικής δυναστείας.
Την ιδέα για τη μελοποίηση του έπους, ο Μίκης Θεοδωράκης τη συνέλαβε το 1971, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στη Χιλή, προσκεκλημένος της κυβέρνησης Αλιέντε, όπου παραβρέθηκε σε συναυλία με έργα Χιλιανών συνθετών σε ποίηση Νερούδα. Μετά την επιστροφή του στο Παρίσι, Συνέχεια →
Φιζό, Αρμάν Ιπολίτ Λουί (Armand Hippolyte Luis Fizeau, Παρίσι 1819 – Βεντέιγ 1896). Γάλλος φυσικός. Γόνος εύπορης οικογένειας, κατάφερε χάρη στην οικονομική άνεση να αφοσιωθεί απερίσπαστος στη μελέτη και στην έρευνα.
Το όνομά του συνδέεται κυρίως με τη μέτρηση της ταχύτητας του φωτός.
-Μάνα, αν είσαι Ελληνίδα, μην κλάψεις, γιατί ο γιος σου δεν είναι για κλάματα. Ο γιος σου τραβάει για τη δόξα και την τιμή. Σκουπίζοντας τότε εκείνη τα δάκρυά της και συγκρατώντας την ανείπωτη οδύνη της, του λέει: – Είμαι υπερήφανη για σένα γιε μου. Σε γέννησα για την πατρίδα και σε δίνω στην πατρίδα».
ΜΙΧΑΗΛ ΚΟΥΤΣΟΦΤΑΣ
Εκείνη την Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 1956, στο αντάρτικο λημέρι όπου βρισκόταν ο Παλληκαρίδης έγραψε για τους Τρεις το ποίημά του υπό τον τίτλο «Το τελευταίο Τρίο απαγχονισμού».Συνέχεια →
Ο τελευταίος ίσως επιγενόμενος της θρυλικής γενιάς του ΄30 στην σύγχρονη ελληνική πεζογραφία Τάσος Αθανασιάδης, αποτύπωσε αδρά τον ίσκιο του στα ελληνικά γράμματα. Καλλιγράφος και αριστοκράτης του πνεύματος μας κληροδότησε ασύγγνωστης αισθητικής αξίας δημιουργίες, που διατέμνουν κάθε κοινωνική και πολιτιστική έκφανση του 20ου αιώνα.
Δέχτηκε μεγάλες αισθητικές επιδράσεις από τους κολοσσούς ρώσους της πεζογραφίας και γονιμοποίησε την τεχνοτροπία του, οικοδομώντας ένα μεγαλόπνοο και στέρεο συγγραφικό έργο, που καταλάμπει στην ελληνική πεζογραφία. Συνέχεια →
Το Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης (επίσημη ονομασία: Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού) ξεκίνησε ως διαγωνισμός ελαφρού τραγουδιού το 1959 υπό την αιγίδα του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας και οι τρεις πρώτες διοργανώσεις του διεξήχθησαν στην Αθήνα.
Το 1962 η έδρα του μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου πλέον διεξάγεται με τη συνδιοργάνωση του Ε.Ι.Ρ. (μετέπειτα Ε.Ρ.Τ.) και της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, ενώ η αρίθμησή του ξεκινά εκ νέου από το 1962. Συνέχεια →
Το μεγαλύτερο αιολικό πάρκο στον κόσμο στη Δανία. Πρόκειται για μια εγκατάσταση με 91 ανεμογεννήτριες που καταλαμβάνει έκταση 35 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Το πάρκο «Horns Rev 2» θα καλύπτει τις ανάγκες σε ηλεκτρικό ρεύμα 200.000 νοικοκυριών, ανακοίνωσε η Δανική εταιρεία ενέργειας Dong Energy. Συνέχεια →
«Μπιγκ Μπεν μπαμ» ήταν ο τίτλος εφημερίδας, όταν ο Καναδός Μπεν Τζόνσον συνέτριψε το παγκόσμιο ρεκόρ των 100 μ. με την απίστευτη επίδοση 9.89. Δυο μέρες αργότερα, ο θρύλος γκρεμιζόταν: Ο «Μπιγκ Μπεν» έκανε το ρεκόρ ντοπαρισμένος. Μαζί με το μετάλλιο, έχασε και την τιμή του. Η (21η) Ολυμπιάδα ξεκίνησε στις 17 Σεπτεμβρίου 1968, στη Σεούλ της Κορέας με τη συμμετοχή 7.105 αθλητών και 2.474 αθλητριών από 160 χώρες. Συνέχεια →
Ο πρώτος μέγας ιεροεξεταστής της Ισπανίας δεν θα μπορούσε παρά να καταλάβει μια περίοπτη θέση στο πάνθεον της υψίστης φαυλότητος ως ενσάρκωση του πλέον ανόσιου θρησκευτικού φανατισμού. Στη διάρκεια της θητείας του οδηγήθηκαν στην πυρά πάνω από 2.000 «αιρετικοί», ενώ ο ίδιος ευθύνεται και για τον εκπατρισμό το 1492 170.000 Εβραίων της Ισπανίας.
Τα ιδιαζόντως ευφάνταστα βασανιστήρια και η κατάσχεση της περιουσίας ήταν από τις συνήθεις πρακτικές του δεν δίστασε μάλιστα να συντάξει 28 άρθρα με σχετικές οδηγίες προς τους ιεροεξεταστές που εκδίκαζαν τα πλέον ειδεχθή για τις εκκλησιαστικές αρχές του Μεσαίωνα αδικήματα της αίρεσης, της μαγείας και της βλασφημίας.
Ο Μικελάντζελο δημιουργεί τον «Δαυίδ»!! Και όταν το ξεκίνησε ήταν μόλις 26 χρ. Ο βιβλικός Δαυίδ (που αναμετρήθηκε με τον Γολιάθ) φιλοτεχνήθηκε από το 1501 ως το 1504, είναι ένα από τα αριστουργήματα στην Αναγεννησιακή γλυπτική τέχνη. Σύμβολο δύναμης και νεανικής ομορφιάς. Τότε είχε θεωρηθεί από την δημοκρατία της Φλωρεντίας ,που ήταν ανεξάρτητη πόλη κράτος, σαν σύμβολο της ανεξαρτησίας της αφού την απειλούσαν πολύ πιο ισχυρά αντίπαλα κράτη.
«Η καλύτερη αρετή μου δεν είναι παρά κάποιο ελάττωμά μου μεταμφιεσμένο».
Μισέλ ντε Μονταίν (1533-1592).
Ο ΜΙΣΕΛ ντε Μονταίν ήταν ο τελευταίος ουμανιστής της Γαλλικής Αναγέννησης και εκτιμάται τόσο για τις λογοτεχνικές του καινοτομίες όσο και για τη συμβολή του στη φιλοσοφία.
Ως συγγραφέας, ανέπτυξε μια νέα μορφή λογοτεχνικής έκφρασης, το δοκίμιο (essai), μια σύντομη και ομολογουμένως ελλιπή επεξεργασία ενός συναφούς με την ανθρώπινη ζωή θέματος, συνδυάζοντας φιλοσοφικές ιδέες με ιστορικά ανέκδοτα και αυτοβιογραφικά στοιχεία, όλα παρουσιασμένα από τη δική του προσωπική σκοπιά.
16km νοτιοανατολικά του Ρεθύμνου, στον οικισμό Μονοπάρι Βαρσαμόνερου, υπάρχει ένα απόκρημνο και απομονωμένο ύψωμα που περικυκλώνεται από ένα χείμαρρο. Το ύψωμα αυτό λέγεται Κάστελλος και απάνω του ο Γενουάτης πειρατής Ερρίκος Πεσκατόρε ίδρυσε το 1206 ένα από τα 15 φρούρια που έκτισαν οι Γενουάτες σε όλη την Κρήτη. Συνέχεια →
Μία από τις σπουδαιότερες Ελληνίδες πρωταγωνίστριες. Μία από τις τελευταίες θεατρίνες της παλιάς σχολής. Μία ηθοποιός που όταν βρισκόταν επί σκηνής, νόμιζες ότι περπατάει ο αέρας γύρω της. Αυτή ήταν η Βέρα Ζαβιτσιάνου. Ενα καλοκουρδισμένο «μουσικό όργανο» που παρείχε ήχο, κίνηση, ερμηνεία στην εντέλεια. Συνέχεια →
Ο Εμπειρίκος θεωρείται ένας από τους πιο εμπνευσμένους και πιο γόνιμους Έλληνες ποιητές του 20ου αιώνα, ένας από τούς κύριους εκπροσώπους του ελληνικού μοντερνισμού, πρωτοπόρος και ανανεωτής της νεότερης ποίησής μας, τολμηρός και επαναστατικός στην σκέψη και στο λόγο του, οραματιστής και διαπρύσιος κήρυκας ενός εδεμικού, ερωτικού και απελευθερωμένου βίου. Συνέχεια →
Ο Ίων Δραγούμης γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1878. Ήταν γιος του Στέφανου Δραγούμη που διετέλεσε πρωθυπουργός μετά το κίνημα του 1909 στο Γουδί.
Η οικογενειακή καταγωγή του ήταν από το Βογάτσικο της Μακεδονίας. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο της Αθήνας και το 1899 μπήκε στο διπλωματικό σώμα. Συνέχεια →
Σαν σήμερα, στις 2 Σεπτεμβρίου του 1973, στην Οξφόρδη έφυγε από τη ζωή ο πατέρας της φανταστικής λογοτεχνίας και συγγραφέας του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών Τζον Ρόναλντ Ρούελ Τόλκιν.
Ο εμπνευστής της Μέσης Γης, των ξωτικών και των Χόμπιτ, γεννήθηκε το 1892 και υπήρξε ανέκαθεν, εξέχων φιλόλογος και συγγραφέας, όμως το έργο που έμελλε να τον κάνει γνωστό στο ευρύ κοινό, την τριλογία του Άρχοντα το εξέδωσε σε μεγάλη ηλικία, το 1954. Συνέχεια →
«Η αγάπη είναι σαν την υγεία. Την παραμελούμε όταν υπάρχει και τη λατρεύουμε όταν τη χάνουμε» Ναγκίμπ Μαχφούζ
«Αλήθεια, γιατί φροντίζουμε να κόβουμε τα άρρωστα κλαδιά από τα δέντρα και δεν κάνουμε το ίδιο με τους ανθρώπους; Γιατί δεν ακρωτηριάζουμε τα σαθρά μέλη της κοινωνίας και όσα από τα μέλη της δεν ταιριάζουν σε αυτό τον κόσμο; Γιατί τους ανεχόμαστε και επιμένουμε να συμφιλιωνόμαστε μαζί τους, κι όχι μόνο αυτό, τους επιβάλλουμε στη ζωή και επιβάλλουμε τη ζωή σε αυτούς, ακόμα κι όταν οι ίδιοι δεν το επιθυμούν;» Συνέχεια →
ΗΤΑΝ … ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΟΥ ΕΡΩΤΑΣ!!!!!!!!!!!
Ο Μπρόνσον που είχε καθιερωθεί κυρίως λόγω του ιδιαίτερου παρουσιαστικού του – ως ένας από τους πιο διάσημους «σκληρούς» του κινηματογράφου, είχε στο ενεργητικό περισσότερες από 90 ταινίες κατά τη σταδιοδρομία του που διήρκεσε πάνω από 5 δεκαετίες.
Λιγότερο γνωστός για τις υποκριτικές του ικανότητες και περισσότερο για την σεξουαλικότητά του, ο Βαλεντίνο έχει καταγραφεί στη συλλογική μνήμη ως το πρώτο σύμβολο του σεξ της μεγάλης οθόνης, ένας μύθος που γιγαντώθηκε μέσα και από τον πρόωρο θάνατό του.
«Εκεί που η καυτή και γεμάτη άμμο αναπνοή της Ερήμου Σαχάρα σαρώνει την Μεσόγειο κάνοντας τους λευκούς τοίχους των κατοικιών κόκκινους και γεμίζοντας τον αέρα με βαθυκόκκινη σκόνη -στη μικρή αγροτική πόλη της Καστελανέτα, στην Ιταλία- αντίκρισα για πρώτη φορά το φως της ημέρας».Συνέχεια →
Οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1924 γνωστοί και ως Αγώνες τις 8ης Ολυμπιάδας, ήταν μία διεθνής αθλητική διοργάνωση που διεξήχθη το 1924 στο Παρίσι της Γαλλίας.
Η γενέτειρα πόλη του Πιέρ ντε Κουμπερτέν, ιδρυτή των σύγχρονων ολυμπιακών αγώνων επιλέχθηκε έναντι των Συνέχεια →
Η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ (αγγλ. Declaration of Independence, επίσημα The unanimous Declaration of the thirteen united States of America) ήταν η ιδρυτική διακήρυξη ανεξαρτητοποίησης δεκατριών Πολιτειών της Αμερικής από την αποικιοκρατία των Βρετανών. Συνέχεια →
Το δώρο του γαλλικού έθνους προς τον αμερικανικό λαό, για τα 100 χρόνια ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών, μπορεί να καθυστέρησε 10 χρόνια να παραδοθεί αλλά δεν ήταν και ένα εύκολο εγχείρημα. Η αρχική χρονολογία παράδοσης του αγάλματος ήταν το 1876, αλλά εξαιτίας προβλημάτων -κυρίως στη χρηματοδότηση- παραδόθηκε το 1886.
Ακολουθούν μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία για το άγαλμα-σύμβολο, του οποίου το πλήρες όνομα είναι η «Ελευθερία που διαφωτίζει τον κόσμο»… Συνέχεια →
Yπήρξε μια από τις πιο φημισμένες «ωραίες» του ιταλικού σινεμά, γύρισε πλήθος ταινίες στην Tσινετσιτά αλλά και στο Xόλιγουντ, και για μεγάλο διάστημα βρισκόταν στο ένα σκέλος του διλήμματος «Λόρεν ή Λολομπρίτζιντα;»
H καριέρα της, βέβαια, δεν είχε τη λάμψη και τη διάρκεια που είχε η καριέρα της Σοφίας Λόρεν, ωστόσο η Tζίνα Λολομπρίτζιντα αποσύρθηκε με χάρη από το σινεμά, απαγκιστρώθηκε χωρίς να παρακμάσει, στρέφοντας το ενδιαφέρον της σε άλλους τομείς όπως η δημοσιογραφία και οι εικαστικές τέχνες. Συνέχεια →
Ο Σταύρος Νιάρχος (1909 – 1996) ήταν εφοπλιστής, βιομήχανος και συλλέκτης έργων τέχνης.
Γεννήθηκε στην Αθήνα, ενώ η καταγωγή του ήταν από τη Λακωνία. Ήταν γιος του Σπύρου Νιάρχου και της Ευγενίας Κουμαντάρου. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά ασχολήθηκε με την οικογενειακή επιχείρηση αλευρόμυλων. Την περίοδο εκείνη αγόρασε μέσω της οικογενειακής εταιρείας 6 φορτηγά πλοία. Συνέχεια →
Λοχαγός των Ες-Ες στη Λυών, βασανίζει και κακοποιεί, στέλνει στη σφαγή εκατοντάδες άτομα, κατόπιν γίνεται πράκτορας των ΗΠΑ και τη δεκαετία του 1950 καταφεύγει στη Βολιβία. Ανακαλύπτεται τυχαία και εκδίδεται το 1983. Από τη γαλλική φυλακή του Μονλίκ απειλεί με συνταρακτικές αποκαλύψεις.
Όλα αυτά συνέβησαν στο τέλος της δίκης της Νυρεμβέργης που διήρκεσε πενήντα δύο ημέρες, την Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου του 1946, όταν, για να λαμπρύνει την εισήγηση του κατηγορητηρίου, ο Συνέχεια →
Ο Μισέλ ντε Νοστρεντάμ ή εξελληνισμένα Νοστράδαμος (γαλλικά: Michel de Nostredame, λατινικά: Nostradamus, 14 Δεκεμβρίου 1503 – 2 Ιουλίου 1566) ήταν Γάλλος φαρμακοποιός και αστρολόγος, γνωστός για το βιβλίο του Les Propheties (Οι Προφητείες), η πρώτη έκδοση του οποίου εμφανίστηκε το 1555. Μεγάλη μερίδα αναγνωστών έκτοτε τού αποδίδει την πρόβλεψη πολλών μεγάλων ιστορικών γεγονότων.
Αντιθέτως, οι περισσότερες ακαδημαϊκές πηγές υπογραμμίζουν Συνέχεια →
Ο Ρενέ Λακόστ (γαλλικά: Jean René Lacoste) ήταν Γάλλος πρωταθλητής του τένις και σχεδιαστής ρούχων. Οι θαυμαστές του τον φώναζαν και αλιγάτορα (The Alligator) εξαιτίας της συμπεριφοράς του στο γήπεδο.
Γεννήθηκε στο Παρίσι στις 2 Ιουλίου 1904 και πέθανε στο Saint-Jean-de-Luz στις 12 Οκτωβρίου 1996. Συνέχεια →
Ο Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ (1899-1977) είναι από τους ευφυέστερους λογοτέχνες που γνώρισε ο κόσμος.
Κατάφερε να γράψει εξαίσια πεζογραφία σε δύο γλώσσες (ρωσικά και αγγλικά). Στο έργο του συνδύασε οργανικά την αγγλική, τη γαλλική και τη ρωσική παράδοση. Περιφρόνησε, όσο λίγοι, την κοινή λογική, τα παραδεδεγμένα ήθη και την πολιτική ευπρέπεια.
Η ίδια η ζωή του ήταν κινηματογραφική. Ένα μυθιστόρημα το οποίο έπρεπε να «ρουφήξει» ως την τελευταία σελίδα. Ο λόγος για τον Έρνεστ Χέμινγκγουεϊ, τον συγγραφέα, πολεμιστή, πολεμικό ανταποκριτή (είχε καλύψει δημοσιογραφικά και τη Μικρασιατική καταστροφή), κυνηγό λιονταριών, διάσημο ψαρά, τρανό πότη και μανιώδη ταξιδευτή. Συνέχεια →
Ο συγγραφέας, Χέρμαν Έσσε, λυρικός ποιητής, ειρηνιστής, μετανάστευσε στην Ελβετία (το 1912) διαμαρτυρόμενος για το μιλιταριστικό πνεύμα που αναπτυσσόταν στην Γερμανία.
Βραβεία: Βραβείο Γκαίτε το 1946.
Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1947. Συνέχεια →
Η προέλευση του Playboy bunny, η κύρια πηγή εσόδων του κολοσσού και άλλα τρία πράγματα που θέλετε να μάθετε για το αντρικό περιοδικό που άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε ένα αθώο… λαγουδάκι.
1. Το Playboy δεν λεγόταν αρχικά Playboy
Η αρχική ιδέα του Χιου Χέφνερ για την ονομασία του νέου του περιοδικού ήταν Stag Party, αλλά δεν μπορούσε να «βαπτιστεί» έτσι λόγω ομοιότητας με ένα άλλο περιοδικό ονόματι Stag- η διεύθυνση του περιοδικού απείλησε να τον μηνύσει αν έβαζε αυτόν τον τίτλο. Η ονομασία Playboy ήταν στην πραγματικότητα ιδέα ενός συνεργάτη του Χέφνερ, του Έλντον Σέλερς, του οποίου η μητέρα Συνέχεια →
Στον Νιαγάρα κάποιοι ξεγέλασαν τον θάνατο, κάποιοι όχι
Charles Blondin 1859: Μαγείρεψε και…ομελέτα!
‘Ενας γάλλος διασκεδαστής, «ο Μεγάλος Μπλοντέν», διέσχισε τους καταρράκτες του Νιαγάρα αρκετές φορές περπατώντας επάνω σε τεντωμένο σχοινί ενώπιον 25.000 θεατών. Μια φορά σταμάτησε στη μέση της διαδρομής του για να μαγειρέψει μια ομελέτα!
H μεγαλύτερη καραμπόλα … ευτυχώς χωρίς θύματα.. στην ιστορία της διοργάνωσης!!!
To ράλι αγωνιστικών αυτοκινήτων Ιντιανάπολις 500(Indianapolis 500) ή συντομότερα Indy 500, διεξάγεται κάθε χρόνο στην Αμερική, στην πίστα της Ιντιανάπολης και την περίοδο του Σαββατοκύριακου της ημέρας μνήμης των Πεσόντων, στην πολιτεία Ιντιάνα.
Ο Θύμιος Καρακατσάνης γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1940 στα Ταμπούρια του Πειραιά. Σπούδασε στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν και από το 1960 εργαζόταν συνεχώς στο θέατρο, αρχικά ως βασικό στέλεχος του Θεάτρου Τέχνης και στη συνέχεια στο ελεύθερο θέατρο.
Είχε παίξει σε έργα, μεταξύ άλλων, του Αριστοφάνη και του Μολιέρου, ενώ τελευταία του εμφάνιση ήταν την περίοδο 2008 – 2010 στην παράσταση «Θάνατος του εμποράκου» του Άρθουρ Μίλερ, με την Αφροδίτη Γρηγοριάδου.
Ο Θύμιος Καρακατσάνης διέγραψε μια πλούσια πορεία –ως αριστοφανικός ηθοποιός- ερμηνεύοντας πάρα πολλούς ρόλους σε Συνέχεια →
Θρύλος από τις μεγάλες εποχές του αμερικανικού easy listening και της τζαζ.
‘Ομως, η Λίνα Χορν δεν ήταν μονάχα μουσική. Σημαντικός ήταν ο ρόλος που έπαιξε στους αγώνες για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Αμερική του ’40, του ’50, πληρώνοντάς το η ίδια πολλές φορές. ‘Ενας θείος της ήταν, εξάλλου, σύμβουλος του Ρούζβελτ, ενώ και η ίδια είχε συνεργαστεί με την ‘Ελινορ Ρούζβελτ, τη σύζυγο του Αμερικανού προέδρου, στην προώθηση νομοθεσιών εναντίον του λιντσαρίσματος στον αμερικανικό νότο.
Στο Κότον Κλαμπ
Γεννημένη το 1917 στο Μπρούκλιν, η Χορν, τόσο από την πλευρά του πατέρα όσο και της μητέρας, συνδύαζε την αφρικανική, την ευρωπαϊκή αλλά και την ινδιάνικη καταγωγή – ίσως αυτό να εξηγεί τη σπάνια ομορφιά της. Από νωρίς ανέβηκε στη σκηνή, Συνέχεια →
λάβαμε τις τελευταίες ειδήσεις σας. Φορτωμένα τις μέρες αυτές, τα ερτζιανά κ’ οι ασύρματοι πάνε και φέρνουν, σ’ όλο τον κόσμο, τη σιωπή και τη θλίψη σας. Και μεις, άνθρωποι απλοί, όπως κάνουμε πάντοτε, γνωρίζοντας πως ο πόνος κατοικείται από το Θεό σηκωθήκαμε ορθοί και κρατήσαμε σιγή πέντε λεπτών μπρος στη θλίμη σας, με σκυμμένα τα πρόσωπα και σταυρωμένα τα χέρια μας.
Αλλά, φίλε Οπενχάιμερ, όχι· δεν προσθέσατε τίποτα στην καρδιά μας. Η πράξη σας έμεινε πράξη. Η σελίδα σας έκλεισε. Τ’ ανάλαφρο σαν αστέρι όνομά σας έγινε στάχτη στη Χιροσίμα. Σε τι θα ωφελούσε ν’ αφήσουμε τώρα την καρδιά μας αδέσποτη κάτω απ’τα δάκρυά σας; Σε τι θα ωφελούσε να κάτοσυμε δίπλα σας αντίκρυ στο σύμπαν; Σας παραδίνουμε στη μακροθυμία των αιώνων κι ευχόμαστε ν’ αξιωθείτε τη χάρη της.
Παρά το ότι το φιλμ μοιάζει με δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ, που εύκολα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ταινία προπαγάνδας, στην πραγματικότητα είναι μια μελέτη πάνω στη χρήση του μοντάζ αλλά και στη δυνατότητα του κινηματογράφου να παράγει ιδέες. Αν και έχουν περάσει χρόνια από τη δημιουργία του, διακρίνεται ακόμη και σήμερα για την πλαστική συμμετρία και την πάλλουσα δύναμη των εικόνων του και παραμένει μια κορυφαία στιγμή στην ιστορία του κινηματογράφου.
Το «Θωρηκτό Ποτέμκιν» είναι μια ιστορική ταινία, που αναφέρεται στην εξέγερση των ναυτών του ομώνυμου θωρηκτού στην Οδησσό, το 1905, την εποχή του Ρωσο-Ιαπωνικού πολέμου. Συνέχεια →
H Κάθριν Χάουτον Χέπμπορν (Katharine Houghton Hepburn) (12 Μαΐου 1907 – 29 Ιουνίου 2003) ήταν μια Αμερικανίδα ηθοποιός του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και του θεάτρου.
Ένας θρύλος της οθόνης, η Χέπμπορν, μέσα από την πολυετή καριέρα της (73 χρόνια) διατηρεί το ρεκόρ για τα περισσότερα Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου, τέσσερα τον αριθμό, από δώδεκα υποψηφιότητες (η Μέριλ Στριπ κατέχει το ρεκόρ των περισσότερων υποψηφιοτήτων με δεκαεπτά). Συνέχεια →
«Ο χρόνος που πέρασες με το τριαντάφυλλό σου είναι αυτό που το κάνει ξεχωριστό για σένα».
Ο Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου 1900 στη Λυών της Γαλλίας. Ήταν το τρίτο παιδί μιας οικογένειας με αριστοκρατική καταγωγή. Λίγο μετά τη γέννησή του μετακόμισαν στο Σεν Μορίν ντε Ρεμάν, για λόγους οικονομικούς.
Σε ηλικία τεσσάρων ετών έμεινε ορφανός από πατέρα. Η μητέρα του φρόντισε να μη λείψει τίποτε από τα παιδιά της αξιοποιώντας το ταλέντο της στη ζωγραφική, την ποίηση και τη μουσική. Ο Αντουάν και τα αδέρφια του είχαν ωραίες αναμνήσεις από τα παιδικά τους χρόνια, τα οποία κύλησαν ξέγνοιαστα και γεμάτα παιχνίδι. Συνέχεια →
Ο «πυροβολισμός που αντήχησε σε όλον τον κόσμο», όταν ο διάδοχος του θρόνου της Αυστρο-ουγγρικής αυτοκρατορίας δολοφονήθηκε μαζί με τη σύζυγό του Σοφία, καθώς οδηγούσε στο Σαράγεβο, στις 28 Ιουνίου 1914, από τον Σέρβο εθνικιστή, Γκαβρίλο Πρίντσιπ.
Ο 50χρονος εν αναμονή αυτοκράτορας φορούσε το πουκάμισό του κάτω από τη στολή, η οποία εκτίθεται μονίμως στο Μουσείο Στρατιωτική Ιστορίας, στην πρωτεύουσα της Αυστρίας.
Στο Σαράγεβο, μια πλακέτα έχει αναρτηθεί στο σημείο όπου οι δύο πυροβολισμοί ενός σερβοβοσνίου εφήβου προκάλεσαν τον Μεγάλο Πόλεμο και την αλλαγή του χάρτη της Ευρώπης.
Το σκάκι είναι δύσκολο παιχνίδι. Το ξέρουμε άλλωστε καλά, όλοι εμείς οι μαζέτες αυτού του κόσμου. Πολλές φορές όμως είναι δύσκολο ακόμα και για τους πλέον χαρισματικούς. Ο Μίσα Ταλ ήταν σίγουρα ένας απ’ αυτούς.
Όλοι ξέρουμε για το οξύ επιθετικό στυλ παιχνιδιού του, για τον μοναδικό του τρόπο να κάνει «άνω κάτω» την σκακιέρα, να δημιουργεί «θύελλες» με τις θυσίες του, στα νερά των οποίων συνήθως πνίγονταν οι αντίπαλοι του, μα συχνά πυκνά ήταν δύσκολο ακόμα και για τον ίδιο να επιπλεύσει. Ο Μίσα Ταλ, ήταν ένα «τέρας» στο μέτρημα. Συνέχεια →
ΜαriaGoeppert-Mayer (28 Ιουνίου 1906-20 Φλεβάρη 1972)
Γκέπερτ-Μάγερ, Μαρία – Maria Goeppert-Mayer, Κατοβίτσε, Πολωνία 1906 – Σαν Ντιέγκο, Καλιφόρνια 1972. Αμερικανίδα φυσικός, πολωνικής καταγωγής. Πήρε το δίπλωμά της στο πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν το 1930 και μετανάστευσε στις ΗΠΑ, όπου δίδαξε πρώτα στο πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς και μετά στο πανεπιστήμιο Κολούμπια.
Αφιέρωσε μεγάλο μέρος της δραστηριότητάς της στη μελέτη της συμπεριφοράς και της δομής του ατομικού πυρήνα. Συνέχεια →
Τα φώτα της δημοσιότητας το 2000 στράφηκαν στο φωτογενές εξάχρονο αγόρι από την Κούβα που στις 25 Νοεμβρίου 1999 βρέθηκε σε μία σχεδία ανοιχτά των ακτών της Φλόριντα, όταν βυθίστηκε το πλοιάριο με το οποίο η μητέρα του προσπάθησε να πιάσει το αμερικανικό όνειρο.
Από τη στιγμή εκείνη ο ψυχρός πόλεμος ΗΠΑ – Κούβας έρχεται και πάλι στην πρώτη γραμμή του παγκόσμιου ενδιαφέροντος, για πρώτη φορά ίσως μετά την απόβαση των αμερικανικών δυνάμεων στον Κόλπο των Χοίρων, το 1962. Συνέχεια →
Έκλεισε έτσι ο κύκλος μιας ζωής (27-6-2001) που ξεκίνησε στις 8 Φεβρουαρίου του 1925, μέσα σε ένα… ασανσέρ! Ο Τζακ Λέμον γεννήθηκε στον ανελκυστήρα του νοσοκομείου Newton Mass με μια ελαφρά μορφή ίκτερου -κάτι που παρακίνησε τη μαία να παρατηρήσει: «Θεέ μου, είναι κίτρινος σαν λεμόνι (lemon)»!
Το όνομά του τον… καταδίωκε! «Jack, you lemon!» (Τζακ το λεμόνι) τού φώναζαν οι συμμαθητές του· και όταν έπιασε για την πρώτη του μεγάλη δουλειά, το 1947 στην Columbia, ο διευθυντής του στούντιο, Χάρι Κον, τον είπε κατά λάθος Lennon. «Θαυμάσια!» εξεμάνη ο Λέμον, «όπως ο Ρώσος Λένιν. Θα λένε ότι είμαι κομμουνιστής!» Συνέχεια →
1912: Με την εγκύκλιο 1262/9890 «Περί εξομοιώσεως των γυμναστών προς τους λοιπούς λειτουργούς μέσης εκπαιδεύσεως» επιχειρείται η αύξηση του κύρους της γυμναστικής, αφού σύμφωνα με τον Ιωάννη Χρυσάφη ούτε 500 μαθητές από τους 30.000 δεν πηγαίνουν στα γυμναστήρια.
Παράλληλα, η γυμναστική εμφανίζεται να προετοιμάζει για πολλούς κοινωνικούς ρόλους: τους άνδρες ως υγιείς και νομοταγείς πολίτες, τις γυναίκες ως υγιείς και άξιες μητέρες. Οι γυμνασμένες και υγιείς γυναίκες «θέλουσι παράγει ομοίους βλαστούς και κατά την υγείαν και κατά την διάπλασιν του σώματος».
Σε κείμενα της εποχής παρουσιάζεται πράγματι ως επιτακτικότερη η ανάγκη να γυμνασθούν τα κορίτσια, γιατί, σε αντίθεση με τα αγόρια, «ως εκ του χαρακτήρας των ή εξ αγωγής […] διέρχονται τον Συνέχεια →
Άγγιξέ με και μην απορείς που έχω αιμάτινο βλέμμα. Μα δεν είδα ποτέ την αυγή' θα είναι η πρώτη με εσένα...
Ίσως να σαι και συ μια μικρή τρυφερή αυταπάτη, μα στο χάος που είναι η ζωή το μικρό είναι κάτι...
Θα χαρώ να βρω μήνυμά σου...
Τα φεγγάρια δεσμεύτηκαν να μικραίνουν σκιές να φέρνουν περισσότερο φως στις καμάρες στις αδοκίμαστες πλεύσεις στων κατακλυσμών τα γυρίσματα να προστατεύουν την κιβωτό των δακρύων κλείνοντας σε ασκούς νέφη Αιόλεια σ’ όλους τους πορθμούς συμπαντικών ταξιδιών για τα πλεούμενα της αγάπης.
ΠΛΕΥΣΕΙΣ - ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ
Άγγελος Πετρουλάκης - Συνάζω τις θύμησες...
Έναν ήλιο που έγερνε έγκοπος, έναν ορίζοντα που μάτωνε, έναν γλάρο που επέμενε να χορεύει ζεϊμπέκικο πάνω απ’ τα ιστία των τρεχαντηριών.
http://www.hamogelo.gr/
http://www.wwf.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=31&Itemid=65
Που ακούμπησες τα λευκά σου φτερά και έγιναν γκρίζα; ρώτησε τον γλάρο μια πεταλούδα.
- Πέρασα από την σκέψη ενός πικραμένου...
ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ ΤΩΝ ΑΝΩΓΕΙΩΝ
Ο φωτογράφος Robert Capa στη διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου, Μάης 1937. Φωτογραφία της Gerda Taro.
Τάδε έφη... ΕΦΗ 