Τέλος Διαδρομής

Κόλεριτζ Σάμουελ Τέιλορ

«Γαλήνη! Έχεις το πιο όμορφο όνομα απ’ ολόκληρη την οικογένεια της φήμης.»

Άγγλος φιλόσοφος και ποιητής (1772-1834). Δημοσίευσε τα πρώτα του «Ποιήματα» το 1796. Εργάστηκε με τον Ουόρντσουορθ για την αναγέννηση της αγγλικής ποίησης, με αποτέλεσμα τη δημοσίευση του έργου «Λυρικές μπαλάντες» (1798). Έγραψε άρθρα σε διάφορα περιοδικά της εποχής. Έκανε πολλά ταξίδια στη Γερμανία, στη Σκοτία, στη Μάλτα. Ο Κόλεριτζ συγκαταλέγεται μεταξύ των μεγαλύτερων λυρικών της Αγγλίας. Τα ποιήματά του χαρακτηρίζει λιτότητα, τελειότητα μέτρου και λεπτή αρμονία σκέψης και έκφρασης. Σπουδαιότερα ποιήματά του: «Μονωδία στο θάνατο του Τσάτερτον», «Θρησκευτικοί ρεμβασμοί», «Ωδή προς τη Γαλλία», «Ωδή προς τη θλίψη», «Ο γέρο – ναυτικός», «Κρισταμπέλ». Κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του θεωρούνταν ο μεγαλύτερος θρησκευτικός φιλόσοφος της εποχής του.

«Έφυγε» ο Μιχάλης Κακογιάννης

Έφυγε από τη ζωή, τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας, σε ηλικία 89 ετών, ο σπουδαίος σκηνοθέτης Μιχάλης Κακογιάννης. Πριν από λίγες ημέρες είχε εισαχθεί για νοσηλεία στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» με αναπνευστικά και καρδιολογικά προβλήματα.

Πρωτοπόρος του μεταπολεμικού ελληνικού σινεμά και στη συνέχεια σκηνοθέτης διεθνών επιτυχιών, ο πατέρας της «Στέλλας» και του «Ζορμπά», αρνήθηκε το Χόλιγουντ για τον κινηματογράφο και το θέατρο της ποιότητας. Ένα πλούσιο καλλιτεχνικό έργο και ένα κοινωφελές ίδρυμα για τη μελέτη και διάδοση των δύο τεχνών είναι η παρακαταθήκη, που ο Μιχάλης Κακογιάννης υπηρέτησε με λατρεία και πάθος.

ΞΥΛΙΝΕΣ ΚΑΡΔΙΕΣ – ΛΙΤΣΑ ΜΟΣΚΙΟΥ

Για τα παιδιά μας ….

Τα παιδιά που γεννηθήκαν σαν τα δέντρα δυνατά
μα τους σπάσαν τα κλωνάρια, είναι άνθρωποι κι αυτά.

Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.

ΑΔΕΛΦΙΑ, ΕΤΟΥΤΟ ΤΟ ΣΚΑΡΙ Τ’ ΑΚΡΙΒΟΚΑΜΩΤΟ

Αδέλφια, ετούτο το σκαρί τ΄ακριβοκάμωτο

που για τρανό ταξίδι το στεριώσαμε

δεν είναι κρίμα να σαπίζει στα λασπόνερα

και ν’ανασαίνει πεθαμένο αγέρα?

…

Ομπρός αδέλφια!! Όρτσα τα πανιά!!

Μας καρτερεί το πέλαγο, συντρίψτε τους κάβους!!

Στην ανατολή μας γνέφει μια αρμάδα μ’ ολοπόρφυρες παντιέρες….

Ομπρός μαζί, με φλάμπουρο τη νίκη

για να βροντήξουμε τα σήμαντρα του κόσμου…

Φωτίου Χρήστος

Joan Baez – Let It Be

«Ζωγραφίζοντας το Δειλινό»

«Ζωγραφίζοντας το Δειλινό» – από το CD «Δίχως Πυξίδα» (2001) σε μουσική του Παναγιώτη Μάργαρη

Υακίνθεια 2011 – Η Γιορτή των Αναμνήσεων

Υακίνθεια 2011 – Η Γιορτή των Αναμνήσεων
28 – 31 Ιουλίου 2011

Ο θεσμός των Υακινθείων, κλείνει φέτος 14 χρόνια παρουσίας. Στη Γιορτή των Αναμνήσεων οι επισκέπτες θα συναντηθούν με την τέχνη και την παράδοση. Η γιορτή είναι αφιερωμένη στους αγαπημένους απόντες. Γιορτάζουμε την ανάμνηση μέσα στα πρόσωπα εκείνων που απουσιάζουν. Για το λόγο αυτό, μπορεί ο καθένας να φέρει τη φωτογραφία αγαπημένου προσώπου που έχει φύγει. Οι φωτογραφίες θα τοποθετηθούν στον Ασφένταμο του Υακίνθου με μικρά ξύλινα μανταλάκια. Το δέντρο από φέτος θα ονομάζεται το ‘Δέντρο των Αναμνήσεων’.

BB King – Darling you know i love you

I think of you, think of you every morning
I dream of you, every night, and with love,
love to be with you always

When night began to fall,
I cry, cry alone
And I wish, maybe I can hold you in my arms tonight

Dramaica Youth Festival 2011

Dramaica Youth Festival 2011
1-4 Αυγούστου

Το Τοπικό Συμβούλιο Νέων της Δράμας για 7 συνεχόμενη χρονιά διοργανώνει το  Dramaica Youth Festival 2011, στα Γρασίδια της Αγίας βαρβάρας στην Δράμα απο 1 εως 4 Αυγούστου.

NIRVANA – Come As You Are

Come as you are, as you were, as I want you to be.
As a friend, as a friend, as an old Enemy.
Take your time, hurry up, choice is yours, don’t be late.
Take a rest, as a friend, as an old memory.

Festinia Zάκυνθος 2011

Festinia
Zάκυνθος 2011
Φίλων Βήματα, Χοροί, Μουσικές, Εικόνες
3-17 Αυγούστου

Το πρώτο Φεστιβάλ Τεχνών Festinia, διοργανώνεται τον Αύγουστο στη Ζάκυνθο, με αφορμή την προώθηση πολιτιστικών δρώμενων σ’ αυτό το καταπράσινο νησί του Ιονίου.

33o River Party 2011 στο Νεστόριο Καστοριάς!

33o River Party
Το μεγαλύτερο και μακροβιότερο φεστιβάλ της Ελλάδας εκτός Αθήνας
στο Νεστόριο της Καστοριάς
Από τις 3 έως και τις 7 Αυγούστου

Ένα μυστικό που το παίρνει το ποτάμι! Κάθε χρόνο!

Lomography for summer

Για τις ήσυχες μέρες του Αυγούστου στην πόλη, για τις φάσεις των διακοπών, καλοκαίρι και φωτογραφία έκαναν πάντα καλή παρέα και δεν χρειάζεται να είσαι εξπέρ για να τραβήξεις μια ιδιαίτερη εικόνα. Ίσως γι’ αυτό να έχει τόση πέραση η Lomography. Ξέρετε, η φωτογράφηση με αυτές τις πλαστικές αναλογικές μηχανές που σου εξασφαλίζουν σούπερ εφέ απλά πατώντας ένα κουμπί. «Είναι σαν να έχεις πάρει από ένα παιχνιδάδικο ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου με πρισματικούς φακούς και να τα βλέπεις όλα

«Μια ιστορία από φως, στο φως»

ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΙ ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ-ΘΡΑΚΗΣ

Από τα λυχνάρια στον ηλεκτρισμό

230 φωτιστικά μέσα, από το Βυζάντιο έως τον 20ό αιώνα, σε μια πρωτότυπη έκθεση, με επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη

 

Τα αντικείμενα που σχετίζονται με τον τεχνητό φωτισμό στη βυζαντινή και μεταβυζαντινή εποχή προέρχονται από συλλογές βυζαντινών και αρχαιολογικών μουσείων και Εφορειών βυζαντινών και προϊστορικών κλασικών αρχαιοτήτων.

«Μια ιστορία από φως, στο φως» τιτλοφορείται η έκθεση που θα πραγματοποιηθεί στο Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας-Θράκης, από τον Οκτώβριο του 2011 έως τον Ιούνιο του 2012. Πρόκειται για έκθεση με πρωτότυπο θέμα, αφού αφορά τον τεχνητό φωτισμό από την εποχή του Βυζαντίου έως τον 20ό αιώνα, με επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη, πόλη σε προνομιακή θέση όπου συναντήθηκαν οι πολιτισμοί. Μέσα από μια σειρά από περίπου 230 φωτιστικά μέσα, από το Βυζάντιο έως τον 20ό αιώνα, από λυχνάρια έως ηλεκτρικούς λαμπτήρες, προερχόμενα από τη Θεσσαλονίκη και την ευρύτερη περιοχή της, ο επισκέπτης θα

Ray LaMontagne – You Are The Best Thing

ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ ΘΑΜΜΕΝΑ – Κατερίνα Γναφάκη

Δυο φτερούγες σκεπάζουν

μιας γενιάς την ντροπή
περίσσια ξοδεύουν δύναμη ζωής
Χρόνια σε ακινησία, παράλυτες σχεδόν
στον αέρα σηκώνουν μοναχά ένα φτερό
Μια αχτίνα τρυπώνει, τρέμει η ψυχή
δυο φτερούγες τρέμουν, τρέμει ένα παιδί

Έναν αιώνα μετά

Μια ελαφίνα στο πράσινο των λόφων
τα πόδια της σηκώνονται στον άνεμο
χορεύει
Ρινίσματα αχάτη στα κατάμαυρα μάτια της
λευκούς απλώνουν
βελούδινους ιριδισμούς μέσα στη μέρα
Χορεύει, τρέχει, βυθίζεται στο χόρτο
μια κόκκινη παπαρούνα στο πλάι της
κόκκινη βροχή
Τρέχει, τρέχει, τρέχει, κατεβαίνει στο ποτάμι
όλο ζωή
Τρέχει από κοντά κι ένα παιδί
«Φτάσε με», της λέει και γελά
«Έλα να παίξουμε.»
«Με κυνηγάς;»
Τρέχει και χιονίζει στης άνοιξης τα χείλη
Κουβαλάει νιφάδες στα μαλλιά, του χιονιού φιλιά
Κι η ελαφίνα τρέχει κι απορεί
πώς και της ξεφεύγει ένα παιδί;
Φτερωτό αλογάκι έχει γίνει
τ’ άσπρο χιόνι πίσω του έχει μείνει
Κι ελαφίνα πίνει απ’ την πηγή
δροσερό νεράκι κι απορεί

Μυστικά και ψέματα θαμμένα
τώρα είναι στον ήλιο αφημένα

Janis Joplin – A Woman Left Lonely

A woman left lonely will soon grow tired of waiting,
She’ll do crazy things, yeah, on lonely occasions.
A simple conversation for the new men now and again

J’ai longtemps existé – Λούη Ντυμπό

Υπήρξα για καιρό σ’ ένα σπίτι με μετρημένους χώρους, περιβαλλόμενος από έναν κήπο βεβαιοτήτων, μαζί με πρόσωπα που παντρεύονταν τη σωστή ευτυχία.

Υπήρξα για καιρό τοποθετώντας την κάθε μέρα δίπλα στο αύριό της, στη στενή περιπέτεια του προφυλακισμένου ονείρου.

Υπήρξα για καιρό, ένοικος ενός σώματος που ξεχνούσε τις εποχές, νοθευμένος με τις πιο αρεστές δικαιολογίες.

Υπήρξα για καιρό, μόνο υπήρξα : «εγώ» ήταν ένας φιλήσυχος φιλοξενούμενος – σαν ένα πτώμα.

Μετάφραση :
Γιούλη Βολανάκη και Μαρι-Λώρ Coulmin Κουτσαύτη

Billie Holiday – The Very Thought of You

I see your face in every flower
Your eyes in stars above
It’s just the thought of you,
The very thought of you, my love

Σαν μιά σκιά χειμερινή

Σιάζομαι στη σκιά μου·
καρφιτσώνω τα τσουλούφια του χρόνου
που ξεφεύγουν απ’ το σκούρο οβάλ μου
ενώ από πίσω ένα φως ανεξήγητό
με φωτίζει στη σεμνή αυτή τουαλέτα.
Έπειτα, ακίνητη για μια στιγμή
πριν πατήσω το πετάλι
και γυρίσουν οι δυο ρόδες
-μια για τη ζωή, μια για το θάνατο –
εναποθέτω την εμπιστοσύνη μου
στο δρομάκι του σπιτιού μου
όπου γενιές παιδιών ξεπετάγονται το δείλι
και σαν τον ανυποψίαστο σκαντζόχοιρο
διασχίζουνε το χρόνο.
Όσο το πέρασμα του βελονωτού ζώου απέναντι
τόσο βαστάει κι η ζωή των παιδικών ανθρώπων.
Τα πρόσωπα τ’ αναγνωρίζω
γιατί ήξερα τη γιαγιά τους
και οι φωνές – της μικρής «όχι!»
της μάνας της «οχιά!» –
ηχούν σαν τότε… Πότε;
πριν απ’ το φόβο για ό, τι είναι να έρθει
πριν απ’ τον τρόμο για ό, τι είναι ήδη εδώ
πριν απ’ αυτό το «εγώ», μια σκιά χωρίς καθρέφτη.

Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ

Alberta Hunter – My Handy Man

http://en.wikipedia.org/wiki/Alberta_Hunter

Instantanés de la peur

Σκόνη πέφτει, όπως τρίζουν τα δοκάρια

του ουρανού.

Μας ασπρίζουν τα μαλλιά.

Δεν πρόκειται να γίνει καμιά καταστροφή,
απλώς περνάνε τα χρόνια.

Γιάννης Κοντός

Koko Taylor – I’d rather go blind

I would rather, I would rather go blind, boy,
Than to see you walk away from me, child.
So you see, I love you so much
That I don’t wanna watch you leave me, baby.
Most of all I just don’t, I just don’t want to be free, no.

Lucian Freud – Ο ζωγράφος του άσχημου

 

Αποθέωσε το γυμνό σώμα και την ασχήμια. Στάθηκε στον αντίποδα του ωραίου και της αφαίρεσης. Με τα πινέλα του ζωγράφισε ρεαλιστικά την ωμή σάρκα, όχι την καλαίσθητη, την ωραία. Και μέσα από αυτήν σαν ψυχαναλυτής καθρέφτισε τα εσώψυχα του μοντέλου του. Ο εγγονός του πατέρα της ψυχανάλυσης Σίγκμουντ Φρόιντ, ο μέχρι χθες διασημότερος, ίσως και ακριβότερος, εν ζωή ζωγράφος και από σήμερα από τους μεγαλύτερους ζωγράφους του 20ού και 21ου αιώνα, ο Λούσιαν Φρόιντ, πέθανε σε ηλικία 88  ετών, στο σπίτι του στο Νότινγκ Χιλ του Λονδίνου, μετά από σύντομη αρρώστια.

OREGON－The silence of a candle

Αυτό που ραγίζει τις καρδιές μας….