Αγέραστες οι δίνες.Ο κύκλος αγέραστος σαν πνεύμα που περιφέρει τα ρόδια του από γενιά σε γενιά, αφήνοντας σαν χνάρι, το πουκάμισό του φιδιού, να περπατήσει ο απόγονος, να ξεγελάσει το Μινώταυρο και να αγκαλιάσει το φως και σένα!!!
Συγκεντρώνω τους πόθους μας, έτσι έξω από τους προμαχώνες έχω την πολιτεία μας στην καρδιά και έναν αόρατο στρατό με άρματα και άλογα βάζω στα δικά σου χέρια
Πήγαινε στην παραλία σκύψε στη θάλασσα … ξεκίνα να μετράς τις σταγόνες του νερού.... Τόσο πολύ σ’αγαπώ!!!
Γ.ΡΟϊΛΟΣ 1867-1928
Οι ποιητές (π. 1919)
Το DNA του Ποιητή
Μίνα Παπανικολάου
“Στα βιβλία της ζωής, που δεν γράφτηκαν ακόμα, στο αίμα των Ποιητών που θα ρέει πάντα ταγμένο στην Ουτοπία, στο θάνατο που νικήθηκε από το δάκρυ της αγάπης, στα παλάτια που χτίσαμε, αποκλείοντας τα σκοτάδια, στο Φως, Νυν και Αεί”
Δε νομίζω να υπάρχει Ελληνας που να μην έχει κάποιον συγγενή, έστω και μακρινό, στην Αμερική. Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα χιλιάδες ήταν εκείνοι που με μόνη τους αποσκευή την ελπίδα για ενα καλύτερο αύριο έφυγαν για την μακρινή ήπειρο. Αυτο που δε ξέρω πόσοι γνωρίζουν είναι οτι στο Internet υπάρχουν δωρεάν διαθέσιμα τα αρχεία του Ellis Island το μικρό νησί στην Νεα Υορκη απο το ποίο πέρναγαν και καταγράφονταν όλοι οι μετανάστες. Και όταν λέω αρχεία δεν εννοώ μόνο απλά data εννοώ και scanariσμένα τα πρωτότυπα χειρόγραφα αρχεία του νησιού με την περιγραφή του κάθε μετανάστη.
Αφιερωμένο με πολλή αγάπη στην κόρη μου …. ίσως για να απαλύνει ο πόνος της απώλειας….
Πως , γιατί και για ποιόν έφτιαξα το ΠΕΤΑΓΜΑ…..τι θέλει να πει ο ποιητής;
Αλήθεια, πόσο αντιφατικό και παράξενο ήταν για εμένα ,ο απρόσμενος και πρόωρος θάνατος του πατέρα μου να σταθεί αφορμή και ανάγκη για να εμπνευστώ και να δημιουργήσω το ΠΕΤΑΓΜΑ!!
Εκείνος έφυγε ξαφνικά και νωρίς, πριν 5 χρόνια από σήμερα, στις 16 του έκτου μήνα,( 16 σπαθιά …),στις 9 το πρωί ..(9 σκαλιά ..).Λάτρευε τα κρίνα και τα άνθη λεμονιάς,ζούσε μέσα σε ένα περιβόλι γεμάτο πορτοκαλιές εκεί που ήσυχα σήμερα ξαναζώ και εγω με την σειρά μου,και η καρδιά του ήταν τόσο μεγάλη που μέσα χωρούσε όλο τον κόσμο. ‘Ισα που πρόλαβα να του κρατήσω το χέρι για τελευταία φορά εκείνο το πρωί,ίσα που πρόλαβα να του πω ψιθυριστά ότι δεν θα χαθούμε…ότι κάποτε, κάπου θα συναντηθούμε ξανά,και ότι θα του πάω πίσω ότι δεν πρόλαβα να του δώσω σε αυτή την ζωή,και ότι δεν πρόλαβε ο ίδιος να πάρει από αυτήν. Συνέχεια →
Βασισμένη στο βιβλίο του Richard Bach, «Ο γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον», με την υπέροχη μουσική και τους στίχους του Neil Diamond, η ταινία μας ταξιδεύει στους απέραντους ορίζοντες των δυνατοτήτων μας. «Το νόημα του Ιωνάθαν εξακολουθεί να βρίσκεται στον ψίθυρο του ανέμου, που άκουσα εκείνα τα χρόνια στα φτερά ενός γλάρου και που έλεγε :
ΠΕΤΑΞΕ !
«Πέταξε» σημαίνει αποδεσμεύσου, σπάσε τις προσκολλήσεις, έχε εμπιστοσύνη στη δύναμη του αόρατου.
Να βρούμε εκείνο, που αγαπάμε να κάνουμε περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο και να εξακοντίσουμε τον εαυτό μας προς αυτή την αγάπη με θάρρος, επιμονή και απόλυτη αποφασιστικότητα»
Αμέσως αναγνωρίσιμο το στύλ του πολωνικής καταγωγής καλλιτέχνη Leszek Sokol. Τα έργα του έχουν σαν διακριτικό τα επιμήκη στοιχεία, το μικρό κεφάλι, τα χέρια και τα πόδια να κυριαρχούν σουρεαλιστικό ονειρικό τοπίο.
Γεννήθηκε στη Βαρσοβία, Πολωνία όπου κατοικεί ακόμα και σήμερα, ο Sokol αποφοίτησε από την Ακαδημία της Βαρσοβίας Καλών Τεχνών, όπου επικεντρώθηκε στην εσωτερική διακόσμηση και γραφικές τέχνες. Το πάθος του για τη ζωγραφική, ωστόσο, ακύρωσε τελικά άλλα καλλιτεχνικά ενδιαφέροντά του.
Άγγιξέ με και μην απορείς που έχω αιμάτινο βλέμμα. Μα δεν είδα ποτέ την αυγή' θα είναι η πρώτη με εσένα...
Ίσως να σαι και συ μια μικρή τρυφερή αυταπάτη, μα στο χάος που είναι η ζωή το μικρό είναι κάτι...
Θα χαρώ να βρω μήνυμά σου...
Τα φεγγάρια δεσμεύτηκαν να μικραίνουν σκιές να φέρνουν περισσότερο φως στις καμάρες στις αδοκίμαστες πλεύσεις στων κατακλυσμών τα γυρίσματα να προστατεύουν την κιβωτό των δακρύων κλείνοντας σε ασκούς νέφη Αιόλεια σ’ όλους τους πορθμούς συμπαντικών ταξιδιών για τα πλεούμενα της αγάπης.
ΠΛΕΥΣΕΙΣ - ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ
Άγγελος Πετρουλάκης - Συνάζω τις θύμησες...
Έναν ήλιο που έγερνε έγκοπος, έναν ορίζοντα που μάτωνε, έναν γλάρο που επέμενε να χορεύει ζεϊμπέκικο πάνω απ’ τα ιστία των τρεχαντηριών.